ZeMama: Talk to the hand, baby!

Dat hij met gekruiste armpjes over zijn borst aangaf dat hij je wilde knuffelen. Als je vroeg hoe het met hem ging, dat hij dan zijn duimpje de lucht in stak als een soort 'oké'! En als hij zijn luier vol had, tekende hij een drol in de lucht. Zo stelde ik me dat tenminste voor. De realiteit bleek zoals zo vaak, een teleurstelling. Het was allemaal heel braaf en praktisch.

Spontane obstipatie
Er zijn ruim tweehonderd gebaren. Dat is meer dan het aantal albums dat Elvis Presley ooit uitbracht en wie herinnert zich die allemaal? Het leek me dus een hele prestatie om die taal onder de knie te krijgen, laat staan voor een baby van een paar maanden oud. Zeker toen ik me er verder in ging verdiepen. Zo kent de methode zelfs een eigen gebaar voor 'smeerkaas' en 'smeerworst', het teken voor 'maxi cosi' zag er behoorlijk ingewikkeld uit en dat voor 'poepen' was zo bizar dat ik bang was dat mijn baby er spontaan obstipatie van zou krijgen.

Toch heb ik het een tijdje geprobeerd. Telkens als mijn zoontje ging slapen, legde ik een hand tegen mijn wang om vervolgens een bed uit te beelden, precies zoals in het instructiefilmpje. Als we fruit gingen eten, pelde ik een denkbeeldige banaan. En als het tijd was om borstvoeding te geven, deed ik alsof ik mezelf molk, onderwijl slurpgeluidjes makend met mijn mond. Mijn zoontje was er fysiek nog niet toe in staat, maar toch had ik het gevoel dat hij me vierkant uitlachte. Dat dit gebeurt door je kleine tandeloze monstertje is tot daar aan toe, maar wat nu als vreemden me zouden uitlachen? No way. Mijn grens was bereikt.

Doe eens een luier na
Ik deed het allemaal wat uit de losse pols, maar er bestaan dus ook speciale cursussen. Ik heb wat moeite me voor te stellen hoe dat eraan toegaat. Zitten er een stuk of tien mama's (en een enkele papa) op een rij, flesjes en luiertjes te imiteren? Moeten ze aan het einde van de cursus een tentamen afleggen? En wat als je niet zo motorisch begaafd bent? Daar gaat je diploma dan. "Helaas, u bent gezakt. U hield uw pink een beetje te ver naar links waardoor het leek alsof u moest poepen in plaats van boeren. Maar probeert u het later nog eens." Terwijl de rest om je heen wél door is naar de eendaagse vervolgcursus: Communiceren met je puber.

Ik lach er wel mee, maar stiekem ben ik natuurlijk jaloers. Stel je voor hoe stoer het is als je bijvoorbeeld op een feestje bent. "Iemand nog iets te drinken?" En dat jouw baby dan even kucht om de aandacht te trekken en vervolgens het gebaar maakt voor een flesje/dorst/bier. Alsof hij rete intelligent is. Ik denk dat ik er nog een schepje bovenop zou doen en verontschuldigend mijn schouders zou ophalen tegen de vrouw naast me: "Sorry hoor, normaalgesproken gebaart hij er 'alsjeblieft' erachteraan."

Maar echt: respect dus. (duim omhoog!) De reden dat het mij niet lukte, lag natuurlijk allesbehalve aan mijzelf. Ik had mijn baby die cursusbrochure wel voorgelezen, maar hij leek er weinig zin in te hebben. Zijn reactie? Een dikke middelvinger.

Lees hier Iris' vorige ZeMama-columns!
________________________________________________________________________________________

Iris is onze vaste ZeMama-columniste. Ze is getrouwd en heeft twee zoontjes van vijf en twee jaar. Voordat Iris kinderen had, snapte ze nooit waarom ouders niet ingrepen als kinderen alles bij elkaar krijsten in de supermarkt; waarom alles aan je kind énig is: zelfs poepluiers verschonen. En van overbezorgde ouders kreeg ze helemaal de kriebels. Totdat ze zelf moeder werd.

Iris is meer dan alleen moeder: secretaresse, wannabe schrijfster, 'francofille', chocoholic... En ook daarover schrijft ze, op Miss Moneypenny Blogs.