Size zero-pil

Psyche & spiritualiteit door Jikke
Ik wil niets liever dan iets wat me zó van mijn anorexia af kan helpen. Geen moeilijk gedoe met veel verdriet. Waar ik pas echt verdrietig van word, zijn mensen die zoiets achterlijks als een 'size zero-pil' willen.
 
Op televisie komen weleens documentaires voorbij over mensen die hun geliefden vetmesten, omdat ze dat zo sexy en aantrekkelijk vinden. En dat terwijl hun geliefden praktisch dood neer kunnen vallen. Ik kan me er niets bij voorstellen, maar toch gebeurt het blijkbaar. Dat er mensen bestaan die ook zulke extreme, bizarre ideeën hebben wat betreft anorexia deed mijn mond open vallen van verbazing.

"Groter dan size zero? Bah!"
Toch is er zo'n bizar idee: georganiseerde anorexia. Een zogenaamde 'size zero-pil' zou ons daarbij moeten helpen. Volgens 'het brein' achter deze pil zijn dikke vrouwen 'walgelijk' (hoe bedoel je, oppervlakkig?) en gezien hij iedere vrouw met een grotere maat dan size zero walgelijk vindt, valt daarmee het overgrote deel van alle vrouwen al weg en krijgt het stempel 'waardeloos' door hem opgedrukt.
 
En dus moeten alle vrouwen maar georganiseerde anorexia krijgen. "Word dun of die trying", "Je kunt niet vroeg genoeg beginnen" en "De woorden lunch, ontbijt en avondeten zouden nu niets meer voor je moeten betekenen, want je hebt al genoeg gegeten voor de rest van je leven. Stop. Je bent walgelijk". Dat is wat Kenneth Tong beweerde. De hele wereld kon meelezen op zijn Twitter-pagina.
 
Deze man haalt werkelijk het bloed onder mijn nagels vandaan en mijn haren gaan recht overeind staan. Alsof leven met een eetstoornis niet moeilijk genoeg is, overlijdt ook nog eens 20% van alle eetstoornispatiënten. Mensen maken vaak genoeg onbewust opmerkingen die een trigger kunnen zijn voor meisjes met anorexia, maar wat Kenneth doet is levensgevaarlijk. Het geeft nog sterker dat gevoel dat ik niet goed genoeg ben en maar weer af moet vallen. Inmiddels weet ik wel beter dan dat en zal ik niet meer toegeven aan zulke slechte gedachten, maar een gevoel van onzekerheid besluipt me wel. En die meisjes die nog niet zo ver zijn? Die voelen zich aangemoedigd en hebben weer een verantwoording voor hun gedrag gevonden.


 
Oetlul
Alsof anorexia de manier is om een perfect lichaam te krijgen, zodat hij weer eens een stijve heeft. Alsof de meisjes die overleden zijn aan hun eetstoornis gewoon 'te ver' gegaan zijn (dat vindt hij namelijk). Alsof je hiervoor kunt kiezen.
 
Ik kan er niet bij met mijn hoofd. Mensen aanzetten tot een ziekte die je het leven kan kosten. En dan heb je eindelijk dat maatje zero bereikt, maar kan je er niet van genieten omdat je bijna dood neervalt van de honger.
 
Hij zou het nog geen dag als mij - toen ik nog niet herstellende was - volhouden. Anorexia is niet voor de poes. En ook niet om mee te sollen, want meneer maakte na dit interview met Huffington Post bekend dat het een provocerende grap was. Anmehoela. Ga fietsen stelen, dan eet ik na het schrijven van dit stuk lekker een toetje. Want ik wil wél leven, en dan niet als wandelend skelet.
________________________________________________________________________________________

Jikke is een twintigjarige studente met veel schrijfambitie. Ze worstelt al sinds haar twaalfde met een eetstoornis en wordt hier nog steeds iedere dag mee geconfronteerd. Jikke hoopt dat schrijven over haar ervaringen niet alleen haarzelf, maar ook andere mensen helpt.
 
Jikke blogt voor Ze.nl en schrijft regelmatig over de obstakels en overwinningen in haar strijd tegen anorexia.