Interview: Weldoener Fred Master

Fred Matser werkte vroeger tachtig à negentig uur per week. Inmiddels werkt hij 'maar' veertig uur terwijl hij 65 jaar is. Op de vraag waar hij zijn energie vandaan haalt, wijst hij naar boven. En over dat krachtenveld wil hij het het liefste hebben: "Het gaat niet om mij, maar om het oneindige bewustzijn waar ik uit put, iets waar we allemaal gewoon toegang tot hebben."

Eindigheid

Als ik Fred Matser kort wat vertel over vrouw.nl, krijg ik meteen een vraag voor mijn kiezen. "Weet je wat eindigheid is?" Mijn hersens kraken, gelukkig helpt Fred Matser me: "De eindigheid bestaat bij de gratie van weerstand. Weerstand is in essentie hetzelfde als materie, hoe dicht of ijl ook."

De werking van materie

“Als je heel diep in materie kijkt, of het nu op moleculair of atomair niveau is, zul je zien dat er steeds een stroompje tussen twee polen werkzaam is, van de plus naar de min en andersom. Daarvoor kunnen we invullen: geven en ontvangen, denken en voelen, fysieke kracht en de kracht van kwetsbaarheid, het mannelijke- en het vrouwelijke principe en de binding en ontbinding. In al deze voorbeelden gaat het om kwaliteiten die naast elkaar bestaan en die afwisselend hun functie vervullen.”

"We hebben fysieke kracht en denken op een voetstuk geplaatst"

Matser: "Als we dit snappen, kunnen we ook begrijpen dat we er een rommeltje van hebben gemaakt omdat wij te weinig oog hebben voor de balans van deze eigenschappen. Een van de oorzaken is dat de mensheid zich als soort verheven voelt boven andere expressies van leven. Geen wonder dat er milieuproblemen zijn. Ook hebben zowel mannen als vrouwen de fysieke kracht en het denken op een voetstuk geplaatst.”

"Kwetsbaarheid is een essentiële kracht"

"We geven dus te weinig aandacht aan de boodschappen van ons gevoel en beschouwen kwetsbaarheid als een zwakte in plaats van een essentiële kracht, terwijl er geen leven mogelijk is zonder de kracht van de kwetsbaarheid. Denk maar aan pasgeborenen: of het nu gaat om mensen, dieren of planten, al deze scheppingsvormen gaan door een essentiële kwetsbare fase van leven heen. Als we de situatie op aarde werkelijk willen verbeteren dan is het zaak om niet met het vingertje naar onze fouten in het verleden te wijzen. We kunnen beter vergevingsgezind naar onszelf en anderen kijken om samen (mannen én vrouwen) oplossingen te vinden voor een samenleving die zich meer in harmonie verhoudt tot de cyclisch evolutionaire natuurwetten.”

"Een dynamische balans leidt tot creatie"

Vol passie gaat het betoog van Fred Matser verder. Hoe alles binnen ruimte en tijd bindings- en ontbindingsprocessen zijn: "Een aardbei die in de zon ligt, zal na tien dagen helemaal ontbonden zijn. De stoffen die daarbij ontstaan, zijn het begin van weer een nieuw bindingsproces en ga zo maar door. Bij alle dualiteiten zoals denken en voelen, geven en ontvangen, gaat het om de dynamische balans. Als die er is, kan er namelijk iets vruchtbaars ontstaan. Zo is het scheppingsproces van een kind het ultieme voorbeeld van een proces van geven en ontvangen. Vanuit het oneindige gezien, is de eindigheid (ruimte en tijd) een immer doorgaande impuls van creatie. Als die balans door de mens verstoord wordt dan leidt dat tot de chaos die wij nu in ons milieu meemaken of zien."

“We leven in een verschillende tijd en ruimte ten opzichte van elkaar”

Ondertussen ben ik druk bezig om al deze stof te bevatten, maar Fred Matser heeft alweer een nieuwe vraag voor me: "Weet je dat jij je in een andere tijd en ruimte bevindt dan mij en snap je waarom? Tijd wordt gedefinieerd door de snelheid van het licht (Einstein). Het lichtfoton wordt vanuit een bron ver achter jou uitgezonden (licht reist lineair met een snelheid van 300.000 km per seconde). Die lichtfoton is eerder bij jou dan bij mij. En daarom leven jij, ik en ieder ander in een verschillende tijd en ruimte ten opzichte van elkaar.”

Het bedrijven van competitie

Matser: "Weet je trouwens dat tennis van oorsprong is bedoeld om de bal gaande te houden? Om zo te slaan dat de ander ook steeds terug kan slaan. Toen heeft iemand bedacht om deze balans te verstoren en de speler die dat lukt een punt te geven. Die noemen we dan een winnaar en zo hebben we deze dysfunctie op een voetstuk gezet. Eigenlijk is dat de grondslag van het systeem van competitie. Helaas is dat de motivatie van de meeste mensen in deze wereld. Maar als je weet dat een ander zich in een andere tijd en ruimte bevindt dan jij, dan weet je dat de ander nooit kan winnen of verliezen." Zelf ziet Matser liever een andere menselijke drijfveer: “To compare with care in order to share instead of competing.”

Geven en ontvangen zijn even belangrijk

Wat vindt Fred Matser eigenlijk van de balans tussen geven en nemen in deze wereld? Hij is immers zelf iemand die veel gegeven heeft. En dan vertelt hij toch iets over zichzelf: "Er zijn veel mensen die goed zijn in ontvangen, anderen zijn weer goed in geven. Ook hier is het één niet beter dan de ander. Zo ben ik zelf een goede gever, maar een slechte ontvanger. Dit is iets wat ik moet leren, en zo blijft het leven één groot leerproces."

Meer tijd voor gezin

De weldoener is trouwens van plan om het nog rustiger aan te doen, zodat hij meer tijd kan doorbrengen met zijn gezin. Is hij zo bezig om ook te leren ontvangen? Matser: "Tijd doorbrengen met je gezin is zowel een kwestie als geven en ontvangen. Zo ga ik binnenkort op vakantie met mijn kinderen en kleinkinderen. Dat is heel fijn, maar de luier van een baby moet nou eenmaal ook verschoond worden." Wel gaat hij zich in het najaar weken terugtrekken om te mediteren. Dit heeft hij vijf jaar geleden ook gedaan en toen ontstond het idee voor het boek: Eén van de miljarden, de vertaling van Rediscover your heart. Wat er deze keer zal ontstaan, weet hij nog niet. "Ik laat het op me afkomen," aldus Fred Matser.

Meer info op: FredFoundation.

Uitspraken van Fred Matser: klik hier.