De bril: in your face

Van de ene op de andere dag kreeg ik zwarte vlekken en sliertjes in mijn ogen. Niks aan de hand dacht ik, te veel achter de computer gezeten en moe. Een nachtje goed slapen zou helpen. Helaas, drie dagen later waren ze er nog steeds. Toch maar even langs de dokter. Wat er daarna gebeurde is een lang verhaal, maar het komt er op neer dat ik in totaal negen buisjes bloed afgaf, drie verschillende röntgenfoto's liet maken en een partij medicijnen meekreeg waar ik mijn eigen apotheek mee kon beginnen. Wat een oog al niet bij dokters losmaakt.

En toen kwam dus ook de bril om de hoek kijken, want als je negen keer per dag moet druppelen, zijn lenzen opeens niet zo handig meer. Ik ken mensen die lenzen dragen en voor de hoge nood een bril-voor-erbij hebben. Die bril ligt dan vaak zo'n tien jaar doelloos in de kast, aangeschaft toen de glazen nog jampotten waren en de monturen niet om over naar huis te schrijven. Ze vallen uit elkaar, worden geplakt en opgelapt en bij hoge uitzondering opgezet. Dan nog liever slechtziend.

Gelukkig bleef dat leed mij bespaard. Een jaar geleden heb ik geïnvesteerd in een tijdloos, maar toch hip modelletje. Zwart, groot en van Ray-Ban. Daar kon niks mis mee gaan. Iedere ochtend en heel soms in het weekend stond hij op mijn neus. Totaal tevreden dus. Tot nu.

Een bril is letterlijk in your face. Hij is er elke dag en iedereen ziet het. De eerste week was prima; ja, er was iets mis met mijn ogen, maar ik kreeg veel complimentjes over mijn leuke bril. De tweede week ontstond er irritatie. Iedere ochtend een ander setje kleding aan, leuke schoenen en accessoires erbij en oh ja, de bril. Wéér die bril. Een vrouw koopt nieuwe schoenen, niet omdat ze nodig zijn, maar omdat ze afwisseling wil. En die schoenen ziet nooit iemand, want als ze met je praten kijken ze naar je gezicht. Juist ja, het gezicht met de bril, altijd dezelfde bril.

Volgende week hoor ik meer, dan mag ik weer een rondje dokters doen en ga ik eens vragen of mijn lenzen alweer uit de mottenballen gehaald kunnen worden. Zo niet? Dan wil ik graag per direct een verzoek doen aan mijn verzekering voor een nieuw montuurtje, of twee. En een leuke zonnebril op sterkte. Want ik verveel mijn omgeving en mezelf.

Mocht je willen weten welke bril ik draag, kijk dan even naar Guus Meeuwis en Giel Beelen. Jawel, zij hebben dezelfde bril als ik. En waarschijnlijk nog tien andere montuurtjes om af te wisselen... Zij wel!