Abigail: 'Ik was een moderne heks'

 
“Ik was altijd al een enorm fan van fantasyboeken. Harry Potter bijvoorbeeld, prachtig vond ik dat om te lezen. Maar ik wist dat het een verzonnen verhaal was. Zoiets gebeurde niet in de ‘echte wereld’. Totdat ik op een dag de boekhandel binnenstapte en een boek over bezweringen zag. Toen vroeg ik het me af: kan dat echt?”
 

Net zoals haar leeftijdsgenootjes leefde Abigail een heel normaal tienerbestaan. Ze ging naar school, maakte haar huiswerk, maar zocht ’s avonds uren naar informatie over wat wicca - moderne hekserij - was. “In mijn verleden heb ik veel vervelende dingen meegemaakt. Daardoor was ik als veertienjarig meisje vrij onzeker. Dat uitte zich ook in mijn zoektocht naar wat ik geloofde. Mijn ouders geloofden nergens in, maar ik wist dat er meer was. Wat dit was? Ik had geen idee.”
 
“Ik groeide op in een streng christelijk dorpje. De kerk was vlakbij, maar als kind kwam ik verder niet in aanraking met het christendom. Het enige wat ik ermee had, was een negatief beeld. Mijn school en de christelijke school hadden namelijk altijd ruzie met elkaar. Ik was dan ook vrij zeker dat wat ik dacht dat er was in ieder geval niet het christendom kon zijn.”
 
Dus ging Abigail verder met zoeken. “Ik was heel gewoon aan het winkelen toen ik die bewuste dag de boekwinkel binnenstapte. Ik vond tussen spirituele handboeken een boek over bezweringen. Dat trok mijn aandacht. Thuis ben ik het internet gaan afspeuren. Algauw kwam ik erachter wat wicca was.”
 
Moderne hekserij
“Wicca is eigenlijk een ander woord voor moderne hekserij. Het is een natuurreligie die gebaseerd is op het ritme van de natuur. De maan, de seizoenen en de natuurkrachten die hierin een rol spelen zijn belangrijk. Dit alles wordt vertegenwoordigd door een god en godin. Die worden aanbeden onder verschillende namen, zoals Demeter of Aradia.” Het duurde niet lang voordat Abigail aan de slag ging met alles wat ze wist over wicca. “Bij wicca horen ook rituelen. Het belangrijkste ritueel wat iedereen wel kent, is Halloween. Voor wicca’s is dit het heksennieuwjaar. Volgens wicca’s is deze dag de grens tussen de doden en de levenden zo dun, dat je ermee in contact kunt komen. Ze geloven namelijk dat je als wicca terugkeert naar de aarde als je nog lessen hebt om te leren. Daarom willen ze graag in contact komen met de overledenen.”
 
De inwijding
Ook deed Abigail mee aan rituelen. “Voordat ik het 'echte werk' van wat ik had geleerd kon doen, moest ik ingewijd worden. Meestal gebeurt dat in een coven, een groep met zes mannen en vrouwen en een hoge priester of priesteres. Omdat ik geen rijbewijs had en ze dus niet kon opzoeken en ook te jong was – je moet namelijk achttien zijn – besloot ik om solo als heks verder te gaan. Dit doen er wel meer. Dat betekende ook dat ik mezelf moest inwijden. En dat deed ik. Met een bloedeed.”
 

“Dat klinkt heftiger dan het is, maar inderdaad, er komt bloed bij kijken. Tijdens deze eed beloofde ik trouw aan de godin. Heel eng, al vond ik dat toen niet. Ik was overtuigd dat wicca was waar ik naar zocht en ik had het er voor over. “ De bloedeed was het beginpunt van het wicca-zijn van Abigail. “Ik ging verder met me meer verdiepen in de rituelen en begon ook magie te leren. Ik specialiseerde me in tarotkaarten, pendelen en waarzeggerij. Iedere heks kiest vaak een bepaalde vorm van hekserij. Meestal specialiseren ze zich hierin. Je kan er ook voor kiezen om overal een beetje mee bezig te zijn. Ik hield me bezig met magie. Daarbij is het zo: hoe meer je het doet, hoe beter je wordt. En als je ingezworen bent, werkt dit beter.”
 
Keuzes maken
Magie wordt gebruikt voor allerlei doeleinden. Abigail gebruikte het om keuzes te maken. “Als ik voor een belangrijke beslissing stond of iets wilde weten over de toekomst, gebruikte ik magie. Ik voelde dat ik dan ook echt antwoord kreeg wat ik moest doen. Toch komt er nogal wat bij kijken, als je een ritueel wilt doen. Voor elk ritueel heb je namelijk een bepaalde maandstand, krachten, de juiste geur wierook, spreuken en de juiste kleur kaarsen nodig. Alles moet in harmonie met elkaar staan. Want hoe beter dit in balans is, hoe beter het werkt. “ 
 
De ouders van Abigail wisten waar ze mee bezig was. “Nou ja, de details vertelde ik ze natuurlijk niet, maar ze wisten dat ik een wicca was. En dat vonden ze prima. Eigenlijk vonden ze het juist heel interessant.”
 
