Komen trends steeds sneller terug?

Met gruwel keek ik naar outfits van mijzelf als 17-jarige: leren broeken, slangenprint tops, Levi's 501 en rokjes met panterprint. Nooit, nee nooit, zou ik mijzelf ooit nog zo toetakelen. Alles ging direct de prullenbak in. Zelfs de Derde Wereld-landen kon ik dit niet aandoen, vond ik.

Hoe komt het dan toch dat ik amper een jaar later, opnieuw een leren legging, panterprint vestje en grote spijkerbroek in mijn kast vind? Vorig jaar griezelde ik van deze kleding van een decennia geleden, wat een fashion faux pas. Maar ach, gut, ik was pas zeventien en wist niet beter. Nu ben ik zesentwintig (!) en hijs me opnieuw in een plakkende leren broek die ik 's nachts na een avond dansen af moet stropen. Natuurlijk niet in dezelfde maat als tien jaar geleden (helaas!), maar toch.

Ik hoor het mijn moeder nog zeggen: "Als ik vroeger alles bewaard had voor je..." Mammie doorzag jaren geleden al dat trends blijkbaar terugkomen. Afzaklaarsjes, puntschoenen, minirokjes; alles had zij ook gedragen. Ja ja, dacht ik als puber, dat zal wel. Echt niét dat jij in de minirokjes liep die nu in zijn, moeder. Inmiddels weet ik wel beter. Ik loop in precies dezelfde kleding als krap tien jaar geleden. Wat ik jaren geleden afzwoer, moét ik nú hebben! En wel allemaal!

Panterprint, leren broeken, boyfriend jeans (denk: de Levi's 501 uit onze middelbare schooltijd), leggings met grote truien eroverheen (zó basisschool in de jaren '80), zelfs de puntschoenen komen in 2010 weer helemaal terug als ik de modekenners mag geloven. Nu kan ik twee dingen doen: mezelf een oud wijf vinden omdat ik trends alweer terug zie komen (nee!), of de trends weer omarmen. Jullie begrijpen inmiddels dat dit laatste meer op mij van toepassing is.

Maar er bekruipt me de laatste tijd een angstig gevoel. Niet leeftijdsgebonden, maar tijdgebonden. Het houdt mij ontzettend bezig, want er is bijna niets bevredigender dan shoppen, maar...

Als de trend steeds sneller terugkomen, dragen we binnenkort toch alsmaar hetzelfde?