Spannend verhaal: In de stad

Intieme verhalen door Elsemieke

Confession: erotische verhalen vinden wij om te smullen. Genieten mannen vaak meer van pornografische filmpjes, wij vrouwen genieten liever van prikkelende sexy stories. Kun jij je ook helemaal verliezen in erotische verhalen? Dan is onze serie erotische verhalen van Rouze wel wat voor jou.

Sappig, uitdagend, spannend en soms een beetje kinky... erotische verhalen lezen of luisteren is heerlijk. Om een momentje tot jezelf te komen, of om lekker samen met je partner te genieten. Rouze is een platform met erotische audio- en leesverhalen. Rouze prikkelt je fantasie en neemt je zo voor even mee naar een andere wereld. Vind meer dan 150 opwindende verhalen op www.rouze.me.

Spannend verhaal: In de Stad 

Toen ik een berichtje kreeg met een uitnodiging voor de housewarming van mijn broer Max, schrok ik van zijn toenadering. We zijn niet bepaald close met elkaar en beperken ons contact tot een minimum. Afgezien van de verplichte gesprekken tijdens de feestdagen, spreken we elkaar maar een paar keer per jaar. Misschien was de uitnodiging zijn manier om onze band aan te halen, I don’t know. Ik stuurde in ieder geval terug dat ik er zou zijn, kocht een plant en inmiddels ben ik onderweg naar de nieuwe woning van Max.

Ik reageer nog snel op een berichtje van Ella, mijn beste vriendin, die vanavond een date heeft met haar vriend met wie het eigenlijk niet zo goed gaat. Ze heeft me beloofd me op de hoogte te houden. Nog een diepe teug adem en mijn vinger reikt naar het knopje waaronder Max’ naam geschreven staat. Het duurt even voordat er open wordt gedaan, maar dan hoor ik gestommel aan de andere kant van de deur.

‘Hey! Je bent gekomen!’ Max kijkt me licht verbaasd aan.

‘Ja… uhm… mijn broer heeft zijn eerste huis gekocht, dus ik wilde wel zien hoe dat dat eruit ziet. Trouwens, deze is voor jou! Geef ’m een leuke naam.’ Ik duw de plant in zijn hand.

‘Dank je en kom binnen.’

‘Thanks. Wie heb je allemaal uitgenodigd?’

‘Oh, gewoon wat vrienden van werk, voetbal en de boys van vroeger. Pim, Santos, Ruben. Die ken je allemaal wel, toch?’

We lopen naar boven en stappen zijn vers geverfde appartement binnen. Het is groter dan op de foto’s die hij vorige week stuurde.

‘Je bedoelt de jongens waar je urenlang op je kamer mee gamede en die alleen naar buiten kwamen om af en toe naar de wc te gaan? Die? Ja, die ken ik wel.’

Max hangt mijn jas weg. ‘Waarom heb je niemand meegenomen?’

Ik kijk hem schaapachtig aan en haal mijn schouders op. ‘Weet ik eigenlijk niet.’

We lopen richting de woonkamer als mijn oog op een heel knappe man in de hoek van de kamer valt. Onze ogen klikken als magneten aan elkaar, ik heb het gevoel dat ik hem eerder heb gezien. Max praat inmiddels honderduit over een of ander grappig housewarming cadeau dat hij net heeft gekregen. Maar mijn gehoor is tijdelijk uitgeschakeld terwijl de man aan de andere kant van de kamer met zijn ogen in mijn ziel boort.

‘Huh? Sorry, wat kreeg je?’

‘Nou, ik dacht dus dat het een keukenset was. Maar op het schort stond “Kiss the cock”, niet de “cook”. Hilarisch toch?’

Ik glimlach flauwtjes. ‘Ja, heel grappig,’ zeg ik snel. Ik neem een slokje van het biertje dat Max me in mijn handen heeft geduwd. ‘Wil je me misschien even voorstellen aan je nieuwe vrienden? Santos en de andere guys zeg ik zo wel gedag.’

Max neemt me mee en stelt me bij iedereen voor als zijn jongere zusje. Het feit dat we slechts twaalf maanden schelen, lijkt hem te zijn ontgaan. Ik schud de handen van John, Marcel, Nick en Harry. Maar als we eindelijk bij de man in de hoek aankomen, voel ik hoe mijn hand lichtjes trilt als ik ’m uitsteek en in die van hem laat glijden.

