Heeft iedereen 'recht' op een kind: ja of nee?

De maatschappij door Kristie
Kunnen zwakbegaafde of gehandicapte mensen een kind opvoeden? En is het egoïstisch om op oudere leeftijd een kind te krijgen? Kortom: mag iedereen zomaar een kind krijgen? Een discussie waar drie lezeressen hun mening over vormen…

Het is een onderwerp waar je goed over na moet denken, want het is allemaal behoorlijk gecompliceerd: heeft iedereen het 'recht' om een kind te krijgen? Hoe zit het bijvoorbeeld met wat oudere vrouwen, die er alles voor over hebben om toch nog een kindje te krijgen? Zij ondergaan soms zelfs medische behandelingen om nog zwanger te kunnen worden, terwijl het kindje hierdoor eigenlijk al op (te) jonge leeftijd zijn of haar ouders zal verliezen. Maar wie houdt twee geliefden die dit graag willen dan tegen?

Dit soort discussies richten zich niet alleen op oudere moeders, ook bij zwakbegaafde of verstandelijk gehandicapte mensen die proberen zwanger te worden, ontstaat er vaak discussie. Moet er dan extra begeleiding aan te pas komen of kunnen ze het zelf aan? Of moeten we juist per individu bekijken of het mogelijk is om een kind op te voeden? En dan zijn er ook nog de ouders met psychische klachten of verslavingsproblemen. Door de opvoedingsproblemen die bij een aantal van zulke ouders ontstaan, wordt er steeds meer nagedacht over eventuele verplichte anticonceptie óf nog een stapje verder: gedwongen sterilisatie…


Rianne (23) 

vindt dat niemand zo’n belangrijke beslissing voor een ander mag maken: “Ik vind het bizar dat mensen er überhaupt over nadenken om het krijgen van kinderen te verbieden. Ik ben niet gelovig, maar ik vind dat wij geen recht hebben om het besluit voor een ander te maken. Ik weet heus wel dat niet iedere situatie ideaal is voor kinderen. Veel mensen zeggen bijvoorbeeld dat verstandelijk gehandicapten niet alle capaciteiten bezitten om een goede ouder te zijn. Dan vind ik dat er hulp van buitenaf moet komen. Zelf zou ik bijvoorbeeld ook geen oude moeder willen worden, simpelweg omdat mijn kindje dan al op jonge leeftijd zijn ouders zal verliezen. Ik zou het dus - in bepaalde gevallen - niet aanraden. Maar verbieden gaat me te ver. Daarnaast vind ik dat kinderen je worden gegeven, je ‘krijgt’ ze niet. Mochten mensen niet voorbestemd zijn om een kindje van zichzelf te krijgen, dan zijn er altijd nog andere kindjes die op lieve en zorgzame ouders zitten te wachten...”

Cheyenne (31) is van mening dat aanstaande ouders een weloverwogen keuze moeten maken, maar is wel voor verplichte anticonceptie: ”Een kind zal misschien pas op latere leeftijd ontdekken dat zijn of haar ouders ‘anders’ zijn, maar heeft ook kans om een verstandelijke beperking of een bepaald syndroom te erven. Ook krijgen mensen die hulp nodig hebben deze vaak niet, vanwege te weinig geld of personeel in de zorg. Ik denk dat dit ernstige gevolgen kan hebben voor kinderen met gehandicapte of verslaafde ouders. Kinderen kunnen dan in de hulpverlening terechtkomen, waar ook erg weinig middelen zijn om de kinderen te helpen. Ook brengt het krijgen van een kind op latere leeftijd veel risico’s met zich mee (complicaties, miskramen, bepaalde syndromen). Ik vind dat we het krijgen van een kind niet kunnen verbieden, maar ik vind het wel iets waar absoluut meer aandacht aan geschonken moet worden. Aankomende ouders moeten beter nadenken en beter geïnformeerd worden, voordat ze aan kinderen beginnen. In het geval van verstandelijke beperkingen en verslaafde ouders ben ik in ieder geval vóór verplichte anticonceptie.”


Femke (25 ) 

bekijkt deze discussie vanuit het oogpunt van het kind, en komt tot de conclusie dat verbieden soms beter zou zijn. “Ik vind het sowieso geen optie om als verstandelijk gehandicapte of zwakbegaafd persoon een kind te krijgen, want je wenst je kind toch niet hetzelfde als jou toe? Bovendien wordt de opvoeding en verzorging van een kind vaak onderschat en zal er constant begeleiding bij moeten zijn. Bij ziekte vind ik het een ander verhaal, maar ook dan moet er gekeken worden wat mogelijk is om het kindje het allerbeste te bieden. En vrouwen van boven de 40 jaar die allerlei kunstmatige ingrepen doen, vind ik egoïstisch. Dat je erg graag een kind wil, begrijp ik. Maar ik begrijp niet dat zulke ouders niet nadenken over de toekomst. Overkomt een zwangerschap een oudere vrouw, dan is het in ieder geval nog op een natuurlijke manier, maar ook dan lijkt het mij later moeilijk voor het kind. De artsen die oudere vrouwen helpen zwanger te worden, mogen wat mij betreft dan ook een dikke boete krijgen. Misschien hard, maar zo denk ik erover.”

Wat vind jij, moeten er grenzen gesteld worden of heeft iedereen recht op een kind?