Een sollicitante met een kinderwens: afwijzen of niet?
Het mag volgens de wet niet, maar het gebeurt wel: sollicitanten afwijzen als blijkt dat zij een kinderwens hebben. Niet netjes, maar is het ook niet een beetje logisch? Twee managers geven hun ongezouten mening.
Stel je voor: je weet al even dat je graag kinderen wilt. Niet per se nu, maar over maximaal drie jaar toch zeker wel. Nadat je op een nieuwe baan hebt gesolliciteerd, word je uitgenodigd voor een gesprek. Daarin krijg je de vraag of je een kinderwens hebt. Een beetje verbouwereerd antwoord je ‘ja’. Kort daarop hoor je dat je niet voor een tweede gesprek wordt uitgenodigd, omdat ze ‘opeens iemand intern bereid hadden gevonden de functie te vervullen’. Grote kans dat je afgewezen bent omdat je een kinderwens hebt, dus. Is dit wel terecht? Twee leidinggevenden aan het woord.
Claudia (34), leidinggevende bij een mediabedrijf: “Ik weet dat het niet mag, maar ik wijs sollicitanten met een kinderwens wel af. Heb je enig idee hoeveel het kost, een zwangere op de werkvloer?Het kost heel veel tijd en gedoe om vervanging te regelen, en tijd is geld. Wat je bovendien vaak ziet, is dat iemand na haar zwangerschap parttime wil werken. Heel leuk dat iemand zwanger is, hoor, maar voor mij levert het niets dan nadelen op. Daar heb ik geen zin in, dus ik neem alleen mensen aan die tijdens het sollicitatiegesprek aangeven geen kinderwens te hebben, of dit voor aanzienlijke tijd niet zullen hebben. Het klopt dus dat ik tijdens een sollicitatieprocedure informeer naar een eventuele kinderwens. Het mag niet van de wet, maar ik doe het toch. Mocht iemand eerlijk toegeven op korte termijn aan kinderen te beginnen, dan wordt het niets. Ik zeg dan dat ze toch niet goed bij het bedrijfsprofiel past of dat we doorgaan met kandidaten die geschikter zijn. Niet fair, maar dat is dan maar zo. Ik heb gewoon geen tijd en geld voor al dat extra werk.”
Claudia is op zijn zachts gezegd niet voor sollicitanten met een kinderwens. Zij denkt erg in het belang van haar bedrijf. Janine daarentegen, manager bij een middelgroot bedrijf, is fel tegen afwijzing op grond van een kinderwens.
Jasmijn (32): “Een sollicitant afwijzen omdat hij of zij een kinderwens heeft? Belachelijk. Ik snap dat werkgevers een sollicitant met een kinderwens niet ideaal vinden. Ik vind alleen ook: als je geen geld hebt om je zaakjes goed te regelen als je werknemer zwanger raakt, moet je geen bedrijf beginnen. Daarnaast: vrouwen krijgen nu eenmaal weleens kinderen. Moeten we ze daarom meteen afschrijven voor een baan? Je reinste discriminatie vind ik dat. Zelf informeer ik tijdens gesprekken nooit naar de kinderwens van de sollicitant. Ze hoeft er van mij ook zelf niet mee te komen. Doet ze het wel, dan vind ik dat alleen maar getuigen van eerlijkheid, wat voor mij een extra goede reden is haar aan te nemen. Doet ze het niet en raakt ze na bepaalde tijd zwanger, dan krijgt ze van mij een grote bos bloemen en gaan we om de tafel zitten om te kijken hoe we het allemaal zo goed mogelijk draaiende houden als zij weg is. Tot nu toe heeft dat altijd goed gewerkt.”
Wat vind jij: is het redelijk om een sollicitant met een kinderwens af te wijzen?