Babes in Business: Carina is privédetective

Sommige dames hebben van die beroepen waarvan je denkt: wat gaaf! In deze rubriek laten we deze businessbabes aan het woord over hun carrière. Deze keer Carina. Zij is privédetective.

Carina (40)

: “Vijftien jaar lang heb ik bij de politie gewerkt. Het uitzoekwerk vond ik daar erg interessant en uiteindelijk ben ik rechercheur geworden, een functie die ik negen jaar uitvoerde. Daarna ben ik voor mezelf begonnen als privédetective bij Inquirendum. Ik merkte namelijk dat de politie niet altijd iets voor mensen kan betekenen wegens onvoldoende bewijs. Alimentatiefraude bijvoorbeeld, daar doet de politie niets aan en het heeft ook geen prioriteit. Als privédetective onderzoek ik dit soort zaken wél. Waar de politie vindt dat er onvoldoende bewijs is, zie ik vaak dat er muziek in een zaak zit. Vaak leidt mijn onderzoek tot goede resultaten. Heb ik in het geval van alimentatiefraude bijvoorbeeld voldoende bewijs verzameld, dan overhandig ik een rapportage aan de advocaat van mijn opdrachtgever. Die stuurt dan een brief naar degene die alimentatiefraude pleegt. Meestal is dit genoeg, maar mocht het nodig zijn, dan legt de advocaat het bewijs neer bij de rechter.”
 

 

Van vreemdgangers tot internetoplichting

Carina behandelt als privédetective uiteenlopende zaken: ze gaat niet alleen achter alimentatiefraude aan, maar doet ook onderzoek naar ontrouw in relaties en naar internetoplichting, waarbij te denken valt aan online bestellingen die je vervolgens niet ontvangt. Opdrachtgevers bij deze drie soorten zaken zijn vaak particulieren. Daarnaast wordt ze ook door bedrijven ingehuurd om onder andere sollicitanten te screenen, cv’s na te trekken en verzuimfraude te onderzoeken. Het klinkt allemaal spannend, maar wat doe je nu precies als iemand bijvoorbeeld vermoedt dat zijn partner vreemdgaat? Carina: “Eerst heb ik een intakegesprek met de opdrachtgever, dus degene die denkt dat hij wordt bedrogen. Ik vraag waar het vermoeden op is gebaseerd en hoe hij of zij aan die informatie komt. Daarna doe ik informatief vooronderzoek: wat kan ik over diegene vinden op internet? Is het nodig, dan ga ik ook op pad om te observeren: wat doet iemand de hele dag? Uiteindelijk probeer ik zo veel mogelijk bewijs te verzamelen. Stel, iemand zegt dat hij naar de sportschool gaat en hij gaat daar niet heen, dan is dat niet voldoende om te zeggen dat hij vreemdgaat. Het beste bewijs is natuurlijk een foto waarop je duidelijk ziet dat iemand een ander heeft.” 

 

Privacy

We snappen dat als je het vermoeden hebt dat je partner vreemdgaat, je daar meer van wilt weten. Maar is er niet ook zoiets als privacy? Mag een detective bijvoorbeeld wel foto’s maken van iemand die iets aan het uitvreten is? Carina: “Ik heb me te houden aan de Privacygedragdscode Sector Particuliere Onderzoeksbureaus. Ik mag nooit inbreuk maken op iemands privacy. Daarnaast moet ik me steeds afvragen of het middel bij het oplossen van de zaak past. Zijn er bijvoorbeeld andere manieren dan iemand observeren? Als ik observeer, mag ik geen foto’s maken van iemand in zijn woning. Maar als diegene zich op de openbare weg begeeft, mag het weer wel. Tot slot moet er een gegronde reden zijn om onderzoek te doen. Als mijn buurman mij belt om onderzoek te laten doen naar het nieuwe vriendje van zijn dochter omdat hij hem simpelweg niet vertrouwt, is dat niet genoeg.” 
 

 

Geen dag hetzelfde

Hoe ziet een dag van een privédetective eruit? Zit je als een soort Sherlock Holmes met een lauwe koffie in een auto te wachten tot je iets verdachts ziet, of zit het toch echt anders? “Mijn dagen verschillen steeds”, antwoordt Carina. “Ik weet ’s ochtends nooit waar ik het eind van de middag zit. Soms ben ik op pad, soms doe ik de hele dag internetonderzoek. En nu bijvoorbeeld, moet ik een workshop over cybercrime voorbereiden. Ik geef daarnaast ook presentaties over fraude aan bedrijven.” Of ze ook buiten normale werktijden aan de slag gaat? “Ja, soms moet ik voor veldonderzoek ’s nachts observeren.”

 

Opmerkelijke zaken

Als je zo veel verschillende zaken behandelt, kom je vast weleens iets tegen wat zo bizar is dat je het nooit meer vergeet. Carina blijkt inderdaad een opmerkelijk verhaal te hebben: “Er was eens een vrouw die een collega-detective de opdracht gaf te onderzoeken of haar man vreemdging. Dat bleek inderdaad het geval te zijn: hij hield er naast haar niet één, maar meerdere vrouwen op na. Ik vond het bijna bewonderenswaardig hoe hij dat deed; verschillende agenda’s gescheiden houden.”

 

Voor- en nadelen

Tijdens het interview kunnen we goed aan Carina merken dat ze enorm enthousiast is over haar vak; opgewekt vertelt ze ons over alle ins en outs. Wat maakt haar beroep nu zo leuk? Carina: “Een van de dingen die mij zo aantrekt, is dat ik verschillende mensen en partijen kan helpen. Daarnaast kan ik heel veel uitzoeken en het lukt me vaak onderzoeken tot een goed resultaat te brengen. Ook kan ik in een hoger tempo schakelen en dus sneller bewijs verzamelen dan de politie. Ik hoef ook niet aan een chef te vragen of ik iets mag doen; ik doe alles zelf.” En nadelen? “Die zijn er eigenlijk niet. Het kan lastig zijn dat het werk onregelmatig is: waar ben je het eind van de dag? Maar ook dat vind ik leuk.”

 

 

Privédetective worden

Je helpt er mensen mee en geen dag is hetzelfde: privédetective worden, het lijkt je wel wat. Maar wat heb je nodig om jezelf zo te mogen noemen? “Iedereen zou het kunnen worden; de baan van privédetective is geen beschermd beroep. Je hebt alleen een opleiding tot particulier onderzoeker nodig. Wil je een eigen bureau starten, dan is een vergunning van het Ministerie van Justitie en een POB-nummer vereist (dit is een nummer wat wordt toegekend door het Ministerie van Justitie. Zonder dit nummer mag een bedrijf geen recherchewerkzaamheden uitvoeren, red.). Het Ministerie van Justitie doet ook een screening.” Tot zover de ‘technische’ weg naar de functie van privédetective. Want je kunt weliswaar over alle benodigde papieren beschikken, bepaalde eigenschappen zijn ook van groot belang. Carina: “Het is allereerst belangrijk dat je out of the box kunt denken. Daarnaast is het essentieel dat je weet waar je mee bezig bent: wat mag wel en niet? Tot slot vind ik ervaring in het recherche- en politievak een pré, al zullen er ongetwijfeld ook heel goede particuliere onderzoekers zijn zonder die ervaring."

Lees ook de vorige edities van Babes in Business!

Logo en foto Carina: Inquirendum