Manon is een vrouwelijke pedofiel: ?Ik walg van kindermisbruik?

 

Bij pedofielen denk je al snel aan vieze, oude mannetjes die jonge kinderen misbruiken. Maar ook vrouwen kunnen pedofiele gevoelens hebben, zoals Manon. “Ik praktiseer niet. Ik ben gelukkig getrouwd en mijn partner weet ervan.”
 

“Tot ongeveer mijn zevende jaar was ik een vrolijk kind, dat helemaal opging in zijn spel. ‘Zijn’ ja, ik ben geboren als jongen”, vertelt Manon (45). “Ik speelde in die tijd wel met de kinderen in onze straat, ook meisjes. Bij meisjes voelde ik me meer op mijn gemak. Maar zo denk ik er nu over, want mijn jeugd werd zwaar overschaduwd. Ikzelf ben namelijk vanaf mijn 9e tot mijn 13e seksueel misbruikt door mijn oudere broer.”

 

“Door mijn incestverleden was ik al vroeg seksueel actief. Ik was erg geïnteresseerd in hoe meisjes er bloot uit zouden zien. Ik fantaseerde er vaak over en begon toen ook met verhaaltjes schrijven. In geheimschrift, zodat mijn ouders het niet konden lezen. Behoefte om een meisje uit te kleden of te betasten had ik toen niet. Ik was verlegen en worstelde met mijn gevoelens. Ook had ik een hekel aan dat ding tussen mijn benen, dat aandacht vroeg. Pas toen ik een zwaardere stem en baardgroei kreeg, besefte ik dat ik gewoon een hekel had aan het feit dat ik een jongen was.”
 

Pedofiele gevoelens

Voor Manon was er geen specifiek moment waarop ze dacht: shit, volgens mij ben ik pedofiel. “Tja, voor mijn gevoel ben ik ermee opgegroeid. Ik merkte wel dat ik andere gevoelens had dan anderen, dus hield ik dat voor me. Het was op jonge leeftijd nog geen erge last. Het was vooral prettig als ik erover fantaseerde. Ik val op meisjes vanaf 8 tot ongeveer 13 jaar.”

 

Ze heeft haar gevoelens dan ook tot haar 25ste voor zich gehouden, net als haar incestverleden en het feit dat ze liever een meisje dan een jongen was. “Maar vanaf toen ging het niet langer. Ik heb hulp gezocht, en tijdens de hulpverlening heb ik het mijn ouders verteld en anderen - familie en vrienden. Wat betreft mijn pedofiele gevoelens, wist alleen mijn vader dat. In die tijd moest hij veel verwerken over mij. Hij heeft nooit laten merken dat hij er zorgen om had. Ik moet wel vermelden dat het toen voor mij niet meer zo'n groot probleem was. Ik slikte toen al antimannelijke hormonen die ik van de huisarts gekregen had, waardoor mijn extreme opgewondenheid wegviel en dit overging in gevoelens van liefde. Hierdoor was ik ook niet langer bang dat ik een jong meisje zou misbruiken.”

 

Misbruik voorkomen

Maar hoe zorg je ervoor als je pedofiele gevoelens hebt, dat je je inderdaad niet vergrijpt aan een kind? Naast de antimannelijke hormonen die Manon krijgt, zorgt ze dat ze veel afleiding heeft. “Maar ik zorg er vooral voor dat ik geen direct contact maak met meisjes in mijn omgeving. Ik kan heel makkelijk met kinderen omgaan. Ik wil er niets mee, maar ik heb wel gemerkt dat ik verliefd kan worden. En daar heb ik het zelf heel moeilijk mee. Je wilt dan dat betreffende meisje constant zien, het wordt gewoon een obsessie. Hoe meer afstand je tot kinderen bewaart, hoe makkelijker dit is. Maar voorkomen kun je het nooit. Want ik ben dus toch verliefd geworden op een meisje van 11 jaar. Daarom heb ik heel veel hobby's en verzamelingen waar ik mijn energie in kwijt kan.”
 

 

Manon is dan ook extreem bang geweest in het verleden dat ze zichzelf zou vergrijpen aan een jong meisje. “Gelukkig heb ik het nooit zover laten komen. Ik heb er wel over gefantaseerd natuurlijk, maar ik weet als geen ander wat ik een kind dan aandoe. Seksueel misbruik beschadigt je hele ziel. Bij mij heeft het grote invloed (gehad) op mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld en het omgaan met anderen. Maar nu hoef ik niet meer bang te zijn dat ik een meisje zou misbruiken. Ik ben inmiddels veranderd in een leuke vrouw, al zeg ik het zelf. En de seksualiteit die ik nu heb, past helemaal bij mij. Het extreme is eraf; nu is het veel meer genieten. Maar ik ben wel bang dat een meisje misschien ooit merkt dat ik onzedelijke gevoelens voor haar heb. En dat wil ik heel graag voorkomen.”