Elke zondag een spelletje
Uiteindelijk heeft Abigail een aantal jaren in de wicca gezeten. “Ik deed mijn rituelen en vierde alle feesten thuis en leerde veel. Maar tegelijkertijd ging het psychisch heel slecht met me. Ik begon stemmetjes in mijn hoofd te horen die eerst heel vriendelijk waren, maar later steeds dwingende opdrachten gaven. Ik sneed mezelf en had zelfmoordneigingen. Ik raakte in een neerwaartse spiraal totdat ik met een oude kennis in aanraking kwam. Hij nam me mee naar de jeugdvereniging van de kerk. Maar ik moest er niets van hebben.” Uiteindelijk bleek het heel gezellig te zijn. Abigail ging steeds vaker naar de kerk. “Een andere vriend die ik leerde kennen via de kerk pakte het heel slim aan. Hij wist dat ik van spelletjes hield en competitief was. Dus stelde hij voor elke zondag een spelletje te spelen. Maar omdat hij ’s avonds naar de kerk wilde, konden we telkens het spelletje pas daarna afmaken. Dus zo kwam het dat ik op een gegeven moment elke zondag naar de kerk ging.”
 
Niet lang daarna liet Abigail zich bekeren. “Het klinkt onwijs christelijk, maar er kwam een moment waarop ik Jezus leerde kennen en liefde voelde. Dat was niet te vergelijken met wat wicca voor me betekende. Het was veel persoonlijker. Ik gooide al mijn spullen weg en stopte met wicca. Ik ging een opleiding volgen en kreeg een leuke vriend. Alles ging beter, maar dat duurde niet voor lang. Er bleef iets aan me knagen.”
 
De bloedeed verbreken
De meest heftige gebeurtenis die Abigail in haar heksenbestaan meemaakte, gebeurde juist nadat ze wicca had afgezworen. “Dat wat er aan me knaagde, waren de stemmetjes in mijn hoofd. Ik was naar een lezing geweest van Dr. Paul, een theoloog, en las een boekje van Wicca and Beyond over bekeerde wicca’s en hoe ik echt los kon komen van wicca. Alles had ik gedaan. Behalve de eed, die had ik nog niet verbroken.”
 
“Er stond dat je een gebed kon bidden: of Jezus mijn eed wilde verbreken. Ik lag in bed en had het boekje gelezen. Toen ik de woorden uitsprak en de eed verbrak werd ik heel erg bang en heel erg ziek. Lichamelijk werd ik misselijk. Gauw ging ik naar beneden. Daar begon een lamp te knipperen, dus ik wist niet hoe gauw ik weer terug naar bed moest rennen. Hier vroeg ik opnieuw of Jezus me wilde beschermen. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, voelde ik me echt bevrijd. Ik heb sindsdien me nooit meer gesneden, geen zelfmoordneigingen gehad en me ook nooit meer bezig gehouden met wicca. Dat bewijst voor mij dat Jezus sterker is dan welke kracht dan ook.”
 
Haar vriend die ze inmiddels had, was een enorme steun in deze periode. “Hij heeft de laatste naweeën heel bewust meegekregen. Voor hem was wicca iets nieuws, hij had er nog nooit van gehoord. Zijn christelijk geloof heeft hem gesterkt hiermee te dealen. Ook voor mij hielp dat enorm.”
 
Magie verkoopt
Met haar vriend van toen is Abigail nu getrouwd. Tegenwoordig geeft ze lezingen over wat ze heeft meegemaakt en geeft ze mensen informatie over wat hekserij is. “Magie verkoopt vandaag de dag. Alleen al de hoeveelheid fantasyfilms die op de markt komen zegt genoeg. Christenen bijvoorbeeld weten hier helemaal niets van af, omdat dit niet voorkomt in hun ‘christelijke bubbel’. Ik wil ze graag deze informatie geven. Mensen zijn nu eenmaal graag met spiritualiteit bezig, zoals mindfulness. Het is een trend. Dat is helemaal niet verkeerd, maar ik vind het belangrijk dat mensen verschillende informatie hebben zodat ze kunnen bepalen wat ze ervan vinden. Je hoeft het niet altijd eens te zijn om met elkaar om te gaan."
 
“Iedereen mag zijn ding doen, maar één ding weet ik zeker: ik ga nooit terug naar wicca. Achteraf kan ik zeggen dat ik wel degelijk mijn leven liet bepalen door spreuken en magie. Ook al zullen wicca’s beweren dat het komt door mijn psychische gesteldheid van toen. Ik weet dat ik juist problemen kreeg doordat ik met wicca bezig was. Maar dat blijft een welles nietes spelletje. Nu deel ik mijn verhaal en ik hoop dat mensen zich bewuster worden van wat spiritualiteit is en hoe ze hier mee omgaan.” 

Meer weten over wat wicca is? Neem dan een kijkje op de website Wicca and Beyond. 

Lees ook onze andere real life-verhalen.

Wil je ook je verhaal aan (de leZeressen van) Ze.nl vertellen? Stuur dan een mailtje naar karin@ze.nl o.v.v. real life verhaal.