‘Erica, dit is de beste keeper die je ooit gaat tegenkomen. Dat hij geen professional is, slaat nergens op,’ Max zegt het alsof het over hemzelf gaat.

‘Hi,’ het komt er iets heser uit dan ik zou willen.

‘Hi, Erica.’

‘En jij heet...?’

‘Stephan,’ zegt de jongen grijnzend.

Ik glimlach terug en voel een tinteling in mijn onderbuik. ‘Leuk je te ontmoeten.’ Met tegenzin laat ik zijn hand los.

Max draait zich weer om. ‘Ik moet echt heel nodig zeiken. Ik ben zo terug, Eer.’

‘Neem je tijd,’ zeg ik, terwijl ik mijn hand langs het ribbelige randje van het bierflesje laat gaan. ‘Ik vermaak me wel.’

Stephan kijkt van Max naar mij. ‘Dus jíj́ bent het zusje waar Max het zo vaak over heeft.’

‘Wat? Praat hij over mij?’ Ik kan het bijna niet geloven.

‘Alleen maar goeds.’

‘Wat dan?’ Mijn verbazing wordt met de minuut groter.

‘Dat je creatief bent, menig persoon onder de tafel kan drinken én dat jullie niet zo close zijn met elkaar, maar hij niets behalve bewondering voor je heeft. Voor het feit dat je lekker doet waar je zin in hebt.’

Ergens op de achtergrond hoor ik dat de muziek iets harder wordt gedraaid. Het lijkt erop alsof het toch wel een leuke avond gaat worden.

‘Oei, hoge verwachtingen om waar te maken, dus.’

‘Tja, wat kan ik zeggen? Ik geniet van mensen die een eigen wil hebben en gaan voor wat ze willen.’

Wie is deze jongen? Hij lijkt zo anders dan alle andere vrienden van Max die ik weleens heb ontmoet.

‘Je kunt me zeker in die categorie plaatsen. Maar uhm… keeper? Sta je elke dag in het doel of doe je ook nog andere dingen in het leven?’

Stephan lacht. ‘Ik doe marketing, maar daar ga ik je niet mee vervelen. Drankje?’

We lopen richting de keuken om een biertje te halen. Onderweg stop ik een aantal keer om de middelbare schoolvrienden van mijn broer te groeten. Het voelt als eeuwen geleden dat ik ze voor het laatst zag, maar ze zijn geen spat veranderd. Als ik Santos een knuffel geef, denk ik terug aan de keer dat we stiekem in de gang zoenden. Het was mijn eerste kus en waarschijnlijk ook die van hem. Het bleef bij één keer en we hebben het er nooit meer over gehad. Best gek want het is echt een leuke vent.

‘Despo?’ vraagt Stephan als we voor de ijskast staan.

‘Alleen als we eerst een tequilashotje doen,’ ik kijk hem met een schuine lach aan.

‘Deal.’

Stephan pakt twee shotglaasjes uit de kast en spoelt ze om terwijl ik voel dat hij af en toe naar me kijkt. Het is maar goed dat er slechts sfeerverlichting in het huis aanstaat, want anders zou hij de rode vlekken in mijn nek vast zien zitten. Zijn blikken schrikken me niet af, ik ben niet bang voor een uitdaging en kijk terug. Even blijven we zo staan. Een beetje ongemakkelijk, maar ik weet dat wie het eerste wegkijkt, heeft verloren. Wat er precies op het spel staat is onuitgesproken, maar ik kan wel honderd dingen bedenken. Toevallig heb ik in geen enkel scenario kleding aan en hij overigens ook niet. Dan kijkt Stephan weg en schenkt de shotjes in.

‘Ik zoek wel even naar het zout.’ Ik sta op het punt een kastje open te trekken.

‘Niet nodig, staat hier.’

Ik lach ongemakkelijk terwijl Stephan mijn hand vastpakt en het zout erop strooit.

Hij heft zijn glaasje. ‘Oké, proosten we ook nog ergens op?’

‘Proosten mensen met shotjes?’

Hij lacht. ‘Nou jij misschien niet, maar ik wel.’

Ik schiet in de lach. ‘Dan proosten we op mijn broertje. Het is een eikel, maar wel een eikel met een nieuw huis.’

‘Cheers!’

Ik adem diep in. ‘Cheers!’

