Roos: 'Hij betastte en kuste me tegen mijn wil in'

Aanranding op klaarlichte dag komt vaker voor dan je waarschijnlijk denkt. Roos werd in de trein op weg naar school lastiggevallen door een man. "Ik kreeg een naar gevoel zodra hij naast me kwam zitten, maar ik kon geen kant op."

 

Roos (24): "Het was een snikhete dag, ik denk nu zo'n twee of drie jaar geleden. Ik had 's middags college en moest daarvoor met de trein naar Zwolle reizen. Het was druk in de trein, maar ik had gelukkig een plek in de stiltecoupé. Ik zat meteen om de hoek van de schuifdeur, bij het raam. Ik was blij met die plek, maar dat zou later wel anders zijn."
 

Bron
 

Naar gevoel

"Ik was met mijn telefoon bezig toen er iemand naast me kwam zitten. Al direct kreeg ik een naar gevoel, ik weet nog steeds niet precies wat dit was. Maar de man die naast me zat, zag er ook niet echt heel jofel uit. Zijn precieze uiterlijk kan ik me niet meer herinneren, maar hij was licht getint en zag er een beetje uit als een zwerver. Ik schoof wat dichter naar het raam toe en ging gewoon verder op mijn telefoon. Het eerste gedeelte van de reis verliep vrij rustig. De man zat gewoon voor zich uit te kijken en ik ontspande een beetje. Maar de laatste tien minuten ging het mis.

 

Hij boog zich ineens naar me toe en tikte mijn hand aan. Ik had muziek in mijn oren en was totaal niet aan het opletten, dus ik schrok me een hoedje. Ik deed één oordopje uit en hij mompelde in gebrekkig Engels iets over de tijd. Ik fluisterde hoe laat het was en wees daarna op het raam, waar met koeienletters 'stilte' op stond geschreven. Hij glimlachte een beetje, maar bleef tegen me mompelen. Voor de zekerheid sloot ik mijn Facebook af, want ik was bang dat hij mijn naam zou zien staan. Ook deed ik mijn oordopje weer in, ten teken dat het gesprek afgelopen was. Maar hij bleef maar op mijn hand tikken."

 

Betasten

"Nu ik eraan terugdenk, krijg ik weer een naar gevoel in mijn buik. Omdat we helemaal aan het begin van de coupé zaten, had niemand het door toen de man ineens zijn hand op mijn been legde. Omdat het zo warm was, had ik een korte broek aan en het gevoel van zijn hand was genoeg om me een kleine paniekaanval te geven. Ik duwde zijn hand weg en schudde met mijn hoofd, maar dat leek hem niet te deren. Hij begon weer tegen me te mompelen en zei allemaal dingen als 'pretty girl' en 'beautiful'.

 

Ik voelde me ontzettend onveilig, ook al zat ik in een coupé vol met mensen. Mijn hele leven lang had ik geroepen dat niemand mij zonder toestemming zou kunnen aanraken, want dan zou ik ze wel een lesje leren. Maar deze man zat mij te betasten en het enige dat ik deed was verder wegkruipen in dat stomme hoekje in de trein. Op een of andere manier kon ik gewoon niet mijn mond openen om er iets van te zeggen, durfde ik geen geluid te maken. Volgens mij stond het zweet op mijn voorhoofd en ik kon wel janken van geluk toen er werd omgeroepen dat we bijna bij station Zwolle waren."
 

Bron
 

Kussen

"Toen de trein bijna stilstond, boog de man zich ineens naar me toe en kuste hij me op mijn wang. Ik trok natuurlijk meteen weg, maar hij deed het daarna nog een keer. Inmiddels was de trein tot stilstand gekomen en ik pakte razendsnel mijn tas. Natuurlijk bleef de man zitten waar hij zat en stond hij niet op om mij erlangs te laten. Het gevolg was dat ik over hem heen moest klimmen en half op zijn schoot belandde om de coupé uit te komen. Ik wilde zó graag die trein uit dat het me allemaal niets kon schelen.

 

Ik moest echt vechten om mijn tranen in te houden en mijn handen trilden helemaal. Toen ik de trein uitstapte en verse lucht inademde, voelde ik me meteen tien keer beter. Ik heb nog gecheckt of hij achter mij aankwam, maar dit was gelukkig niet het geval. Ik vroeg me af of ik een conducteur moest aanhouden om het te melden, maar ook dat heb ik niet gedaan. Ik wilde gewoon zo ver mogelijk van die trein en dat station vandaan zijn, dus ik ben naar de fietsenstalling gelopen en ben gewoon naar school gefietst.

 

Ik heb in de wc's op school tien keer mijn gezicht, been en handen gewassen, maar ik bleef me vies voelen. Ik vertelde tegen een paar vriendinnen wat er was gebeurd, maar we hebben er niet echt over gepraat. Misschien vonden zij het niet zo belangrijk omdat hij me niet 'echt' had gekust op mijn mond of me niet 'echt' had aangerand. Ik vroeg me de hele dag ook af of dit wel telde als aanranding."

 

Emotie en spanning

"Toen ik 's middags weer naar huis moest met de trein was ik ontzettend op mijn hoede. Ik koos de drukste coupé en een stoel in een vierzits aan het gangpad om te zitten. Ik ontspande pas een beetje toen er allemaal tienermeisjes om me heen gingen zitten. Mijn ouders waren thuis toen ik thuiskwam en toen ze vroegen hoe mijn dag was geweest, barstte ik ineens in tranen uit. Ik kon opeens geen normale gedachte meer vormen en alle emotie en spanning kwam eruit. Ik stond echt als een klein kind te janken."
 

Bron
 

"Uiteindelijk kwam het verhaal er met horten en stoten uit. Mijn ouders waren heel lief voor me, ze zeiden dat het niet mijn schuld was en dat dit wel telde als aanranding. Ik voelde me vooral heel stom dat ik niet hard om hulp had geroepen of dat ik de man niet had geslagen. Maar als hadden komt, is hebben te laat. Het hele voorval heeft zeker wel invloed gehad op hoe ik nu in de trein zit. Als ik alleen ben, kies ik altijd voor een stoel aan het gangpad en ik let altijd op wie er naast me komt zitten. Als er ooit weer zoiets gebeurd hoop ik dat ik niet bevries en om hulp durf te vragen. Maar totdat je in zo'n situatie komt, weet je niet hoe je zal reageren..."

Wil je ook je verhaal aan (de leZeressen van) Ze.nl vertellen? Stuur dan een mailtje naar vera@ze.nl o.v.v. real life verhaal.