Interview: Susan Visser

In Richting West speelt Susan Visser de rol van Claire: een alleenstaande moeder met een chaotisch leven. Wie is Claire precies? "Claire heeft een confronterend jaar achter de rug: ze is net gescheiden en ze heeft een nieuwe liefde die niet helemaal lekker loopt. Maar ze heeft wel het doorzettingsvermogen en de veerkracht om haar leven weer op de rails te zetten." In de film zien we een ander soort personage dan dat we gewend zijn van de actrice. Niet alleen is het een ontzettend emotionele rol, maar ook een rol met veel meer diepgang. "Ik verlangde naar een rol als deze. Als acteur wil je graag de meest uiteenlopende rollen spelen. Anouk (het personage dat Susan speelt in Gooische Vrouwen, red.) speelde ik al vijf jaar - wat ik overigens een heerlijk personage vind om te spelen- en zij is heel uitbundig en extravert. En ik vond het te gek om nu eens een keer een heel andere rol te spelen. Sowieso houd ik van dit soort films: het is een kleiner drama en het zit dichter tegen het echte leven aan. Het was een enorme uitdaging voor mij om deze rol te spelen."

Uitdaging of niet, Susan weet de rol overtuigend over te brengen. Was het moeilijk om zo'n kwetsbare rol neer te zetten? "Het is vooral een kwestie van het hebben van een heel goede concentratie. Het geheim om zo te spelen voor de camera is om te zorgen dat je gefocust bent en tegelijkertijd je kunt ontspannen. Alles loslaten en het gewoon laten gebeuren." Het leven van Claire zal bij de meeste vrouwen een gevoel van herkenbaarheid oproepen. Ze rent van hot naar her om het moederschap, haar werk en haar nieuwe minnaar in haar leven te combineren. Roept Claires drukke leven ook een bepaalde herkenning op? "Het vechten tegen de klok als werkende moeder is een heel herkenbaar aspect uit deze film. Om bijvoorbeeld je kind naar een feestje te brengen, een cadeautje te kopen en je werk regelen. Ik vlieg zelf ook van hier naar daar, op de fiets door Amsterdam. Maar ik ben zelf niet erg chaotisch. Laat ik het zo zeggen: ik ben bijvoorbeeld nooit mijn sleutels kwijt, haha. Maar het is bij mij ook niet zo'n strak georganiseerd huishouden."

Richting West is opgenomen in Rotterdam; de stad waar de actrice zelf is geboren. Hoe was het om daar op te nemen? "Ik ben geboren in Rotterdam en opgegroeid in Vlaardingen. Toen ik ouder was ging ik vaak naar Rotterdam, later ook om toneellessen te volgen. Vroeger fietste ik als jonge meid vaak hetzelfde stuk als je in de film ziet. Het was heel leuk om daar weer te fietsen. Het is een soort jeugdsentiment voor mij. Maar ik wil niet meer uit Amsterdam weg, ik woon er al sinds de toneelschool. Al mijn vrienden wonen hier en de kinderen zijn hier geboren. Ik zie mezelf niet uit Amsterdam vertrekken, ik ben hier zo geworteld. Bovendien: alle film- en theatervoorstellingen zijn hier te zien... Er is altijd een soort van buzz in de stad. Het bruist! Toen de kinderen klein waren, zeiden Roef (Ragas, Susans overleden echtgenoot, red.) en ik weleens tegen elkaar: misschien moeten we maar buiten de stad gaan wonen. Omdat we midden in het centrum van Amsterdam woonden. We hebben toen wel gezocht in de buurt van Haarlem, maar uiteindelijk hadden we zoiets van: nee, we zijn toch te verknocht aan de stad."

In de film komt ook een liefdesverhaal aan bod. Claire komt in contact met Thomas en wordt stapelverliefd op hem. Hij lijkt even snel voor haar te vallen, maar is minder constant in zijn gevoelens. Wanneer hij afstand neemt, zorgt dat voor problemen en lijkt hij toch minder de ideale man voor Claire te zijn dan ze dacht. Waarom keert ze telkens weer terug naar hem? "Ze valt als een blok voor hem. Ze is zo'n vrouw die maar heel weinig nodig heeft om toch weer voor hem te smelten. Ze wil gewoon heel graag in de liefde geloven. Ze kiest niet de goede mannen, haha!" Het personage van Susan Visser maakt nog meer heftige dingen mee: niet alleen doorstaat ze een pijnlijke scheiding, maar ze laat later ook nog eens een abortus plegen. Hoe gaat Susan zelf met tegenslagen om? "Ondanks drama's die zich er voor kunnen doen, houd ik heel erg van het leven. Ik heb van mezelf veel levenslust. Ik heb twee fantastische kinderen, die mijn grote drijfveer zijn."

In Richting West is Susan bijna continu in beeld. De film lijkt eigenlijk op een filmisch dagboek: het leven van Claire wordt een jaar lang van dichtbij gevolgd. Hoe vond ze het om de hoofdpersoon van een film te zijn? "Ik vond het eigenlijk wel fijn; je bent voortdurend aan het werk. Het was helemaal niet stressvol. Ik was achteraf wel onzeker, dat ik dacht: ik hoop maar dat de mensen zin hebben om de hele film naar mijn hoofd te kijken. Dus toen de film vertoond werd op het Nederlands Film Festival was ik wel nerveus. En dan is het uiteindelijk heerlijk als het publiek op de juiste momenten lacht. Toen er aan het einde van de film een groot applaus volgde, was ik erg opgelucht."

Wil je meer weten over de film Richting West? Lees dan onze recensie!