We likken aan onze handen, en slaan het brandende spul achterover. De zure nasmaak van de citroen komt hard binnen. Ik trek een vies gezicht. ‘Ik vergeet altijd dat dit verschrikkelijk is.’

Stephan blaast uit alsof hij net een een sprintje heeft getrokken. ‘Ik ook. Biertje?’

‘Yes.’

Hij pakt twee biertjes uit de ijskast en ik kijk naar zijn lijf. Het is lenig en gespierd. Dan draait hij zich om. ‘Nog maar een keer proosten dan?’

Weer schiet ik in de lach om zijn vrolijke houding. ‘Jij weet niet van ophouden.’

‘Nee klopt. Ik kan nog uren zo doorgaan. Op…’ hij pauzeert even, ‘een hele gezellige avond en op jou.’

‘Waarom op mij?’ Ik neem snel een slokje van mijn biertje.

‘Omdat ik op het punt stond weg te gaan van dit ballenfestijn toen jij binnenkwam. Toen je me aankeek, kon ik niet wegkijken en was ik blij dat ik vijf minuten geleden geen Houdini had gepulled.’

Normaal gesproken ben ik niet zo snel verlegen, maar zijn zelfverzekerde houding doet iets met me. ‘Oké dan, op mij.’ Ik kan een brede glimlach niet onderdrukken als onze twee bierflesjes elkaar raken.

We blijven in de keuken plakken en praten over koetjes en kalfjes. Het gesprek gaat eigenlijk nergens over, toch lijken we geen van beiden te kunnen stoppen met praten. Ik wil aan de ene kant vragen naar zijn baan, benieuwd waar hij zit, maar ik heb aan de andere kant helemaal geen zin in een werkgesprek en geniet juist van de flauwe grappen die we maken. Dit is precies waar ik zin in had en echt niet verwachtte te krijgen op het feest bij mijn broer.

‘Ik moet even naar het toilet. Ben zo terug.’

Ik draai me op mijn hielen om en loop richting het toilet met het bierflesje in mijn hand. Ik voel de blik van Stephan op mij branden. In de weerspiegeling van de ruit zie ik hoe hij kijkt naar hoe mijn heupen van kant naar kant wiegen, terwijl ik me door de menigte van voornamelijk mannen duw richting het gangetje waar de badkamer zich bevindt.

Als ik eenmaal binnen sta en de deur op slot heb gedraaid, trek ik snel mijn broek naar beneden en ga op de wc zitten. Hard blaas ik uit en ik spreek mezelf streng toe.

‘Be cool, Eer. Hij is prachtig, maar vergeet niet dat jíj́ de prijs bent.’

Als ik de wc heb doorgespoeld kijk ik mezelf nog een keer aan in de spiegel.

‘You got this!’

Dan open ik de deur van de badkamer en kijk ik recht in het gezicht van Stephan.

‘Mag ik even binnenkomen?’ zijn stem klinkt hees.

Ik slik. ‘Ja, uhm, ik ga er wel uit.’

‘Nee, blijf.’ Zijn blik is doordringend.

‘Ehm… oké.’ Ik doe een pas achteruit.

Stephan stapt naar binnen en draait de deur op slot. Hij leunt met zijn rug tegen de houten plank die ons scheidt van de rest van het feest en kijkt me met een strakke blik aan. Ik voel mijn hart in mijn keel kloppen. En tussen mijn benen. We zeggen geen woord. De seconden tikken voorbij als hij voorzichtig nog een stapje vooruit zet. Vragend. Mijn ademhaling is zwaar. Even aarzel ik. Hij ziet het.

‘Als je het niet wilt, moet je het zeggen,’ hij kijkt me onderzoekend aan.

Mijn geilheid wint het van mijn verstand. ‘Ik wil het.’

‘Kom hier,’ zegt hij met een nog hesere stem.

Ik zet twee stappen naar voren: ‘Hey.’

‘Hey.’ Even is hij stil en dan fluistert hij. ‘Van dichtbij ben je nog knapper.’

Ik lach zacht. ‘Jij ziet er anders ook niet slecht uit vanuit deze hoek.’

‘Oh ja?’

‘Ja.’

Zonder er te lang over na te denken bedek ik Stephans mond met de mijne. Het geluid van ons hongerige gezoen wordt soms onderbroken door een kreun. We bewegen met gesloten ogen door de badkamer en Stephan drukt me tegen de muur. Jezus, wat zoent hij lekker en shit wat ben ik geil. Onze tongen spelen met elkaar alsof ze nooit anders hebben gedaan. Ik beweeg mijn lichaam op en neer, terwijl onze onderlichamen elkaar inmiddels ook hebben gevonden. Dan hoor ik een doffe klap en voel hoe het douchegordijn half over me heen komt.

