De lange weg naar een baby #1: Ons geheim
Mijn naam is Lieke. Ik ben 28 jaar en ik leid het leven waar ik vroeger altijd van droomde. Ik heb een geweldige vriend, we wonen samen in de Randstad in een huisje waar we zeker nog twintig jaar kunnen blijven en mét een boompje in de tuin. Zonder beestje, dat dan weer niet. We hebben allebei een goede baan en genieten van onze tijd samen. Ons leven… is bijna compleet. Er is echter nog een grote wens.
De eerste stap
“Wil je het echt?” was de vraag die mijn vriend mij zo’n anderhalf jaar geleden stelde.
Mijn antwoord was volmondig: "JA!" Nee, we gingen niet trouwen. Wel wisten we zeker dat we voor altijd bij elkaar zullen blijven. We kozen namelijk samen heel bewust voor een kindje. Een echt mensje van ons allebei en ontstaan uit onze liefde. Dat idee vonden we prachtig.
Twee dagen na deze vraag, zaten we in de wachtkamer bij mijn huisarts. Mijn spiraaltje mocht verwijderd worden. Mijn vriend als steunpilaar, want al bij het plaatsen van de spiraal heb ik nog zeker tien minuten met een natte doek op mijn hoofd moeten bijkomen. Dat belooft wat voor het moment van verwijderen, dacht ik nog. De huisarts had voor de zekerheid al een dubbel consult voor me ingepland, want ook zij kon mijn reactie herinneren. En daar lag ik dan. De welbekende eendenbek werd tevoorschijn gehaald en met uiterste precisie ging mijn huisarts – gelukkig een vrouw – te werk.
“Kuch maar even”, zei ze. Braaf deed ik dat en in een fractie van een seconde hield ze de spiraal, die me al jaren voor een ongewenste zwangerschap had behoed, in haar hand. Dat ging makkelijk! “Vanaf nu ben je vruchtbaar en ik hoop je heel snel te spreken met het goede nieuws”, zei ze opgewekt en vanaf dat moment hadden mijn vriend en ik een geheimpje: we gaan voor een kindje!
Een jaar later...
“Schat, we moeten nu echt gaan. Straks komen we te laat in het ziekenhuis”, riep ik. Oververhit stapten we in de auto en reden we naar onze eerste afspraak met een vruchtbaarheidsarts. Eén jaar geleden had ik nooit verwacht dat zwanger raken zo moeilijk zou zijn. Er is toch niks mis met me? Ik leef gezond, ik heb een regelmatige cyclus en ben nog hartstikke jong. Waarom lukt het niet? Al een paar keer had ik bezorgd bij mijn huisarts gezeten, maar ze gaf me telkens nieuwe hoop. Bij het laatste bezoek merkte ze dat het tijd was om ons door te sturen naar een specialist. En daar zaten we dan. Wachtend tot onze naam zou worden geroepen en de deuren naar de (medische) wereld van kinderen zouden openen voor ons. To be continued...
Lieke en haar vriend zijn ruim anderhalf jaar bezig om een zwanger te worden. Elke twee weken blogt ze voor Ze.nl over de emotionele en medische rollercoaster die erbij komt kijken als je kinderwens niet (direct) in vervulling gaat.
Lees ook: Wil jij zwanger worden? Dan vind je hier alles wat je moet weten
