Giulia: 'Ik ben verslaafd aan gezond eten'
“De avondmaaltijden zijn het moeilijkst voor mij, omdat hier vaak olie bij komt kijken. Maar ook vlees en pasta vind ik doodeng om te eten. Mijn vriend en ik eten dan ook meestal verschillende dingen, tenzij ik kook. Dan maak ik een ‘veilige’ maaltijd en eventueel wat extra pasta voor hem. De voedingsmiddelen waar ik eerder altijd volop van genoot, durf ik allemaal niet meer te eten. Ook al weet ik dat ze gezond zijn.”
Een paar kilo afvallen
Giulia (21)
was haar hele leven al volslank en wilde, net als veel meisjes van haar leeftijd, een paar kilo’s afvallen. “Op mijn 15e ging ik gezonder eten: meer groente en fruit en minder snoepen. Ik ging op zoek naar gezonde recepten en goede adviezen. Ik deed dit samen met mijn moeder en we hadden er best plezier in. Echter, ik ging steeds meer producten vermijden omdat beweerd werd dat ze ongezond waren. Wit brood werd eerst bruin brood, toen volkorenbrood en na een tijdje at ik helemaal geen brood meer. Zo ging het met meerdere voedingsmiddelen: het enige wat overbleef waren groenten en fruit. Ik propte mezelf hier helemaal vol mee. Mijn huid was zelfs een tijdje oranje omdat ik zo veel wortels at. Ik viel af totdat ik zo’n tien kilo ondergewicht had en ik voelde me continu moe en slap. Ik ging alleen naar school om toetsen te maken, dagelijks naar school gaan kostte me te veel moeite.”
Orthorexia
Giulia vermoedt dat ze orthorexia nervosa heeft, echter is dit nooit gediagnosticeerd omdat dokteren haar vaak het label 'anorexia' geven. Maar wat houdt orthorexia dan precies in? “Orthorexia is een term die steeds vaker opduikt wanneer mensen doorslaan in gezond eten. Doordat ze steeds weer hun grenzen verleggen, kunnen zij een eetstoornis ontwikkelen. Het is vergelijkbaar met anorexia: je raakt sterk vermagerd en verzwakt en hanteert een lijst met verboden voedingsmiddelen. Ook zoeken mensen die een eetstoornis ontwikkelen vaak iets waar ze controle over kunnen hebben, iets waardoor ze zich beter en sterker voelen. Voor mensen met anorexia is dit afvallen en weinig eten, maar voor mensen met orthorexia is dit gezond eten. Dit is op zich prima, tenzij je hier in doorslaat. Het lukt dan psychisch niet meer om een normaal voedingspatroon te handhaven."
Tijdens haar dieptepunt besefte Giulia dat er een knop om moest, maar tegelijkertijd ontstond er eigenlijk precies een tegenovergestelde situatie. “Ik begon weer alles te eten wat los en vast zat. Ondanks dat ik lekker in mijn vel zat, sloeg ik een beetje door. Op mijn zwaarst woog ik denk ik het dubbele van wat ik tijdens de eetstoornis op mijn lichtst woog.” Toen Giulia samen met haar vriend op kamers ging wonen, kreeg ze weer de kans om gezonder te gaan eten. “Heel langzaam viel ik weer wat af. Maar na een halfjaar tot een jaar ongeveer herhaalde de geschiedenis zich. Ik schrapte weer langzaam producten van mijn menu, liet me informeren over een gezonde levensstijl en ging weer meer sporten. De tijd die ik kwijt was met het plannen van maaltijden en sportmomenten, werd alsmaar meer.”
“In de zomer was dit echter geen probleem, met zoveel vrije tijd en heerlijk weer. Iedereen was ook trots op me: ik was weer actief, leefde gezond en begon er weer net zo volslank uit te zien als vroeger. Maar toen ik na de zomer aan mijn stage begon, merkte ik pas hoeveel ik met sporten en gezond eten bezig was. Het vergde te veel energie om me daarnaast nog op mijn stage te concentreren. Door alle stress die ik kreeg vanwege het niet kunnen opbrengen om stage te lopen, bleef ik afvallen. Hoewel ik beter probeerde te eten, vrat de stress aan me. Ik was continu moe, had het koud, was te veel bezig met plannen en kon me hierdoor slecht concentreren. Iedereen zag dat het misging. We hebben toen besloten mijn stage te beëindigen zodat ik eerst aan mezelf kon werken.”
“Terwijl de lijst met verboden voedingsmiddelen groeide, groeide ook de tijd die ik van mezelf in sporten moest steken. Na de 5 kilometer dwong ik mezelf om 10 kilometer hard te lopen en ook deed ik thuis oefeningen om spieren te kweken."
Voor Giulia's omgeving is het onbegrijpelijk hoe zo’n verstandig persoon zo onverstandig kan handelen. "Ik was immers degene die het allemaal zo goed wist, waarom at ik dan zelf niet normaal? Vaak doorlopen vrienden en familie dan ook een aantal fasen. Eerst zien ze niet dat er wat aan de hand is, vervolgens merken ze veranderingen in je gedrag, gaan ze zich ergeren en krijg je commentaar. Na een tijdje merken ze echter dat je echt in de knoop zit en gaat de frustratie overheersen. Mijn vriend en moeder dwongen me vaak te eten of maakten bepaalde opmerkingen over lekker eten. Allemaal uit liefde en frustratie, maar het werkte averechts. Inmiddels geven ze me gelukkig steun en dit is een zeer welkome verandering. Juist door de liefde die ik voel, weet ik dat ik het waard ben.”
En nu?
Inmiddels zit Giulia thuis en heeft ze een behandeling aangevraagd bij een centrum voor geestelijke gezondheidszorg. “Dit keer neem ik wel de tijd om mezelf terug te vinden en gelukkig te worden. Vermoedelijk hebben gebeurtenissen uit mijn verleden toch meer invloed op mij gehad dan ik en mijn omgeving en artsen dachten. Uit onderzoek en therapie zal blijken hoe ik hiermee kan leren omgaan."
"Lekker koken voor mezelf en anderen, experimenteren en samen genieten; dat is wat ik zou willen. Helaas ben ik nu ook de hele dag bezig met eten, maar niet op de goede manier. Al mijn energie raakt hierdoor op. Dit merk ik zowel psychisch als lichamelijk. Ik voel dat mijn spieren verzwakken en ik zie en voel overal botten. Verder ben ik snel moe en huilerig, kan ik me moeilijk concentreren evenals ontspannen en ben ik de hele dag bezig met nadenken. Er is weinig energie over voor andere (leukere) dingen.”
Giulia weet zeker dat er meer mensen zijn die zich in haar verhaal herkennen. "Onbegrip, bestempeld worden met een verkeerde diagnose, geen of onjuiste hulp krijgen… Het gebeurt bij (te) veel mensen. In de huidige maatschappij worden mensen met een gezonde levensstijl aangespoord, maar hierdoor ziet men vaak niet de psychische problemen die hieraan ten grondslag liggen. De drang om te sporten en gezond te eten mag er zijn, maar op een gezonde manier. Dat is de boodschap die ik mee wil geven: maak van je gezondheid geen levensdoel, maar zorg goed voor jezelf zodat je je ware doelen kunt nastreven. En bovenal: geniet!”
Wil je ook je verhaal aan (de leZeressen van) Ze.nl vertellen? Stuur dan een mailtje naar karin@ze.nl o.v.v. real life-verhaal.
Lees ook onze andere real life-verhalen.