Pedofiel versus pedoseksueel

"Ik loop regelmatig tegen bepaalde struggles aan", legt Manon uit. "Gelukkig niet dagelijks, maar ze zijn er wel. Ik merk dat ik altijd een beetje gesloten ben; ik ben altijd op mijn hoede om het zo te zeggen. Reacties van anderen op mediaberichten over pedofielen kunnen me nog weleens raken. En ikzelf kan ook heel radicaal op zulke berichten reageren. Ik heb pedofiele gevoelens maar ik snap niet dat sommige pedofielen die niet kunnen beheersen en pedoseksueel worden, dus daadwerkelijk een kind misbruiken. Daar walg ik van. Ik heb daar totaal geen begrip voor, hoe moeilijk hun jeugd ook is geweest.” Maar het is niet alleen kommer en kwel voor haar. “Soms kom ik een mooi meisje tegen waar ik helemaal warm van word. Als ze glimlacht naar mij, ben ik dagenlang vrolijk.”

 

Voor Manon zijn haar gevoelens geen keuze. Op de vraag of ze liever op volwassenen zou vallen, antwoordt ze dan ook met een volmondig 'ja'. In de omgeving van Manon weet ook niemand dat zij pedofiel is. “Alleen mijn vrouw weet het. Ze is er niet blij mee, maar ze weet dat ze me kan vertrouwen. Het is niet iets wat je aan anderen vertelt. Misschien als ik goede vrienden en familie had zou ik ze het best durven vertellen. Mensen zoals ik zijn er nu eenmaal. En er zijn meerderen zoals ik; die hebben hun leven goed op orde en zijn geen gevaar voor hun omgeving. Alles wat je hoort over pedofilie is voor 99% negatief. Bijna altijd gaat het over mannen die kinderen seksueel lastigvallen, en ja: die zijn er ook genoeg helaas. Maar iemand die kinderen misbruikt is geen pedofiel, dit is een pedoseksueel.”
 

Over pedofiele vrouwen hoor je vrijwel nooit wat. Waarom is dat? “Volgens mij hebben pedofiele vrouwen seksueel minder drang om een kind te misbruiken. Ik denk dat vrouwelijke pedofielen meer genieten van het gewoon omgaan met kinderen, zonder dat ze de behoefte hebben om ze te misbruiken.” Al komt dit hoogstwaarschijnlijk wel voor.

 

Liefdesrelatie

Ondanks dat Manon op kinderen valt, heeft zij wel een relatie met een volwassen vrouw. “Ik had nooit verwacht dat het me zou overkomen. Ik had me erbij neergelegd dat ik altijd alleen zou blijven. En ja, toen kwam ik op een dag mijn vrouw tegen. Het klikte meteen, ze heeft een beetje dezelfde humor als ik. We zijn maatjes, doen veel samen.” Haar lichaam doet haar echter helemaal niets. “Maar ik hou van haar als persoon. Ik ga voor haar door het vuur als het nodig is, maar ik ben niet verliefd. Dat was in het begin wel moeilijk, want ze was in die tijd erg verliefd op mij. Toch heb ik nooit het gevoel gehad dat ik haar bedonderde. We knuffelen en zoenen veel. Echte seks hebben we niet echt, zij heeft een ziekte waardoor ze weinig tot geen behoefte heeft. En ik kan alleen mezelf bevredigen tijdens het fantaseren over jeweetwel. Ik fantaseer overigens nooit dat ikzelf een meisje misbruik.”

 

Boodschap

“Mijn boodschap aan iedereen is: geniet van het leven. Zorg alleen wél dat dit niet ten koste gaat van anderen. Laat iedereen in zijn of haar waarde, je weet niet welke keuzes deze persoon heeft moeten maken om te zijn waar hij of zij nu is. Laat negatieve zaken of gebeurtenissen uit het verleden geen excuus zijn om deze zelf op anderen te projecteren. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn/haar eigen daden. Zoek hulp als je bang bent dat je foute dingen kunt gaan doen of erover fantaseert."
 

"Ik hoop dat de lezeressen door mijn verhaal een beetje beter begrijpen wat het betekent om pedofiel te zijn. En ik hoop dat ik in mijn leven ooit nog gewoon kan zeggen in het openbaar dat ik pedofiel ben. Zonder dat ik bang hoef te zijn dat mensen me uitschelden of erger.” 

Voor hulp bij pedofiele gevoelens kun je contact opnemen met de organisatie Stop It Now. Ook voor hulp voor mensen die in hun directe omgeving te maken hebben met pedofielen, heeft Stop It Now sinds kort een lotgenotengroep. Met partners, zussen, dochters, vriendinnen of andere belangrijke naasten van pedofielen, wordt voorlichting geven over hoe het beste om te gaan met de situatie.

Lees ook onze andere real life-verhalen.