Wachten met babynieuws vertellen? 7 x jullie mening

Waarom wachten?

Wanneer een vrouw vertelt dat ze zwanger is, volgt altijd gelijk de vraag: 'hoe ver ben je?' Met andere woorden: 'hoeveel weken ben je zwanger'. Het begin van een zwangerschap is vaak nog spannend. Om te beginnen is het bij een positieve zwangerschapstest niet altijd zeker of het ongeboren kindje een hartslag heeft. Verder zijn er ook zeldzame gevallen van vals positieve testen. Bij de eerste echo wordt vastgesteld of er echt een embryo in de buik zit en of het hartje klopt. Deze termijnecho vindt meestal rond de 12 weken plaats. Vanaf ongeveer vier weken kan er al een zwangerschapstest worden gedaan. Er zitten dus een aantal weken tussen dat je niet zeker weet of je in verwachting bent en of het vruchtje (nog) leeft. Dan is er ook nog de kans op een miskraam. Het gaat helaas regelmatig mis, gemiddeld 1 op de 5 vrouwen maakt het wel eens mee. De meest miskramen vinden plaats tussen de 8e en de 13e week van de zwangerschap.

Stel, er gaat iets mis met de zwangerschap, dan zul je dat misschien wel aan je naaste familie en beste vrienden willen vertellen... maar niet aan je collega's, buren en je social media-volgers. Om deze redenen doen veel koppels rond de 12 weken de zwangerschapsaankondiging. Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen... Doe vooral wat goed voelt.

7 x jullie mening

Silvie: "Aan familie zou ik het meteen vertellen, de rest mag wachten. Omdat ik het nieuws niet zo lang voor me zou kunnen houden voor mijn ouders, zus en beste vriendin. Gewoon omdat het mij zo leuk lijkt om gauw te delen. Ook kun je steun vinden bij mensen mocht er iets misgaan.   Daarom zou ik het voor andere vrienden, kennissen en familie die wat verder weg staan nog even voor me houden."

Anne-Fleur: "12 weken because you never know! En je wilt ook anderen na vreugde verdriet kunnen besparen."

Floor: Voor de zekerheid zou ik wachten met het vertellen. Vooral de eerst weken van de zwangerschap is het nog zo pril en er is er een grotere kans dat er iets misgaat. In dat geval zou ik het verdriet kunnen delen met mijn partner en niet telkens de vragen willen krijgen van collega’s hoe het gaat of vage kennissen die vragen hoe de zwangerschap er voor staat. Daarnaast kun je dan ook nog even in rust genieten van het wonder van zwanger worden.

Ilona: "Mensen die dichtbij mij staan wel meteen, want mocht het misgaan dan wil je dat ook delen aan hen."

Emma: "Ik zit zelf nu in een ICSI-traject, ik mag bijna beginnen met de hormonen. En omdat het voor mij niet vanzelfsprekend is om zwanger te worden en de eerste 12 weken kans op miskraam het grootste is, houd ik dat liever nog even voor me. Stel, ik zou een miskraam krijgen vóór die 12 weken en moet dan opnieuw iedereen inlichten dat het mis is gegaan dan komt de klap nog harder aan voor me denk ik. Daarom liever iets langer wachten en meer zekerheid hebben.

Bianca: "Ik heb al meerdere miskramen gehad, dus daarom zou ik het voortaan alleen met intimi delen. Ik heb soms heel nare reacties gehad."

Iris: "Ik ben zelf heel slecht in geheimen bewaren, dus ik vertel het zo snel mogelijk aan iedereen. Bovendien houd ik zelf erg van een borrel, dus mijn naaste familie, vriendinnen en collega's zouden gelijk doorhebben als ik geen alcohol drink. Als de zwangerschap niet goed zou verlopen... tja, dan zou ik het overal moeten vertellen. Niet heel fijn, maar ik ben een open boek dus ik deel bijna alles.

Lees ook: 10 x de domste adviezen die zwangere vrouwen hebben gekregen