Ah no!’

In een onhandige beweging heb ik ervoor gezorgd dat de douchestang is losgekomen en er een gedeelte van het gordijn nu los hangt.

‘O my god, wat ben ik aan het doen?’

Stephan hijgt. Overduidelijk minder onder de indruk van het douchegordijn dan ik.

‘Als je wil stoppen, dan stoppen we. Oké?’

Nee. Ik wil niet stoppen. En in reactie op zijn vraag zoen ik hem. Daar is hij voelbaar blij mee. Hij drukt zijn kruis tegen mij aan en laat zijn handen mijn lichaam verkennen. Dat douchegordijn komt zo wel.

‘Vind je dit oké?’ Langzaam glijdt zijn hand over mijn borst.

‘Ja,’ zeg ik zuchtend.

‘En dit?’

Bevestigend kreun ik harder. Zijn duim speelt met mijn tepel door mijn truitje heen.

‘En dit…?’ Zijn stem is laag en diep.

‘Ga…’ ik haal adem, ‘…door!’

Inmiddels heeft Stephan zijn hand in mijn broek gemanoeuvreerd en beweegt hij op langzaam tempo zijn vinger over mijn vulva en clitoris. Als hij iets verder naar beneden zakt, steekt hij voorzichtig een vinger bij me naar binnen… Jezus. Ik voel hoe nat ik ben. Ik wil dat hij nog een vinger in me stopt. Ik kreun harder.

‘Shhhit,’ hij legt een vinger op mijn mond. ‘We moeten wel een beetje stil doen, anders hoort iemand ons nog.’

‘Maakt me niet uit,’ ik duw op op zijn hand om hem aan te moedigen. ‘Ga door.’

‘Ik stop pas als je zegt dat het genoeg is,’ hij praat traag en met een lage stem. De geur van zijn versgewassen kleding in combinatie met een klein beetje zweet brengt me bijna op het punt om hem in zijn nek te likken, maar ik hou me in en in plaats daarvan kronkel ik onder zijn aanrakingen en kom nu zelf ook in actie. Mijn handen bewegen over de strak gespannen bult in zijn spijkerbroek.

‘Je maakt me gek.’ Ik zie zijn ogen wegdraaien van genot. En daar geniet ik op mijn beurt weer van.

‘Ja? Vertel me hoe gek ik je maak.’

Stephans stem is nog steeds zacht en laag: ‘Ik wil je voelen, proeven, horen. Ik wil alles van je weten en je het liefst hier helemaal naakt voor me hebben. Ik wil dat we niet op dit feest zijn en de hele nacht ons gang kunnen gaan. Ik wil je, Erica. En we kennen elkaar niet eens.’

‘Maakt dat uit?’

‘Mij niet. Jou?’

‘Nee.’ Ik meen wat ik zeg.

We zoenen en onze tongen dansen met elkaar alsof ze nooit iets ander hebben gedaan.

Dan maakt Stephan zich van me los. ‘Mag ik… Mag ik je likken?

Ik inhaleer diep en mompel bevestigend.

‘Trek je broek uit.’

‘Fuck.’

Ik wil dit te graag.

‘Weet je het zeker?’

‘Als je hetzelfde likt als je zoent, dan weet ik het zeker.’

Stephan lacht. ‘Hoge verwachtingen om waar te maken, dus.’

‘Dat kan jij wel.’ Ik grijns naar hem terwijl ik hem weer zoen. Mijn tong gretig op zoek naar die van hem.

Weer maakt hij zich los. ‘Oordeel zelf maar.’

Terwijl Stephan zijn hoofd tussen mijn dijen verbergt, grijp ik met volle overgave zijn korte haar vast en probeer het niet uit zijn hoofd te rukken van genot. De beste man weet maar al te goed wat hij doet. Terwijl hij likt en zuigt, kronkel ik tegen de koude tegels aan.

‘Ik wil je,’ zeg ik hijgend terwijl ik aan Stephans broek trek. Het gaat minder makkelijk uit dan ik zou willen. ‘Trek je broek uit.’ Hijgend commandeer ik hem.

