De Klaagmuur: mijn lichaam
Elke (23): “Ik ben zo niet tevreden over mijn neus. Hij steekt mijlenver uit en lijkt meer op een soort skischans dan een mooi gevormde neus. Zodra mijn vriendinnen een foto willen maken, weet ik echt niet hoe ik moet kijken om mijn neus enigszins charmant te positioneren. Wanneer ik mopper dat mijn neus zo groot is, krijg ik van vriendinnen te horen dat dat bij me hoort. Nou, thanks hoor.”
Irene (25): “Je lichaam zou eigenlijk een tempel moeten zijn die je ziel vasthoudt. Yeah right. Waar mijn vriendinnen in het bezit zijn van de Taj Mahal, ben ik toch echt de McDonald's-vestiging die wel aan verbouwing toe is. En over die vriendinnen gesproken: zij mogen hun ranke figuurtjes in maatje 38 (sommigen zelfs 36) steken en lopen vervolgens alsnog te mekkeren dat ze dik zijn. Dat zeggen ze dan tegen mij, hun vriendin die overduidelijk geen maatje 38 uit de schappen hoeft te vissen, maar eerder een exemplaar uit de XL-sectie vandaan moet toveren.” Veronique (20): “Ik heb een ontzettend slechte huid. Ik ben elke dag in de ochtend een half uur aan het plamuren om mijn huid enigszins egaal te maken. Ik heb alles al geprobeerd om acne op mijn wangen te verminderen maar tevergeefs. Mensen die me vertellen dat ik dan geen troep meer op mijn gezicht moet smeren, kan ik wel wat doen! Ik ben dan gewoon niet vertoonbaar en het vermindert niets.”
Saskia (21): “Ik ben absoluut niet jaloers op mijn dunnere vriendinnen. Ik vind dat ze prachtige figuren hebben en ben blij voor ze, maar het kan best wel even steken wanneer zij zichzelf dik noemen terwijl iedereen met een goed stel kijkers kan zien dat ik toch echt een paar vetkwabben meer heb dan zij. Hoe kijken ze dan tegen mij aan?”
Marlies (28): “Kleren kopen loopt bij mij altijd uit tot een totale ramp. Dat pashokje alleen al, met die veel te confronterende verlichting, vind ik al ongemakkelijk, laat staan het passen zelf, waarbij je door die tig spiegels je lichaam van alle kanten mag bewonderen. Inclusief hoe je kont eruitziet wanneer je bukt om je broek aan te trekken. Tijdens het passen van kleren word ik altijd nog even wat meer bewust van mijn omvang. Dan heb ik mijn maat gepakt en uit bewonderingswaardig optimisme heb ik ook nog een maatje kleiner meegenomen. Maar in het overbelichte pashokje, blijk ik mijn zadeltassenfestival niet eens in de broek met de ‘juiste’ maat te kunnen proppen. Zucht...”
Janet (31): “Er was een tijd waarin het helemaal hip was om je wenkbrauwen zo dun mogelijk te epileren. Ik was nogal een trendvolger en plukte bijna al mijn haren weg tot er maar dunne streepjes over waren. Al jaren probeer ik mijn wenkbrauwen weer wat voller te krijgen, maar al mijn pogingen zijn tevergeefs. Nog altijd loop ik met dunne lijntjes boven mijn ogen terwijl al mijn vriendinnen rondlopen met volle wenkbrauwen á la Cara Delevingne.”
Imke (20): “Ik besef me echt wel ik zelf natuurlijk een aandeel heb gehad in dat masterpiece bestaande uit een hoog BMI en een net zo hoog vetgehalte. Ik neem me regelmatig voor er echt wat aan te doen. Want regelmatig zitten mijn vetkwabben me gewoon in de weg. Dan wil ik zitten, maar kan ik niet echt de juiste positie vinden omdat mijn buik zo beroerd gepositioneerd zit. Ja, aan die buik moet echt wat gedaan worden. Als ik even niet op ‘m let, piekt-ie nog weleens onder mijn hemdje uit. Alsof-ie effe de buitenwereld gedag wil zeggen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Tenzij ik ooit nog zo’n mooi buikje à la Doutzen Kroes kan kweken.”
Wat vind jij beklagingswaardig aan jouw lichaam?