Heftig: Josée (41) werd gepest op haar werk

Werk & studie 7 jaar geleden door Sascha

Zodra de kleine spruiten naar school gaan ben je als ouders oplettend voor pesten of gepest worden. Maar wat als je op latere leeftijd zelf gepest wordt op de werkvloer? Wie beschermt jou dan? Het overkwam Josée (41). Zij werd gepest op haar werk en zélfs personeelszaken en de bedrijfsarts deden er niks aan. “Mijn leidinggevende verwisselde mijn controlelijstjes waardoor ik fouten maakte.”

Acht jaar geleden startte Josée met haar nieuwe baan. De afdeling waar ze werkte bestond alleen uit haar leidinggevende en zijzelf. Gaandeweg kwam Josée erachter dat haar leidinggevende twee gezichten had. “Het ene moment was ze poeslief, het andere moment was ze onmenselijk hard. We kregen steeds vaker onenigheid en zaten niet meer op een lijn. Iedere ochtend wanneer ze binnenkwam werd meteen duidelijk of ze goed- of slechtgehumeurd was. In het ergste geval werd het een helse dag. Ook haar voetstappen verraadde haar humeur, nog voordat ik haar daadwerkelijk in het vizier had.”

Op vakantie

“Nadat mijn leidinggevende drie weken op vakantie was geweest, begon het pesten pas echt. Vanaf dag één dat ze weg was, kreeg ik het ondragelijk druk. Tijdens haar vakantie kon ik al de taken niet meer in mijn eentje uitvoeren en gaf dit aan bij haar. Ze ondernam geen actie en ik besloot contact op te nemen met de manager. Ook hij deed hier niets mee. Toen ze terugkwam van haar vakantie begon ik er opnieuw over in de hoop dit in de toekomst te kunnen veranderen. Ze werd boos. Heel boos. Ze leek het mij ontzettend kwalijk te nemen dat ik naar de manager was gestapt. Dat was uiteraard niet mijn bedoeling, ik wilde gewoon in goede orde een oplossing verzinnen voor dit probleem.”

Op therapeutische basis werken

“Dreigend vroeg ze of ik hiermee door zou gaan. En dat terwijl ik alleen maar naar een oplossing probeerde te zoeken voor de vakanties. Een aantal dagen later riep ze me op het matje. Ze vond dat ik me gek gedroeg en wijdde dat aan mijn operatie van 1,5 jaar terug waarvoor ik af en toe nog wat ziekenbezoekjes had. Ik was altijd open geweest over deze operatie en de bezoekjes aan het ziekenhuis. Het was niks psychisch dus ik vond het gek dat ze daarover begon. Mijn leidinggevende vond dat ik op therapeutische basis moest gaan werken. Op therapeutische basis werken betekent dat een leidinggevende gaat kijken of de werkzaamheden wel geschikt zijn voor een werknemer met beperkingen. Ik kon het niet bevatten. Ik voelde me fit, gezond en zéker psychisch in orde.”
“Ze duwde me in een hoekje en deed alsof ik gek was. Daarmee ging gepaard dat ze me niet goed vond functioneren terwijl ik mij nog nooit ziek gemeld heb of mijn taken niet volbracht. Op de een of andere manier maakte ik haar bozer en bozer en weer moest ik op gesprek komen. Dit keer bij de directie. Nadat ik mijn verhaal had gedaan, kwam ik erachter dat mijn leidinggevende een heel ander verhaal had opgehangen, volledig in mijn nadeel. Uiteindelijk besloot personeelszaken gesprekken te voeren. Soms zat ik er in mijn eentje, soms met mijn leidinggevende samen. Ik merkte dat personeelszaken achter mijn leidinggevende stond wat het allemaal alleen maar erger maakte. Met de gesprekken werd niks bereikt.”
Steeds grimmiger

“Nog steeds bleef mijn leidinggevende aangeven dat ik gek was. Ze noemde me brutaal, arrogant en ik luisterde en functioneerde niet. En dat terwijl ik net een extra bonus had gekregen. Hoezo functioneerde ik niet? Het werd allemaal steeds grimmiger en het ging van kwaad tot erger. Ze zei me geen gedag meer en ook collega’s van de andere afdelingen ontweken me. Maar dat deden ze niet alleen maar omdat ze de kant van mijn leidinggevende hadden gekozen, zo bleek maar weer. Destijds kwam er een collega van een andere afdeling naar me toe: “Ik zou willen dat ik je kon helpen, Josée”. Met een blik van onmacht in haar ogen liep ze door. Iedereen hield de kaken stijf op elkaar, bang om de laan uitgestuurd te worden of uit angst om ook zo behandeld te worden.”
Saboteren

“De leidinggevende begon maniertjes te bedenken om mij te dwarsbomen, om mij mijn werk niet goed uit te laten voeren. Zo verwisselde ze mijn controlelijstjes met oudere versies in mijn dossier, waardoor ik mijn controles niet altijd even goed deed zonder dat ik dat direct doorhad. Op deze manier kon zij mij wijzen op fouten die ik maakte. Fouten in documenten werden beklad met fluorescerende markeerstiften waar je niet omheen kon. Daarnaast meldde ze nooit gezamenlijke afspraken waardoor ze soms uren niet op kwam dagen en ik niet wist waar ze was. Uiteindelijk belandde ik zelfs bij de bedrijfsarts die in het rapport opschreef dat er mediation tussen mij en de leidinggevende moest komen. Die mediation is er nooit gekomen en toen ik twee jaar geleden terug werd geroepen door de directie, werd ik per direct naar huis gestuurd. Ik was ontslagen.”
Oud-collega’s

“Zo heel af en toe kom ik nog weleens een oud-collega tegen. Dan krijg ik drie hartelijke zoenen op mijn wang gedrukt met de woorden: “Jeetje wat erg toch”. Het geeft niet want het is nu allemaal goed. Ik snap dat ook zij tussen twee vuren stonden en het moeilijk vonden om in te grijpen. Mijn leidinggevende heb ik na mijn ontslag nooit meer gezien. Mocht ik haar nog een keer tegen het lijf lopen denk ik wel dat ik iets zou zeggen. Op een bepaald moment vertrouwde ik niemand meer, dat kwam door mijn leidinggevende. Ik neem dat haar in zekere zin wel kwalijk. Ik let nu ook extreem goed op de werksfeer en wantrouw best snel mijn collega’s. Gelukkig wordt dat beetje bij beetje minder. Het is me allemaal niet in de koude kleren gaan zitten, maar inmiddels gaat het weer goed met me. Ik heb een nieuwe baan waar ik met veel plezier naartoe ga. Zo kan het ook, denk ik nog weleens.”
Word jij ook gepest op de werkvloer of ken jij iemand die dat is overkomen? Raadpleeg dan Stichting Pesten op de Werkvloer en kom in actie voor jezelf of voor anderen.