Stephan doet wat ik zeg en kust me als hij zijn broek op de grond laat vallen. Hij kijkt even naar me en blaast dan uit: ‘Je bent zo mooi. Fuck.’

Ik lach niet deze keer. Ik heb geen tijd voor complimentjes. ‘Niet praten jij.’

Stephan knikt. We zitten nog altijd in de douche terwijl er aan de andere kant van de deur een feestje gaande is.

‘Condoom?’

‘Fuck.’

We wisselen een blik en kijken dan naar het badkamerkastje. Stephan duikt erop af en verplaatst allerlei potjes en flesjes en tovert uiteindelijk een doosje tevoorschijn.

‘Er zit er nog maar één in. Zou Max merken dat-ie weg is?’ vraagt Stephan met het doosje naast zijn hoofd.

‘Boeit me niet.’ Ik ruk de condoom uit zijn hand en scheur de verpakking open en geef het aan hem en kijk toe hoe hij hem om doet.

‘Kom hier,’ zegt Stephan en ik zoen hem wild. ‘Ik wil je op me hebben.’

We herpositioneren ons. Stephan zit met zijn rug tegen de badkamerwand aan en ik zit op mijn knieën boven hem en laat me rustig naar beneden zakken. We kreunen allebei. Teasend ga ik op en neer. We kreunen. Stephans pik is nog niet eens helemaal in me verdwenen als we geklop horen op de deur.

‘Hey, mag ik erin?’

Geschrokken kijken we beiden op, maar zeggen geen woord. Er wordt aan de deurklink getrokken en er volgt nog een klop. Het is Max.

‘Schiet eens op, ik moet vet nodig pissen.’

Ik schiet in de stress. ‘Shit. Wat nu?’ vraag ik fluisterend.

Stephan kijkt ook verbaasd, maar herpakt zichzelf snel. ‘Bijna klaar!’ Hij roept het verbazingwekkend zelfverzekerd.

Even blijven we elkaar aankijken. Ik zit nog altijd bovenop hem en verroer geen vin uit angst dat Max het hoort.

Stephan fluistert: ‘Ik denk dat we moeten stoppen.’

‘Denk je?’ Ik grinnik.

We lachen zachtjes als ik me van zijn schoot hijs en zo zachtjes mogelijk mijn kleren weer probeer aan te doen. Max klopt nog een keer op de deur. Deze keer zo hard dat ik een klein gilletje slaak.

‘Gast, effe serieus. Schiet eens op.’ Max wordt ongeduldig.

‘Momentje!’ roept Stephan.

‘Het douchegordijn,’ zeg ik fluisterend.

‘Laat zitten, als we ‘m gewoon zo goed mogelijk dicht trekken merkt hij het niet.’

Ik kijk hem vragend aan. ‘Hoe gaan we dit doen?

‘We kunnen tegelijkertijd naar buiten of…’

Ik onderbreek hem. ‘Of wat?’

‘Of je verstopt je achter het douchegordijn en wacht tot Max klaar is met plassen.’

Een lichtelijk gevoel van paniek bekruipt me ‘Serieus?’

Stephan haalt zijn schouders op. ‘Ja, eigenlijk wel. Hij heeft mijn stem nu al gehoord en als jij nu naar buiten gaat en er verder niemand binnen is, is dat gek. Kijk, mij maakt het niet uit dat je broer achter ons avontuurtje komt. Er blijven weinig andere opties over. Zie jij ergens een raam waar we doorheen kunnen klimmen?’

Ik weet dat hij gelijk heeft.

‘Dit is nog slechter dan een Hollywood-film. Maar oké, ik ga wel achter het gordijn staan.’

Ik plaats mijn schoenen achter het donkere gordijn en schuif het zo goed mogelijk opzij om mijn aanwezigheid te verbergen.

‘Kan je iets zien?’ Ik voel me een soort crimineel terwijl ik me tegen de douchewand aandruk. Gelukkig heb ik een wit truitje aan.

‘Nee, niks.’

Ik adem diep in door mijn neus en blaas hoorbaar uit door mijn mond.

Stephan trekt het toilet door. ‘Ik ga nu naar buiten. Zie je zo in de keuken? Ik zet alvast een nieuw drankje klaar.’ Hij grinnikt zachtjes.

‘Ga nou maar.’ Ik kan straks wel een drankje gebruiken.

Stephan haalt de deur van slot en ik hoor de stem van Max dichtbij, heel dichtbij.

