Dag allemaal!

Een beetje rusteloos zit ik achter mijn computer. Ik zoek naar woorden en een begin, want ik ga op deze plek afscheid nemen. Van jullie allemaal. Ik ben daar niet goed in, in afscheid nemen.

 

Wat ik ook aan het doen ben; al mijn oude columns voor Ze nog eens door aan het lezen. De tijdlijn die zich dan vormt, laat zien dat in de periode waarin ik voor Ze schreef - toch bijna tweeënhalf jaar - mijn kinderen respectievelijk van klein naar groter, van bijna groot naar groot en van thuis naar op zichzelf wonend zijn gegaan. Omdat ik over alles heb geschreven wat me bezighield, is het eigenlijk een teruglezen van een soort dagboek. 

 

In die tijd dat mijn kids groeiden, heb ik dat qua werk ook gedaan, en nu ben ik bijna fulltime bezig met de Beauty- en Lifestyle-redactie van FAB Magazine. Andere nieuwe aanbiedingen dienen zich ook aan, en tussendoor ben ik nog aan het stoeien met het schrijven van korte verhalen. Genoeg te doen dus, hier in huize de Mol Moncourt, en ik moet keuzes gaan maken. Nog iets waar ik niet goed in ben, want kiezen voor het één betekent afscheid nemen van het ander en daar… ja. 
 

 

Bedankt!
Ik wil jullie in elk geval enorm bedanken, voor het lezen van mijn columns, voor de reacties, en voor het vaak ook nog delen op Facebook en Twitter, want niks is zo leuk voor een schrijver dan ook daadwerkelijk gelezen worden. Wat me wel duidelijk werd: de columns over seks sloegen het meeste aan. Dat is natuurlijk een onderwerp wat iedereen bezighoudt, al was dat lastiger om te laten lezen aan mijn vaste proefpersoon met haarscherp commentaar: mijn jongste zoon. Dat was meer van mijn kant uit dan de zijne, want hij had zelf eerder moeite met die columns waar hijzelf ook in figureerde. (“Maham! Je bent gek dat je dat opschrijft. Méén je dit?!” “Nee liefje, ik ga je niet écht te koop aanbieden op Marktplaats voor sloop- en breekwerk.”)
Dus Melchior, reuze bedankt voor het feit dat je goedmoedig toestond dat ik je zo in de etalage zette. En voor de complimentjes als je het grappig vond. 

 

Platform
Waar ik ook heel blij van werd, waren de reacties op de columns over mijn oudste zoon, en hoe moeilijk ik het ermee had dat hij op kamers ging wonen. Voor mij waren die een prachtige gelegenheid om aan een groot deel van Nederland te laten zien wat ik als moeder voor hem voel. Ik kreeg een platform om al mijn gedachten daarover te kanaliseren, en hem op afstand te laten lezen hoe trots ik op hem ben. 

Lieve Merlijn, je doet het geweldig. 

Mijn arme partner, die geregeld te kijk werd gezet als-ie ziek was of een filmpje keek zal het een stuk gemakkelijker krijgen, in een artikel over beautydingen zal-ie niet zo snel meer voorkomen. Hoewel ik ‘m natuurlijk altijd gezichtsmaskers kan laten testen. Dus schat, jij bent toch nog niet van me af op dit gebied. En omdat je eigenlijk altijd doet wat ik van je vraag, bedank ik jou met terugkijkende én vooruitziende blik.
 

 

Genoten
Ik heb genoten van mijn tijd hier bij Ze, en het contact met de redactie dat op sommige momenten best persoonlijk werd. Dat is mooi. Karin, en iedereen bij Ze, ik vond het heerlijk om voor jullie te mogen schrijven. Nu ga ik andere kanten op, ik ben heel benieuwd hoe alles verder gaat. Jullie ook? Op Twitter plaats ik updates als @daantjedmm, en kan ik ook mijn lieve, leuke leZeressen blijven volgen. 

 

Dag allemaal!