Helena (42) heeft HG: ‘Ik wenste dat ik nooit zwanger was geworden’
De vlaggen hangen al een paar weken uit bij de Britse royals: Kate Middleton is zwanger van haar derde kindje. Bitterzoet nieuws, want al gauw bleek dat ze - net als bij vorige zwangerschappen - last heeft van Hyperemesis Gravidarum (HG). Deze extreme misselijkheid komt voor bij slechts 1 tot 2 procent van alle vrouwen in verwachting. De 42-jarige Helena de Vries uit Leeuwarden kan erover meepraten. Tijdens haar eerste en tweede zwangerschap leed ze aan HG: "Op één dag moest ik tot wel 25 keer overgeven."
Extreem misselijk
“Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, was ik nog maar net drie dagen over tijd. Ik menstrueerde altijd erg regelmatig, dus ik hoefde eigenlijk niet eens een zwangerschapstest te doen. Mijn toenmalige man en ik waren enorm blij met deze zwangerschap. We hadden bijna een jaar geprobeerd zwanger te raken. Mijn blijdschap sloeg om toen ik niet lang daarna misselijk werd. Niet een beetje misselijk, maar extréém misselijk. Ik vroeg me af waar ik in vredesnaam aan was begonnen. Ik hoorde veel zwangere vriendinnen en collega’s klagen over misselijkheid. Het hoorde er blijkbaar bij, dus ik moest maar niet zeuren. Van HG had ik nog nooit gehoord.”
25 keer per dag overgeven
“Hyperemesis Gravidarum houdt in dat je de hele dag door misselijk bent en heel vaak moet overgeven. Je hebt continu het gevoel dat je dronken bent. Voor mij was 25 keer overgeven op één dag geen uitzondering. Zelfs een slokje water hield ik niet binnen. Na twee weken was ik volledig uitgedroogd en belandde ik in het ziekenhuis. Ik werd aan een infuus gelegd om aan te sterken. Ik was op dat moment nog maar zeven weken zwanger.”
“Het continu misselijk zijn, vond ik erg moeilijk. Ik kende niemand in mijn omgeving die tijdens de zwangerschap zo extreem misselijk was. Ik voelde me in het begin een aansteller, want misselijkheid en zwangerschap gaan toch samen? Ik snapte niet waarom ik het dan zo zwaar vond. Toen ik niet meer ophield met overgeven, realiseerde ik me dat wat ik had echt niet normaal was. De doctoren lieten weten dat ik last had van HG en dat 1 op de 100 vrouwen er mee te maken krijgt. Al gauw moest ik me ziekmelden op mijn werk. Het voelde als een nederlaag, maar ik had geen keuze.”
Lees ook: Weer extreme zwangerschapsmisselijkheid door Kate Middleton: wat is het precies?
Geen medicijnen
“Er zijn geen medicijnen tegen HG. Je moet de misselijkheid helaas gewoon ondergaan. Er zijn wel huis-, tuin- en keukenmiddeltjes, zoals gember, zoethout en vanillevla, maar deze hielpen maar voor even. Ik probeerde vooral veel te slapen, want dan hoefde ik niet over te geven.”
“Zowel mentaal als fysiek was de zwangerschap heel zwaar. Ik maakte me erg druk over mijn ongeboren kind. Als ik geen voeding binnenhield, hoe kon de baby dan groeien? Ik was kilo’s afgevallen. Dat kon nooit goed zijn. Ik heb hier lang over gepiekerd. Fysiek was het ook zwaar omdat ik naast HG ook zwangerschapsvergiftiging had ontwikkeld. Ik had een te hoge bloeddruk, hoofdpijn, hield vocht vast en voelde me ellendig. Ik wenste dat ik nooit zwanger was geworden.”
Aanstellen
“Mijn familie en vrienden hadden gelukkig begrip voor mijn situatie, want ze zagen hoe slecht ik er aan toe was. Het huishouden doen lukte me zelf niet meer, mijn moeder heeft mij hier enorm in geholpen. Een aantal collega’s had helaas minder begrip. Eén collega heeft destijds flink over me geroddeld en tegen andere collega’s gezegd dat ik me vast aanstelde. Wie meldt zich nu met 7 weken zwangerschap al ziek? Toen ze kort daarna hoorde dat ik in het ziekenhuis was opgenomen, draaide ze bij. Ze bood zelfs haar excuses aan, maar daar kon ik niet zoveel mee. Ik nam het haar enorm kwalijk dat ze zo bevooroordeeld over me had gekletst. Vooral omdat ik me in al die jaren daarvoor nog nooit ziek had gemeld.”
Tweede zwangerschap
“HG is niet erfelijk, dus ik had gewoon domme pech. Een volgende zwangerschap zou vast beter gaan, werd me verteld door mijn gynaecoloog. Toch had ik lang getwijfeld of ik wel een tweede keer zwanger wilde worden. De eerste zwangerschap zat nog vers in mijn hoofd. Toch trok de wens voor een tweede kind me over de streep. Ik gunde mijn zoon een broertje of zusje. Ik ging er toch voor en hield me eraan vast dat de gynaecoloog beloofde dat de tweede keer zou meevallen.”
“Helaas verliep mijn tweede zwangerschap precies hetzelfde. De misselijkheid kwam in alle hevigheid terug. De toiletpot werd mijn beste vriend. Ik was opnieuw niet in staat om te werken. Deze zwangerschap vond ik nog zwaarder dan de eerste, omdat ik nu al een mannetje van bijna 2 jaar had rondlopen.”
Ernstige zwangerschapsvergiftiging
“Met 35 weken zwangerschap raakte ik in het ziekenhuis. Ik had inmiddels het HELLP syndroom ontwikkeld, een ernstige variant van zwangerschapsvergiftiging. Ik zou tot aan de bevalling niet meer naar huis mogen. Mijn situatie verslechterde snel. Mijn lever- en nierfuncties vielen uit waardoor de gezondheid van mijn ongeboren kind in gevaar was. Er werd besloten om met ruim 36 weken de bevalling op te wekken. Gelukkig is mijn dochter gezond geboren, maar ik wist meteen… voor mij geen zwangerschappen meer.”
Fatale zwangerschap
“Door HG heb ik geen onbezorgde zwangerschappen gehad. De roze wolk waar veel zwangeren het over hebben, was bij mij ver te zoeken. Daardoor heb ik definitief van een derde keer afgezien. HG is een ernstige aandoening die een plezierige zwangerschap volledig ondermijnt. Ook de gynaecoloog heeft mij een derde zwangerschap ontraden, het zou mij fataal kunnen worden. Ik ben blijkbaar niet goed in zwanger zijn, maar ik tel mijn zegeningen. Ik heb een gezonde zoon en dochter. Het is goed zo.”
Lees ook: 10 x Wat niemand je vertelt over zwanger zijn
Wil je ook je verhaal aan Ze.nl vertellen? Stuur een mailtje naar michelle[at]ze.nl.
