Gedachtes die iedere beginnende hardloopster heeft

Jij wilt graag fit worden, maar voelt er niet zoveel voor om een lidmaatschap bij een sportschool aan te sluiten waar je waarschijnlijk maar 4 keer per jaar gebruik maakt. Dus je gaat hardlopen. Poeh, dat is alleen makkelijk gezegd dan gedaan. 

 

Je hebt een leuk hardloopoutfitje gescoord en bijpassende schoenen sieren je voeten. Oordoppen in, lekker muziekje op en jij bent ready to go. Jij hebt er dan nog geen hardloopkilometer opzitten, maar jij bent gemotiveerd. Tot je daadwerkelijk rent. Deze dingen denkt elke beginnende hardloopster. 

 

Daar ga ik! 

 

Ik voel me nu echt een fitgirl. 

 

Nog een hardloper. Die denkt nu natuurlijk dat ik ook goed bezig ben?

 

Moet ik hem begroeten? Is dat een ding? 

 

O, een knikje. Zijn dat de hardloopetiquette? 

 

Horen mijn benen zo te branden? Is dat normaal? 

 

Goed. Focus. ik wil eerst een kilometer rennen voordat ik overga op lopen. Ik moet hier even doorheen. 

 

Man, wie hou ik voor de gek? Een halve kilometer is ook mooi.

 

Is het heel raar als ik na 100 meter al de handdoek in de ring gooi?

 

Die boom daar in de verte moet ik toch redden?

 

Nog 5 bomen. Ik kom dichterbij. 

 

Ik moet ook echt werken aan mijn ademhaling. Ik klink als een astmapatiënt dat een pakje Van Nelle per dag rookt. 

 

Volgens mij ben ik mijn longen toch echt 3 bomen terug verloren. 

 

Hoeveel kilometer zou ik er nu op hebben zitten?

 

DRIEHONDERD METER MAAR?! 

 

Laat maar. Ik ga lopen. 

 

Ah, lopen. Wat is het toch mooi, lopen. Wie wil er nu hardlopen? Lopen is zoveel vrediger. 

 

Oh jeetje, nog een hardloper. Ik moet nu wel doen alsof ik mijn best doe.

 

Dorst. 

 

Smaakte water altijd al zo goed? 

 

Gátver wat een ongelooflijke tegenslag: mijn veter zit los. Nu móet ik wel stoppen. 

 

Waarom wilde ik dit ook al weer?

 

Zou mijn vriend het doorhebben als ik na 5 minuten alweer terug ben?

Who cares. Hij houdt toch wel van me zoals ik ben.

 

Hoewel… hij zal me wel uitlachen en me erop wijzen dat hij ‘het toch had gezegd’. 

 

Nog een rondje dan maar. 

 

Dat gaat al beter! 

 

Ik voel me echt een fitgirl.

 

2 kilometer! Goed genoeg hoor. Ik ga naar huis, douchen!