Gedachten die je vroeger had over het volwassen bestaan
Vroeger (ja, we zijn al zo oud dat we het over vróeger hebben) keken we ernaar uit om volwassen te zijn. Inmiddels zijn we volgens de wet misschien wel volwassen, maar dat gevoel hebben we nog lang niet. Zeker onderstaande tegenvallers helpen daar niet aan mee.
Toen we nog ukkies waren, vonden we iemand van twintig jaar al oud en dachten we dat we op 25-jarige leeftijd al meerdere Nobelprijzen in ontvangst zouden hebben genomen. Viel het ons even tegen dat het volwassen bestaan helemaal niet zo chic en cool is als we toen dachten. De volgende gedachten hadden we ook over het volwassen worden, maar daar komen we nu wel een beetje op terug…
Alles weten
We gingen ervan uit dat we alles wel zouden weten tegen de tijd dat we volwassen zouden zijn. En toen we een jaar of 16 waren dáchten we ook echt dat we alles wel wisten. Maar nu we volwassen zijn, weten we wel beter. We leren nog elke dag nieuwe dingen en zullen nooit álles weten. Maar eigenlijk was het helemaal niet zo gek dat we vroeger dachten van wel. Onze ouders gebruikten immers argumenten als: ‘omdat ik het zeg’, geen wonder dat we verwachtten op te groeien als genieën.
Volwassenpraat is cool
Hoe vaak overkwam het je niet dat je ouders je wegstuurden uit de woonkamer omdat ze nu even ‘volwassenpraat’ hadden. Volwassenpraat klonk toen ongelooflijk stoer. Alsof je later tot een secret community toegelaten zou worden waarin de topgeheimen van de hele wereld werden besproken. Het was dan ook een flinke domper dat volwassenpraat gewoon synoniem bleek te zijn voor ‘serieuze zaken’.
Als je 18 bent, tel je echt mee
Het beeld van 18 jaar zijn, werd in menig kinderhoofd geromantiseerd. Dus ook in dat van jou. Je mocht dan eindelijk stemmen, autorijden en bovenal zou je dan alle dranken mogen drinken. Alleen op 18-jarige leeftijd zat je gezicht nog altijd onder de puisten en werd je aangezien voor een 14-jarige. En hoe vaak gebeurde het wel niet dat je alsnog te horen kreeg: 'jij bent nog zo jong.' Hoezo jong? Je was wel ACHTTIEN, ja!
In een kast van een huis wonen
Je dacht dat je wel in een mansion à la je Barbiepaleis zou wonen tegen de tijd dat je twintig werd. Maar in plaats daarvan woon je nog steeds in dat crappy studentencomplex waar een strak doucheschema van 10 minuten per persoon geldt.
Geld in overvloed
Weer een ongelooflijk grote misvatting hadden we over het volwassen leven als ukkepuk. We dachten namelijk dat we zouden bulken van het geld tegen de tijd dat we een baan zouden vinden. Salaris was zo verdiend en had bovendien drie nullen meer dan we in real life op onze bankrekening krijgen gestort per maand. Nu mogen we blij zijn als we een keer honderd euro op onze spaarrekening kunnen zetten. Tough life.
Alles kunnen eten wat je wilt
Als schoolkind werd je aan de keukentafel gedwongen om je groenten op te eten. Terwijl jij je spruitjes met heel veel kaassaus naar binnen werkte, bedacht je je dat jij je kinderen nooit zou dwingen iets te eten wat ze niet lekker vonden. Ook nam je jezelf voor dat je alles zou eten wat jij lekker vond als je groot was. Jammer alleen dat vitamientjes toch wel essentieel zijn voor een gezond lichaam.
Geen hulp meer nodig hebben van je ouders
Vooral het gevoel van onafhankelijkheid sprak ons erg aan. Je ouders had je dan niet meer nodig. Je kon je boontjes prima alleen doppen. Maar ook dat blijkt in de praktijk wel anders te gaan. Voor het bakken van een simpele appeltaart bel je je moeder voor tips en wanneer je zomerbanden vervangen moeten worden voor een setje winterbanden, vraag je je vader om assistentie.
Hoe dacht jij vroeger over het volwassen bestaan?
