Somebody Els: Meditatie. Ofzo.

Het is chaos in mijn hoofd! Mijn werk, mijn kind, mijn ex-man, een nieuw huis, een ander leven. Alles zelf doen, niets kunnen delen. Ik ben het niet gewend, ik wil af van die drukte! 

 

Laatst heb ik me verdiept in de wereld van meditatie. Ik kwam er al snel achter dat je veel moet oefenen, wil je het goed onder de knie krijgen. Het kost tijd. Ik heb die tijd niet. Ik wil namelijk nú zen worden. Ik liet me natuurlijk niet direct ontmoedigen door de realisatie dat echte innerlijke rust jarenlange training vereist, en besloot daarom gewoon maar eens een poging te wagen. Tenslotte, hoe moeilijk kan het zijn? Dus…

 

In mijn huidige ritme is er één moment waarop ik kan mediteren: als Romy op bed ligt, het konijn de nodige aandacht heeft gehad, de afwas is gedaan en de was is opgevouwen. Rond een uur of tien in de avond dus. Niet ideaal, want het liefst ga ik rond dat tijdstip gewoon naar bed. Het alternatief is ‘s morgens eerder opstaan. Nou nee, nog minder ideaal.

Let’s do this!

Ik zocht een plek uit in huis waar ik relatief ontspannen kan zijn: mijn slaapkamer. Ik maakte het zo donker mogelijk en ging op bed zitten in de lotushouding. Ik deed mijn ogen dicht. Let’s do this. 
 

Tijdens meditatie mogen alle gedachten in je opkomen. Het is de bedoeling dat je de gedachten gewoon laat passeren. 'Ik heb weleens comfortabeler gezeten', kwam er in mij op. Ik verwisselde de lotushouding voor de kleermakerszit. Volgens Google mag dat ook. Ik bleef een tijdje zitten. 'Ik heb het koud', dacht ik. En: 'Ik zit nog steeds niet lekker.’
 

Ik besloot onder de dekens te gaan liggen. Dat mag vast niet van de kosmos, want zo kunnen de energieën natuurlijk niet optimaal stromen. Maar het lag wel een stuk lekkerder. 'Ogen dicht. Laat de gedachten maar komen en gaan, Els. De gedachten worden vanzelf minder. En als je hoofd leeg is, probeer de leegte dan vast te houden.'

 

Focus, Els. Focus!

Tik, tik, tik. ‘Hey, de bovenbuurman en -vrouw komen thuis. En nu ik er zo over nadenk, de televisie van de buurvrouw op de hoek staat ook wel erg hard. En die auto's en brommers buiten zijn ook irritant. En de onderbuurvrouw mag 'Hallelujah' ook weleens van repeat halen. Hoor ik nou een helikopter?’

 

Focus Els, focus op het niets. Ik probeer te focussen op het niets. Ik concentreer me. Er komen veel gedachten in me op: een boodschappenlijstje, gebeurtenissen op het werk, een emotioneel gesprek met mijn ex-partner. Ik zing ook nog een liedje in mijn hoofd. 'And you're gonna hear me roaaaaaar o o o o.’

 

Maar… het lijkt te werken. Gaandeweg worden de gedachten minder. Katy Perry verdwijnt naar de achtergrond. Mijn hoofd is bijna leeg. Bijna, want op het moment dat álle gedachten zijn verdwenen, denk ik: 'Wow, alle gedachten zijn weg!’ 
 

Weg focus, weg concentratie. Hallo bovenbuurman, hallo auto's en brommers. Hallo 'Hallelujah'.

 

Meditatie. Blijven oefenen. Ofzo.

Lees ook de vorige columns van Els!