‘Jeetje, dat duurde echt heel lang.’

‘Ja, sorry. Ik.. eh…’ Stephan hakkelt een beetje, maar Max lijkt het niet door te hebben.

‘Whatever, ik ga pissen.’

Ik sta met mijn ogen dicht achter het gordijn terwijl mijn broer zijn blaas leegt. Na een minuut of twee keert Max terug naar de woonkamer en een paar seconden later durf ik naar buiten te lopen. In de keuken gris ik het tequilashotje van het keukenblad en giet het zonder iets te zeggen naar binnen.

‘Zo, dat had ik écht even nodig,’ ik voel hoe het warme goedje door mijn aderen stroomt.

Stephan drukt zijn schouder zachtjes tegen die van mij. ‘Maar het was wel leuk tot er werd geklopt.’

Ik kijk hem aan, laat een stilte vallen en zeg dan zachtjes: ‘Lekker vooral.’

‘Zullen we dit ergens anders afmaken?’ Zijn ogen staan vragend. Vragend en geil.

‘Goed idee,’ ik voel de spanning weer naar het juiste plekje zakken, ‘jouw huis of dat van mij?

‘Bij mij,’ zegt Stephan terwijl zijn stem hees klinkt.

‘Is goed, ik ga nog even met Max kletsen en dan kunnen we gaan.’

Mijn hand strijkt langs die van hem als ik me omdraai en me in de richting van Max beweeg. Ik sta nog zeker een half uur te praten en lachen met m’n broer en zijn middelbare schoolvrienden. Ik kan niet anders, anders valt het echt op. Stephan en ik loeren steeds naar elkaar.

‘Max, uh, wat doet Stephan eigenlijk voor werk?’ Ik haal een denkbeeldig pluisje van mijn truitje.

‘Dat kan je ’m toch ook zelf vragen?’ Max blijft een oude pestkop.

‘Zeg nou!’

‘Hij is een of andere hoge pief bij een marketingbureau.’

‘Welke?’

‘Iets met brand. Het zit in ieder geval aan de gracht in Amsterdam. Vet mooi pand en hij doet het blijkbaar heel goed. Heeft een heel team onder zich.’

Ineens begint mijn hart sneller te kloppen. ‘Brand New?’

‘Ja, dat is het.’

Shit, ik wist wel dat ik hem eerder had gezien. Laatst zat ik nog op het kantoor van Brand New en had goed zicht op zijn bureau. Ik weet nog dat ik toen naar Ella appte dat er droomman was bij mijn sollicitatiegesprek, maar dat we helaas geen kennis hadden gemaakt. Ik word uit mijn gedachten gerukt door het getril van mijn telefoon. Ik pak hem uit mijn zak en zie ‘SOS’ staan:

Gregory is helemaal aan het doordraaien.

‘Shit, Max ik moet weg,’ ik kijk op van mijn telefoon. ‘Er is iets met Ella.’

Max kijkt me met vragend aan. Ik heb even geen zin om uit te leggen dat als Ella dit stuurt het echt serieuze shit is en ik alles uit mijn handen moet laten vallen.

‘Boy trouble, je kent het wel,’ zeg ik gehaast. ‘Maar eh, mooi huis Maxie. Heb je goed voor mekaar. Ik kom snel weer langs. Doei!’ Ik geef hem een zoen op zijn wang.

Op weg naar de deur stop ik bij Stephan en tik hem op zijn schouder. ‘Steef, ik eh… moet gaan.’

‘Wat?’ Hij begrijpt er logischerwijs niks van.

‘Ja, mijn vriendin en haar vriend hebben enorme ruzie en ze staat nu huilend op straat.’

‘Moet ik met je mee?’

Even ben ik geraakt door zijn lieve vraag. ‘Nee, dat is niet nodig. Ik, eh… vond het gezellig, en eh… ons badkamer avontuurtje ook.’ Dat laatste zeg ik zachter.

‘Ik ook.’ Hij geeft me een zoen op mijn wang.

‘Zie je!’

Vlak voordat ik de deur achter me dichttrek, hoor ik Stephan nog wat mompelen. Maar ik heb geen tijd om erop te reageren omdat mijn telefoon als een gek begint te trillen.

WETEN HOE DEZE SERIE AFLOOPT? GA NAAR ROUZE.ME EN LUISTER OOK DE ANDERE AFLEVERINGEN.