Somebody Els: Mister Organic

Mijn ex-man eet tegenwoordig elke ochtend biologische yoghurt, en propt dat vol met zaden en bessen. Bijenpollen, chiazaad, incabessen, gojibessen... Toen ik voor het eerst in het bakje keek, deed het me sterk denken aan het voer van Piet Kanariepiet, de vogel van zijn ouders.

 

Martijn begon zich spontaan, vlak na onze scheiding, te verdiepen in organische voeding en superfood. Geen oordeel van mijn kant, ik begrijp het. In de zoektocht naar mezelf knipte ik mijn haar, gooide er een verfje in, kocht een leren broek en besloot drie knalrode lippenstiften aan te schaffen. Hij besloot zaadjes en zure bessen te eten. En het werkt, want hij voelt zich er erg goed bij. 

 

Mister Organic

Op het internet word ik doodgegooid met reclames over superfood. En mijn Facebook-vrienden blijven er ook maar over doorgaan. Af en toe zie ik iets waarvan ik denk dat het bruikbaar is voor mijn ex. Zo kwam ik laatst op een website met tips over hoe je zelf je groenten en fruit kunt verbouwen. Ik gaf hem de tip. 'Alleen nog wat zonnepanelen op je dak, en je bent een echte prosumer'. Mister Organic.

 

 

Ik geef toe, ik werd een beetje aangestoken door het biovirus. En dus bezocht ik op een blauwe maandag de plaatselijke Natuurwinkel. Ik nam mijn dochter mee. Zij kwam er vaker: “Mama, mag ik het fruit pakken? Mag ook altijd van papa.” En ze liep linea recta naar de plastic zakjes om daar een portie druiven in te stoppen. Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik nou precies wilde kopen. Uiteindelijk werd het: een pak rijstwafels, wat druiven, een fles groentesap, en... een potje tarwegraspoeder. Over dat laatste had ik van alles gelezen, en ik besloot het erop te wagen. Die vier items kostten me vijfentwintig euro. 

 

‘Knock yourself out, mister’

Eenmaal thuis ging ik vol goede moed aan de slag met het tarwegras. Ik mixte het spul met wat groentesap, en dronk. Gatver. Na tweemalig gebruik heb ik het potje aan Martijn gedoneerd. “Knock yourself out, mister.” Los van het feit dat ik het gewoon niet kan betalen, is het echt niet te hachelen dat spul. Ik houd het dus maar gewoon bij water. En een grote kop cappuccino. En soms toch echt een cola.

 

Ik geloof niet dat het iets voor mij is, zure bessen en superfood. Een biologische broccoli en stukje vlees is prima wat mij betreft. En als onverhoopt de biologische speklap op blijkt te zijn, dan koop ik stiekem een gewone. Sst.