Geloven in God: ja of nee?
?Ik geloof niet in God. Ik ben hier gewoon te nuchter voor. Ik denk altijd puur rationeel: waarom zou ik überhaupt geloven dat er een God is als er nooit ?bewijs? voor is geleverd? Ik geloof veel liever in mijn eigen krachten en kunnen. Bepaalde dingen in mijn leven gebeuren omdat ik daar zelf naartoe werk, niet omdat God het zo gewild heeft. Bovendien gebeuren er te veel afschuwelijke dingen in de wereld, als er een God zou bestaan zouden die dingen toch niet gebeuren? Daarbij zou het geloof iets goeds moeten zijn, maar ik zie juist heel veel ellende in de wereld dánkzij het geloof! Oorlogen, ruzies, en veel schijnheiligheid: mensen die bijvoorbeeld pretenderen geen seks voor het huwelijk te hebben, maar dit ondertussen wel doen. Daar kan ik niet goed tegen.?
?Daarnaast erger ik me ook aan mensen die hun geloof aan mij opdringen. Ik vind het prima dat je gelooft, maar probeer mij dan alsjeblieft ook te accepteren en niet te bekeren. Dat doe ik bij jou ook niet. Ik ben het ook heel erg eens met wat Hans Teeuwen ooit zei tegen de meiden van Halal: ?Gelovigen doen net alsof gevoeligheid en gekwetstheid een voorrecht is voor gelovigen. Als ik de tv aanzet zie ik ook dingen die me kunnen kwetsen, maar daar ontwikkel je een schild voor. Gelovigen zijn daar vaak gevoelig voor omdat ze de neiging hebben om een monopolie op de waarheid te hebben.??
?Als mensen gelovig zijn en hier steun in kunnen vinden vind ik dat heel fijn voor ze, maar ik zou dit gevoel niet kunnen hebben. Ik geloof dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn eigen leven, en ik kan geen steun vinden in iets wat er niet is. Soms denk ik: ?het had zo moeten zijn?, of dat ik geloof in ?het lot?. Maar even later denk ik weer, wie hou ik nou voor de gek? Ik denk dat mensen graag wíllen geloven dat er iets is, omdat ze dat een bepaalde rust en steun geeft. Ik sta heel nuchter in het leven, hierdoor neem ik het heft in eigen hand en dat voelt goed.?
Liza (19):
?Mensen denken altijd dat je een reden moet hebben om in God te geloven. Alsof je dit op een blauwe maandag kan besluiten. Mensen willen vaak bewijs, terwijl het geloof zelf eigenlijk het bewijs is. Als je contact met iemand hebt, zoek je ook niet naar een reden om te geloven of diegene echt bestaat. Niemand vraagt mij waarom ik geloof dat Einstein ooit bestaan heeft, terwijl het voor mij net zo duidelijk en geloofwaardig is dat God bestaat, als het feit dat Einstein bestaan heeft. Het is dus meer zo dat ik geen reden heb om níet in God te geloven. Ik voel dat Hij er is en ik merk het in mijn leven. Voor mensen die niet geloven is het misschien moeilijk voor te stellen, maar ik zou nooit ?praten?, oftewel bidden, met iemand die niet bestaat. Dat zou zonde van mijn tijd zijn.?
?Hoe ik geloof in het dagelijks leven is het best te vergelijken met een relatie. Als je een vriend hebt, investeer je daar in. Zo is het ook met God. Je wil Hem vertellen wat er in je omgaat door te bidden, je leest over Hem in de Bijbel. Ik merk in mijn leven vaak dat God er voor mij is of mij helpt. Bijvoorbeeld dat de juiste persoon op het juiste tijdstip voor mijn deur stond. Of dat ik opeens de woorden kon vinden om iets wat ik eerder niet onder woorden kon brengen, uit te drukken. Of dat mijn zwager, toen hij eenmaal de keuze maakte om te geloven, ineens niet meer verslaafd was aan drugs. Of dat ik opeens heel sterk het gevoel kreeg dat ik moest bidden voor iemand, die het achteraf heel hard nodig bleek te hebben. Het mooist vind ik het gevoel dat je krijgt wanneer je contact met Hem zoekt, dat is een onbeschrijflijk gevoel. Sommige mensen zullen dit toeval noemen, maar voor mij is het heel duidelijk.?
?Ik ken veel mensen die gelovig zijn, terwijl zij niet zo opgevoed zijn. Mijn ouders hebben mij vroeger over het bestaan van God laten nadenken en mij ook gewezen op andere geloven. Het viel mij op dat andere geloven vaak erg gericht zijn op regels en prestaties, zoals bij de Islam en het Hindoeïsme, waarbij je van alles moet doen om een beter leven te verdienen. In de Bijbel staat dat je keuze voor God een vrijwillige keuze moet zijn, omdat Hij graag wil dat je echt voor hem kiest. De God van de Bijbel neemt je zoals je bent, je hoeft niets te bewijzen. Hij heeft me onvoorwaardelijk lief en nergens anders op aarde vind ik een grotere liefde.?
?Steeds meer mensen hoor ik tegenwoordig zeggen dat ze in zichzelf geloven. Maar ik denk dat het voor die mensen, bewust of onbewust, lastig is om te erkennen dat zij ook niet perfect zijn. Dat vind ik begrijpelijk, maar ik denk dan, wees eens eerlijk: denk je écht dat er geen bovennatuurlijke macht is? Voor veel mensen is het denk ik ook een punt dat je God niet met eigen ogen kan zien. Maar als je echt op zoek gaat naar God, zul je merken dat Hij er is. Ik word niet kwaad als ik zie dat andere mensen niet geloven. Ik zie het wel als een gemiste kans. Ik gun anderen ook zo?n relatie met God, maar het is niet aan mij om dit op te leggen.?
Met wie ben jij het eens? Geloof jij dat er een God is? En waarom wel of niet?
