Reportage: PoleFlow.
Gelukkig hoef ik niet alleen. Vriendin Sandra besluit om met me mee te gaan. "Gezellig, weer eens iets anders dan wandelen in het Vondelpark". We geven ons op voor een proefles en krijgen een mailtje met het verzoek om ook een boxershort aan te trekken: 'In verband met oefeningen in de paal'. Op slag heeft Sandra stress. Net als ik, overigens.
PoleFlow
Eerst maar eens een beetje informatie over PoleFlow. Want het motto is: 'Weet waar je aan begint!' PoleFlow is een combinatie van paaldansen, yoga en bodyshape, en zeer geschikt voor iedereen (vrouwen én mannen) die hun kracht, flexibiliteit en elegantie wil ontwikkelen. Elke les is gericht op het verbeteren van spierkracht en natuurlijk op de dansmoves rondom en in de danspaal.
Zodra je de techniek je meer eigen hebt gemaakt en vertrouwen hebt in je eigen kunnen, kun je er jouw eigen 'draai' aan geven. Een paaldansroutine kun je zo stoer, elegant of sexy maken als je zelf wilt. Elke stijl en elk thema is mogelijk. PoleFlow maakt je soepel, geeft zelfvertrouwen en zal daarbij al je spieren versterken.
De les
Gekleed in mijn allerlelijkste sportoutfit (grijze driekwart broek en grijs flodderig shirtje. Het dansen gaat op blote voeten!), maar mét belachelijk goed ondersteunende sportbh (mijn borsten zitten onder mijn kin!), ga ik naar rasalila. Sandra en ik zijn allebei zenuwachtig en ook allebei eigenwijs: geen van beiden hebben we een kort broekje aangetrokken. Ik heb heel dapper toch één in mijn tas gestopt, maar aangezien mijn normaal o zo stoere vriendin ook een lange broek aanheeft, houd ik deze braaf in de tas.
We worden vriendelijk ontvangen in een mooi lokaal, die in prachtige kleuren is geschilderd. Twee paarse palen staan in het midden van de zaal, met een spiegelwand erachter. Langzaamaan druppelen ook de andere cursisten binnen en ik voel me toch ongemakkelijk. Ze zien er allemaal zo lenig uit! Zoals bij elke sport, beginnen we ook hier met een rustige warming up. Ik denk bij mezelf: "Hoera, dit kan ik!", maar dan moet het échte werk nog beginnen.
We proberen verschillende draaien en ik zwier dapper op alle mogelijke manieren mijn been rond de paal. Het verschil is al snel zichtbaar: gespierde San gaat gemakkelijker de paal rond, ik heb daar wat meer moeite mee. Ik vind het allemaal ook erg eng, ik vertrouw nog niet genoeg op mijzelf. De workshop wordt zo opgebouwd dat de basisbeginselen van het paaldansen worden ontdekt.
Bij deze sport gebruik je al je spieren en ik voel ze direct. Ik vervloek mijn armspieren: waar zijn ze?? Ik merk direct dat je, om de bewegingen goed uit te kunnen voeren, heel veel kracht en conditie nodig hebt en kracht is nou net hetgeen dat ik (nog) niet heb. Daarnaast is de paal ook behoorlijk glad, zeker als je van die zweethandjes hebt zoals ik. De oefening waar je ondersteboven hangt, laat ik dan ook maar even aan mij voorbij gaan. Ik vind het er nog wat te ingewikkeld uitzien, maar Sandra draait haar hand er niet voor om en gooit haar benen zo om de paal.
De sfeer is gemoedelijk en ik kijk mijn ogen uit als de docente een paar vergevorderde oefeningen doet om ons een goed beeld te geven van het paaldansen. Het ziet er fantastisch uit en, ondanks dat ik het nog een beetje eng vind, vind ik het super om te doen. Sandra en ik nemen dan ook direct een rooster mee voor het komende seizoen. Alle blauwe plekken en spierpijn zijn de moeite waard: dit gaan we vaker doen!
Meer informatie over PoleFlow vind je op de website van rasalila. Een proefles kost tien euro en de les duurt een uur.
