Verslag: Lering uit een Bijna-Dood-Ervaring.

Psyche & spiritualiteit 14 jaar geleden door Redactie Ze.nl

Wat is een BDE

Van Lommel: "Een BDE is een herinnering van alle indrukken tijdens een bijzondere bewustzijnstoestand, met enkele specifieke elementen zoals het ervaren van een tunnel, het licht, een levenspanorama, het ontmoeten van overleden personen en het waarnemen van de eigen reanimatie. Soms betreft het ook een vooruitblik en ziet men wat nog komen gaat. Een BDE kan optreden bij een levensbedreigende situatie zoals een hartstilstand, een ernstige ziekte, coma, in de stervensfase of bij meditatie. Tijdens een BDE vindt waarneming op een andere manier plaats dan via de vijf zintuigen. Ook dove en blinde mensen met een BDE kunnen hun eigen reanimatie helder beschrijven. Dit heet een non-lokale waarneming."

Uittreding, tunnel, licht, thuiskomen, terug in het lichaam

van Lennep-Kernkamp: "In de éénendertigste week van mijn zwangerschap kreeg ik spontane weeën. In het ziekenhuis kreeg ik medicijnen toegediend om de weeën te stoppen. Plotseling zweefde ik boven mijn eigen lichaam. Ik zag verpleegsters in paniek met mij bezig en dacht nog: Waarom zetten ze dat kastje niet even aan de kant? Want iedere keer stootte één van de verpleegsters zich eraan. Ik zag een arts aan komen snellen. Ik kon dwars door de ziekenhuismuren heen kijken.

Plotseling werd ik met kracht weggezogen, een lange tunnel in. Het was er heel wijd, en ik zag allemaal verschillende kleuren grijs. Aan het einde was het licht. Ik was één met het licht. Het voelde als thuiskomen. Dat licht was thuis, vrede, geborgenheid, erkenning, meer dan ik ooit ervaren had. In het licht ontwaarde ik een prachtig landschap. En ik hoorde de mooiste muziek. Ik zag en hoorde alles met mijn hele wezen. Toen kwam er een stem: 'Je moet terug. Je moet liefde en harmonie brengen.' Ik kwam pijlsnel en met een klap terug in mijn lichaam."

Een transformerende ervaring

Van Lommel: "Na een BDE ondergaan mensen een enorme levensverandering. Men heeft geen angst meer voor de dood, voelt meer compassie en een onvoorwaardelijke liefde, zowel in de acceptatie van zichzelf, naar anderen als ook naar de natuur toe. Men streeft ernaar om dit totale gevoel van liefde opnieuw te ervaren en uit te dragen. Ook heeft men vaak last van depressieve en heimwee gevoelens. Het duurt vaak lang om deze ervaring te verwerken in het leven. Terug op aarde vindt men het vaak moeilijk om met de dualiteit te leven."

Dualiteit is energieverspilling

Van Lennep-Kernkamp: "Ik was radeloos, verdrietig, machteloos verloren met een gevoel van heimwee. Men dacht dat ik suïcidaal was, maar zelfmoord heeft geen zin. Dat lost niets op. Want waar je van vlucht dat neem je mee. Je moet het hier en nu in dit lijf proberen op te lossen. Aan gene zijde kun je het niet meer oplossen. Een BDE is ook een confrontatie van wat je anderen hebt aangedaan.

Voor mijn BDE maakte ik wandkleden. Na mijn BDE heb ik eindeloos gezocht naar wol en stoffen om mijn ervaring uit te beelden. Ik heb ze nooit gevonden. De kleuren lijken hier een grauwsluier te hebben. Klassieke muziek leek plotseling zo ééndimensionaal. Je vertrekt van de dualiteit naar de éénheid. Je keert terug naar de Bron en daar is alles één. Vervolgens kom je terug in de dualiteit. Na mijn BDE heb ik een breed, helder inzicht gekregen. Maar als ik dat inzicht verwoord dan word ik gezien als concurrent. Dualiteit is een jammerlijke energieverspilling."

Herkenning van de ervaring

"Acht jaar heb ik gezwegen over mijn ervaring. Mijn ziel moest een evenwicht zien te vinden tussen mijn BDE en mijn verdere leven. Toen zag ik een BBC-documentaire over BDE. Ik herkende wat mij was overkomen. Het was zo confronterend dat ik dagen heb gehuild. Uiteindelijk kwam ik terecht bij Ina Vonk van de stichting Merkawah."

Lering uit een BDE

Van Lommel: "De dood is slechts een einde van het fysieke aspect; een overgang naar een andere zijnssituatie. We hebben een lichaam. We zijn bewustzijn. De ervaring van mensen met een BDE heeft ons geleerd dat wij allen met elkaar verbonden zijn, dat elke gedachte van ons invloed heeft op anderen, en dat na de dood onze essentie blijft bestaan. Alles wat we elkaar en de natuur aandoen doen we uiteindelijk ook onszelf aan. Het competitieve element zou verlaten moeten worden. Ons bewustzijn bepaalt hoe we tegen de wereld aankijken. Als we ons angstig laten maken door de pers dan krijgen we een angstige wereld. Als de kracht van de liefde sterker wordt dan onze liefde voor macht, dan zal onze wereld veranderen."