Teresa (26): "Ik raakte zwanger van de man van mijn zus"
Niet elke zussenrelatie is dikke mik. Teresa weet daar alles over. Van kind af aan stond ze in de schaduw van haar zelfverzekerde zus Clare. Toch steunde ze haar oudere zus door alles, ook toen deze een postnatale depressie kreeg. Maar toen Clare haar tijdens een woedeuitbarsting uitschold, eindigde ze in de troostende armen van diens man.
Terwijl de relatie van haar zus en haar man op knappen stond, groeiden Rob en Teresa steeds meer naar elkaar toe... en toen raakte Teresa per ongeluk zwanger. "Ik voelde me schuldig tegenover mijn zus, maar ik moest me nu zorgen maken over mijn eigen kind."
Teresa: 'Ik raakte zwanger van de man van mijn zus'
"Toen ik Rob voor het eerst ontmoette, zag ik gelijk dat mijn oudste zus Clare bofte met een man als hij. Hij was knap, aardig en zo lief voor haar. Ik was de jongste thuis en nog maar 19 jaar toen ik hij en Clare - allebei 27 - een relatie kregen. Ik was idolaat van hem, maar ik voelde nooit meer dan bewondering voor hem. Toen hij en mijn zus in het huwelijksbootje stapten, verwelkomden ik en de rest van de familie hem. Iedereen was dol op Rob."
Postnatale depressie
"Ze waren drie jaar getrouwd toen mijn zus zwanger werd. Negen maanden later kregen ze een zoontje die ze Chris noemden. Ze waren dolgelukkig, maar vanaf dat moment ging het bergafwaarts met hun relatie. Clare kreeg een postnatale depressie. Hoewel we wisten dat het een mentale aandoening was, werd ze steeds ondragelijker. Als familie probeerde we haar te steunen, maar vooral Rob kreeg het zwaar te verduren."
"Clare was altijd boos en had op de haverklap driftbuien. Ze werd een keer zo gewelddadig dat ze Robs computer uit het raam donderde en daarna een keukenmes naar hem gooide. Medicatie en therapie hielpen niet. Het werd alleen maar erger. Ik kwam continu bij Rob en Clare over de vloer. Ik hield van mijn zus, maar ik kon zien dat haar relatie onder druk kwam te staan door haar gedrag."
Getroost door zwager
"Op een avond probeerde ik Clare te kalmeren tijdens een van haar vreselijke tirades toen ze tegen me schreeuwde: "Houd je bek, Teresa! Het maakt me niet uit wat jij vindt. Weet je, je moet meer tijd steken in het verzorgen van jezelf in plaats van hier rond te hangen. Hoe ga je ooit een relatie krijgen als je er zo uitziet? Je bent gewoon lelijk!'"
"De tranen rolden over mijn wangen. Ik was een verlegen, introvert meisje dat nog nooit een vriendje had gehad. Misschien een zoen, maar ik was een beetje ongemakkelijk. Ik was niet zo zelfverzekerd als Clare. Misschien was ik wél lelijk en misschien ontmoette ik wel nooit een jongen die me zou willen, dacht ik toen."
"Ik kon het niet meer aan en rende naar buiten. Rob rende me achterna. Ik stapte snel in mijn auto om weg te rijden, maar Rob was vlak achter me en ging naast me zitten. Hij trooste me en zei dat ze niet meende wat ze zei. Ik weet niet meer hoe het gebeurde, maar hij sloeg zijn arm over me heen en ik keek naar hem en dat was het. Ik voelde iets en ik wist dat hij het ook voelde. Ik kreeg het warm van zijn aanraking en ik had mezelf niet meer onder controle. Hij leunde naar voren, zoende me en ik zoende hem terug. Hij vertelde me dat ik een mooi en lief meisje was en dat elke man blij met mij zou zijn."
Koffer gepakt
"Hij had aandacht nodig die hij miste van Clare en ik wist altijd al dat hij een zwak voor mij had, maar ik wist niet dat het op deze manier was. Het was zo intens. Mijn verlangen naar hem was zo fout, maar ik had er geen grip op. We kregen een affaire en uiteindelijk werden we verliefd. Clare's situatie werd alleen maar erger. Toen ze kokend heet water op Chris liet vallen - met tweedegraads brandwonden als gevolg - was het over voor Rob. Hij pakte zijn koffers en vroeg volledige voogdij over hun kind aan. Hij wilde dat ik met hem meeging, maar hoe kon ik? Drie weken later ontdekte ik dat ik zwanger was."
Opbiechten
"Wanneer ik het Rob vertelde was hij dolgelukkig, maar tegelijkertijd ook bezorgd welk effect het op Clare zou hebben. Ook mijn familie moest ik de waarheid vertellen. Ze zouden nooit geloven dat ik een onenightstand had gehad. Na lang twijfelen, heb ik het opgebiecht. Mijn ouders waren woést. Ze konden niet geloven wat ik hun favoriete dochter had aangedaan. Ik kwam altijd op de tweede plaats, ik was niemands favoriet. Ik werd verbannen van hun huis en ze weigerde met mij te praten. Ik wist dat ik fout zat, maar ik kan het toch ook niet helpen op wie ik verliefd werd?"
"Rob kreeg de voogdij over Chris en we vertrokken. Ik voelde me schuldig tegenover mijn zus, maar ik moest me nu zorgen maken over mijn eigen kind. Overigens toonde Clare nooit moederlijke liefde naar haar zoontje. Iemand moest voor háár zorgen. Ze was niet geschikt om een moeder te zijn."
'Ik hield van Chris en zorgde voor hem alsof hij mijn eigen kind was. Toen we ons eigen dochter kregen, Sophia, waren Rob en ik gelukkiger dan ooit. Toch maakte ik me tegelijk ook zorgen dat we haar op een dag moesten vertellen dat Rob haar vader én oom was."
Schuldgevoel
"Het is nu zes jaar geleden en mijn familie wil nog steeds geen contact. Clare is er nooit meer bovenop gekomen en is opgenomen met een manische depressie. Soms ga ik stiekem bij haar op bezoek. Ze heeft nog ontdekt wat er tussen mij en Rob speelt, maar ik denk dat ze het diep van binnen wel weet. Ik wil mijn excuus aanbieden, maar ik kan het niet opbrengen om de waarheid te vertellen. Ik zal altijd moeten blijven leven met het schuldgevoel dat ze misschien wel beter was geworden als Rob er niet met mij vandoor was gegaan."
Lees ook: Tattoo Tuesday: 15 x de leukste tatoeages voor zussen
