Na twee zeer succesvolle albums, Parels Voor De Zwijnen en De Machine, heeft het kwartet inmiddels de laatste hand gelegd aan het derde album: De Lachende Derde.
De Lachende Derde is een logisch vervolg op De Machine, muzikaal nog verder geperfectioneerd door producer Bas Bron en thematisch een stuk meer volwassen dan de voorgangers.
Het nieuwe album is inmiddels grijsgedraaid en ik ben fan. Ik stuiterde door het kantoor op nummers als Hengel At A Bitch, Sexy Beesten, Party 15 en Aldiedingen, wat bijna een Nintendo 16bit meets ska-achtig aanstekelijk dansnummer is. Liedjes die het in een club erg goed zullen doen, de beats en teksten sluiten naadloos op elkaar aan en je kunt niet anders dan de dansvloer op.
Over clubs gesproken, het album heeft ook mooie en gevoelige nummers als Huilend Naar De Club over liefdesverdriet en Zo Volwassen, Zo Beleefd, waarin duidelijk wordt dat niet alleen hun sound, maar ook de heren zelf volwassen geworden zijn. Vijf jaar geleden waren ze twintigers, nu komt de dertig steeds dichterbij. Tijd om Willie Wartaal, Vjeze Fur en Faberyayo aan de tand te voelen.
Heren, over jullie derde album is veel gespeculeerd, jullie zijn nooit helemaal naar de achtergrond verdwenen (Willie Wartaal bij de VPRO, Faberyayo's solo-album en Vjeze Fur bij Malle Pietje en de Bimbo's) maar toen eenmaal bekend werd dat jullie weer met z'n vieren (met producer Bas Bron) de studio indoken, ging er een zucht van opluchting door de Nederlandse hiphopscene. Wat deed jullie, ondanks jullie nevenactiviteiten, besluiten om toch weer samen een plaat te maken?
- Faberyayo: De Jeugd is altijd de crux van ons bestaan geweest. Al die dingen ernaast zijn gewoon leuk; uitstapjes omdat het kon. Maar het is altijd de bedoeling geweest om op een gegeven moment weer samen de studio in te gaan.
- Willie: Al onze agenda's die staan in het teken van De Jeugd. Als er iets omheen kan, dan is dat prima, doe je ding. Maar een Jeugd-optreden, daar kan niemand onderuit. Niemand van ons kan dan zeggen: ik kan dan niet.
- Faberyayo: De Jeugd blijft de spil van ons bestaan.
Sterrenstof is jullie eerste single. Een opmerkelijke keuze, heel lieflijk en zonder gekenker. Zijn jullie de braafste jongetjes van de klas geworden?
- Willie: We zijn nog steeds dezelfde mannen, nog steeds dezelfde gasten.
- Faberyayo: Mensen moeten niet te snel oordelen. Je vindt ons zeker ook nog wel in de discotheek. We wilden ook een beetje stof doen opwaaien met een eerste single, deze keer in plaats van heel veel kenker te roepen, juist op deze positieve manier er een gekke draai aan te geven.
- Willie: Hoe eng het ook lijkt, nu je volwassen bent moet je ook rekeningen betalen, al die shit. Ook al denk je dat je dan geen geld meer overhoudt om drugs te kopen.
Nu je het zegt, gebruiken jullie nog wel drugs, nu jullie zo volwassen zijn? De eerste twee albums waren soms bijna een lofzang aan soft- en harddrugs. Hoe zit dat nu?
- Willie: Wees maar niet bang, mensen moeten gewoon het album kopen en kijken wie we nu zijn.
- Faberyayo: Kijk in onze ziel.
- 
Willie: Leer ons kennen!
- Faberyayo & Willie (in koor): Get familiar.
Jullie gaan al een tijd mee, vijf jaar inmiddels. Als je iets tegen jezelf mocht zeggen, tegen jezelf vijf jaar geleden met de kennis die je nu hebt, waar zou je jezelf voor willen waarschuwen? Of juist op je hart drukken?
- Willie: Hoe bedoel je, ik snap het niet.
