Wie droomt er nou niet van een eigen koffietentje? In alle vrijheid mensen voorzien van een hapje en een drankje klinkt als muziek in menig paar oren. Toch is de stap ernaar toe niet makkelijk. De investering en het risico zijn vaak beperkende factoren. Sophie Knaapen zette de stap met haar koffie-/lunchtentje Tazzina in Amsterdam. Tijd voor een gesprek!
Op donderdagochtend zit ik achter een groot glas latte die Sophie net voor mij heeft klaargemaakt. Om ons heen zijn een paar tafeltjes bezet. De drukte verwacht Sophie later. Toch staat ze regelmatig op om een bestelling op te nemen. Tussen de bedrijven door vertelt ze over de stap die ze eerder dit jaar maakte om Tazzina op te zetten.
Wilde je altijd al een eigen horecaonderneming opzetten?
“Ja, eigenlijk wel. Na het afronden van de Hoge Hotelschool Maastricht heb ik voor grote hotelketens gewerkt. Eerst in Nederland, later op Bonaire. Terug in Nederland was ik opzoek naar wat ik echt wilde. Geld om een zaak te openen was er niet en met de crisis was er ook geen bank die het me wilde lenen. Ik ben toen het zakenleven ingestapt, waar ik veel ervaring heb opgedaan die ik nu hier toepas.”
Waarom kon je later wel je eigen tentje openen?
“Inmiddels liep de crisis op zijn einde en werd het iets makkelijker om met een bank in zee te gaan. Bovendien doen we het samen. Een goede vriendin en tevens oud-collega had al een koffietentje: Tazzina. Ze belde me met de vraag een tweede, wat grotere vestiging van Tazzina te openen op de Bilderdijkstraat. Dat was precies wat ik wilde, dus zei ik ‘ja’.
Wat is het concept precies van Tazzina?
“Het is een Italiaans koffie-/lunchtentje, waar mensen komen om wat lekkers te eten en te drinken. We serveren goede Italiaanse koffie en lekkere broodjes, maar ook zoetigheid. Voor een uitgebreide High Tea of chocolade-fondue kan je ook bij ons terecht. Afgezien van het eten gaat het met name om de gemoedelijke sfeer. Samen een koffietje doen, dat idee… Laptops horen hier dan ook niet thuis!”
En, bevalt het werk?
“Ja! Ondanks dat ik keihard moet werken, en met blaren op mijn voeten m’n werk doe, weet ik zeker dat ik nooit meer voor een baas wil werken. Ik voelde me toch altijd beperkt en mijn hart klopt uiteindelijk toch echt voor de horeca… Het is een investering, maar ik weet zeker dat ik dit later terug krijg.”
Wat valt je op nu je dit werk doet?
“Het met elkaar buiten de deur ontbijten gebeurt steeds vaker. Mensen onthaasten steeds meer. We ontvangen een jong publiek, dat vaak ‘s ochtends een croissantje, gekookt eitje en een glaasje jus komt nuttigen. Die huiselijke gezelligheid, daar lijken mensen naar opzoek te zijn. Heerlijk vind ik dat.”
Naast de toonbank vind ik een vreemde plastic houder met een rond gat erin. Ik vraag Sophie wat het is. Ze lacht hartelijk: “Dat is onze cup-to-go-houder, waarmee mensen hun koffie aan hun fietsstuur kunnen klikken. Het werkt echt!”
Wat zijn de toekomstplannen?
“Ik denk al verder. Momenteel moet deze Tazzina volledig gaan draaien. Daarna zijn er stiekeme plannen voor een derde vestiging, maar de locatie is nog onbekend.”
Steeds meer mensen stromen binnen en mijn latte is op. Het zonnetje schijnt, ik stap op m’n fiets en Sophie zwaait door het raam. Wat een heerlijke start van de dag!
Benieuwd geworden naar Tazzina? Breng dan eens een bezoekje aan één van de twee vestigingen (of gewoon allebei) in Amsterdam: op de Brouwersgracht 139 en de Bilderdijkstraat 140. Veel plezier!
