Subfertiliteit

 
Op een bankje voor het ziekenhuis blader ik snel een folder door. Op de afbeeldingen staat een echtpaar beteuterd naar een zwangerschapstest te kijken en lopen hand in hand het ziekenhuis in. Zij is slank en blond, hij groot en donker. Beiden hagelwitte tanden. Goed gecaste onvruchtbare typetjes.
 
Ietwat onzeker bel ik mijn vriend F. Voordat de telefoon goed en wel overgaat, heeft hij al opgenomen. ?En?? Ik vertel hem wat de uitslagen waren, dat de kans dat ik op een natuurlijke manier zwanger kan worden heel klein is. Ik vertel hem over de hormonen welke ik moet gaan gebruiken en wat de volgende stap is. Ik vertel hem over het moeilijke woord.
 

Na operaties en complicaties aan m?n baarmoeder was er al een vermoeden dat zwanger worden bij mij niet heel makkelijk zou gaan. Toch had ik hoop. Ik hoopte dat ik net als veel vriendinnen op een moment kon zeggen: ?Het was al snel raak? of ?niet gepland, maar heel welkom?. Helaas. Vanaf vandaag ben ik officieel verminderd vruchtbaar.
 
Thuis google ik het traject wat ons te wachten staat en schrik van de hoeveelheid forums welke daarover bestaan. Ik open er een paar en het valt me op dat de vrouwen op de hoogte zijn van elkaars eisprong, dag dat ze ongesteld moeten worden en elkaar laten weten wanneer ze ?geklust? hebben. Na even doorscrollen merk ik dat seks ?klussen? genoemd wordt.
 
Direct besluit ik het nooit over ?klussen? te hebben of dagelijks op het forum aanwezig te zijn. Hoezeer het me ook raakt, ik wil m?n leven, zover het kan, er niet door laten beïnvloeden. F. en ik besluiten zo ?relaxed? mogelijk het traject in te gaan. Wel valt me ineens op hoe vaak er opmerkingen over gemaakt worden. ?Ik had verwacht dat jij al wel zwanger zou zijn? of ?wil jij nog geen kind?? Het zijn vragen/opmerkingen die onschuldig bedoeld zijn, maar steeds meer irritatie opwekken.
 
Na een aantal hormoonkuren zie ik eruit als een oliebol. Een oliebol uit een kraam welke slecht uit de oliebollentest kwam. M?n huid is vet en vlekkerig, m?n kleding zit strak en m?n neus glimt. Waar ik vroeger weinig aandacht besteedde aan eisprongen, follikels en progesteronwaardes, zijn het nu vaste agendapunten. Onze intentie om er zo min mogelijk mee bezig te zijn, is er nog steeds, maar ik heb geen idee meer hoe dat moet.

Nu, een jaar verder, hebben we drie keer een zwangerschapstest gedaan omdat ik overtijd was. Drie keer gaf de test maar één streepje aan. Drie keer bekeek ik de bijsluiter of er echt twee streepjes moesten staan. Drie keer dacht ik in het witte vlak toch een blauw streepje te zien, maar niemand anders zag het. Teleurgesteld gingen de tests de prullenbak in, werd ik een dag later ongesteld en pakte ik de hormonen voor weer een nieuwe ronde.

Mijn vriendinnen zijn, op één na, net moeder geworden of zwanger. Ik reageer zo blij mogelijk op positieve tests en geboortes. Ik ga met ze mee naar Prenatal, praat met ze over lekkende tepels en bekijk uitgebreid de echofoto?s. Ik gun het ze ook van harte, ze wilden net zo graag als F. en ik een kind. Toch zijn er twee dagen in de maand dat ik een hekel aan ze heb. Een hekel aan iedereen met een kind of een zwangerschap. Het zijn de twee dagen dat ik voel dat ik ongesteld ga worden en het daadwerkelijk wordt. Ik vermijd dan even, het in mijn ogen ?stomme babygelul?, om er een paar dagen later weer in mee te gaan.
 
Gistermorgen werd ik om half elf wakker. Ik dacht aan m?n vriendinnen die al op en neer naar de crêche waren geweest, twee borstvoedingen achter de rug hadden of hun maaltijd van de avond ervoor eruit hadden gespuugd door ochtendmisselijkheid. Ik genoot even van mijn subfertiliteitsmoment. Ik pakte een kop verse koffie en ging met een tijdschrift nog even terug naar bed.
 
Om iedere maand weer ongesteld te worden is pijnlijk en verdrietig. Ik probeer extra te genieten van al het andere moois in ons leven en dit lukt vrij goed. Toch gaat er geen dag voorbij dat ik niet denk aan mijn tot nu toe onvervulde wens. Mijn gynaecoloog vergeleek het met dobbelen. De één gooit in een keer zes, de ander doet er langer over. F. en ik blijven dobbelen totdat die zes dubbel en dwars valt...