- Faberyayo: Wat jij tegen de Willie Wartaal van vijf jaar geleden zou zeggen, met kennis van het nu.
- Willie: Oh zo. Ik zou zeggen: let op.
- Faberyayo: Ik zou niets tegen mezelf willen zeggen.
Alles is goed gegaan dus? Zoals je wilde?
- Faberyayo: Er zijn wel dingen, of beslissingen die we in het verleden hebben genomen, die commercieel misschien minder in ons voordeel geweest zijn. Maar aan de andere kant is dat onze artistieke waarde wel ten goede gekomen.
- Willie: Dan waren we misschien niet wie we nu zijn.
- Faberyayo: Precies. We hebben bijvoorbeeld aan het begin van onze loopbaan als groep best veel 'nee' verkocht aan commerciële aanbiedingen.
- Willie: Al zagen we dat toen niet zo. Ik was juist altijd degene die dacht: misschien is dat goed en moeten we het doen.
- Faberyayo: Precies, maar uiteindelijk is het juist goed geweest dat we dat niet gedaan hebben. Zeker omdat we toen nog niet zo sterk onze identiteit naar de buitenwereld toe hadden. Als je jezelf dan meteen verbind aan een product of film, krijg je dat uiteindelijk toch op je bord.
De heren komen tot de conclusie dat ze dus eigenlijk hebben niets te zeggen hebben tegen zichzelf, vijf jaar geleden, en dat dat mooi is.
Fjeze Fur, Freddie, jij bent zowaar aan het zingen geslagen op dit 
album. En nog met succes ook.
- Vjeze Fur: Dat klopt, dat ben ik zeker. Dank je.
Ambieer je ooit een plaat op te nemen met alleen maar vocals?
- Vjeze Fur: Een akoestisch album?
- Faberyayo: Vjeze Unplugged. Of nee, Vjeze Ontkurkt!
- Vjeze Fur: Mooie titel! Misschien wel, ik weet het niet. Ik moet wel ouder zijn dan. In de verre, verre toekomst zou dat master zijn. En ik moet een rasperige stem hebben. Veel roken enzo. En drinken.
Jullie teksten zitten goed in elkaar, het is heel lyrisch en flowt goed. Schrijft ieder zijn eigen tekst en mag niemand anders die inzingen of rappen? Of schrijven jullie ook teksten voor elkaar?
- Vjeze Fur: Het is niet zozeer mogen, maar vaak rap of zing je je eigen teksten toch het best.
- Willie: Maar soms heeft Faberyayo bijvoorbeeld een zin die echt goed is voor mij. Dat hij zelf ook zegt: ik heb iets voor je, en dat is dan ook echt hard. En dan gebruik ik het wel. Daar ben ik wel in gegroeid sinds het eerste album. Toen dacht ik echt: nee, dat heb ik zelf geschreven dus wil ik ook zelf inzingen.
- Faberyayo: Het refrein schrijven we over algemeen met elkaar. Dan is er alleen de afweging wie het refrein het best kan doen. Maar een couplet is toch vaak solo, dus daar kun je eigenlijk vanuit gaan dat wie je hoort, het ook geschreven heeft.
En wat is dan jullie persoonlijke favoriet van het album?
- Vjeze Fur: Ik twijfel tussen Zo Volwassen, Zo Beleefd, Huilend Naar De Club of Tante Lien. Of Aldiedingen, dat deed me heel erg denken aan de oude Mario op de Nintendo 16bit waarin je tijd bijna op is en de muziek steeds sneller gaat in het level.
- Willie: Mijne is sowieso Aldiedingen.
- Faberyayo: Poeh, mijne toch Hengel At A Bitch.
- Willie (verbaasd): Ja?
- Faberyayo (overtuigd): Ja.
- Willie: Ja, je komt er wel lekker in ook.
Dat gezegd hebbende besluiten ze tijdens het interview even dat couplet live te rappen, wat net zo goed klinkt als op de cd. Maar in dat nummer zingt Vjeze Fur helemaal niet.
Maakt dat wat uit jongens, dat jullie niet altijd alle drie op een track of nummer tegelijk aan het werk zijn?
- Willie: Totaal niet.
- Vjeze Fur: Het zegt helemaal ook niets, behalve dat ik er dan dus niet bij was.
- Faberyayo: Kijk naar Watskeburt?!, daarin rapte Willie ook niet mee. Dat was onze eerste single en hij was wel in de videoclip maar had geen couplet of refrein. Grappig is juist dat het helemaal niets uitgemaakt heeft. Hij was alleen door zijn naam te vermelden bij de clip al famous.
- Willie (lachend): Toen was ik al legendary.
Wat ik leuk vind, is dat jullie je producer, Bas Bron, ook heel erg betrekken bij de groep. Dat zie je niet vaak, producers blijven vaak achter de schermen. Hij staat gewoon bij jullie op het podium.
- Faberyayo: Op een gegeven moment, eind 2008, hebben we een clubtour gedaan met een dj. Maar de ultieme vorm van De Jeugd is gewoon met Bas erbij op het podium. Zodat hij het als one-man-band wat meer kan uitbouwen on stage.
- Willie: Hij gooit er dan drumpatronen doorheen waar Faberyayo echt verliefd op is.
- Faberyayo: Ja (beaamd hij dromerig). Hij kan eigenlijk alles wel. Maar live doet hij vooral veel toetsen, dat is gewoon tof. Wij op tour met z'n vieren is eigenlijk gewoon het enige logische.
- Vjeze Fur: Ik vind het ook hard dat hij een couplet op Huilend Naar De Club heeft ingezongen. Hij kwam er ook zelf mee.
- Faberyayo: Samen uit, samen thuis.
En de gedoodverfde vraag die ik eigenlijk niet wil stellen omdat jullie die vast al tig keer gehoord hebben. Jullie zijn nu ouder, verdienen jullie de naam De Jeugd van Tegenwoordig nog wel?
- Vjeze Fur: Eigenlijk moeten we die vraag ook niet meer beantwoorden, zo vaak horen we 'm.
- Faberyayo: Nou, Willie zei het vanmorgen heel treffend: het is gewoon de naam van de groep, het betekent niet dat wij letterlijk de jeugd zijn. Dat hebben we eigenlijk ook nooit geclaimd. Dat is gewoon onze naam en dat blijft ook tot het bittere eind.
- Willie: En als we echt heel oud zijn, 80 ofzo, dan laten we 'Tegenwoo
rdig' weg en zijn we gewoon De Jeugd.
Last but not least: jullie hebben je voortreffelijk gedragen, dus ik wil nog een ding weten. Als je een drug was, welke drug ben je dan?
- Vjeze Fur: Ketamine. En waarom? Dat merk je pas als je me gebruikt hebt en het te ver is.
- Faberyayo: Ik doe witte wijn, nee wacht, ik ben champagne.
- Willie: Ik ben lekker rustig. Speed dus.
- Vjeze Fur: Maar het beste is natuurlijk als je het allemaal tegelijk neemt. Maar wij doen geen drugs meer hoor.
- Faberyayo: Nee ik doe geen drugs meer. Serieus. Wat jullie doen moet je zelf weten.
- Willie: En ik dan? Ja maar en ik dan?
En met die laatste zinnen is mij duidelijk dat De Jeugd misschien wel volwassener is, maar nog altijd die twist heeft waar ze vijf jaar geleden populair mee zijn geworden. De Jeugd heeft veel zin in de albumpromotie en tour en drukt ons vooral op het hart te komen. Want van de buitenkant lijken het misschien boefjes, vanbinnen zijn het leergierige knaapjes die hun huiswerk goed doen. Dat resulteert in een album met goede teksten, fijne beats en dat tezamen met een tikkeltje gekheid - maakt van De Jeugd, niet alleen tegenwoordig, maar ook daarna zeker een blijvertje.
De Lachende Derde (vanaf vandaag in de winkels!)
De Jeugd van Tegenwoordig
EAN: 0602527536033
Prijs: 12,99
