Het verhaal
Het is Oudejaarsavond 1944. De Amerikaanse luitenant Mike Clarke (Andrew Keegan) viert zijn laatste avond in vrijheid voordat hij naar Europa moet om als gevechtspiloot te vechten tegen de Duitsers. In een dronken bui sluit hij een weddenschap met de neef van maffioos Al Capone dat hij als oorlogsheld moet terugkeren. Dat betekent: minstens vijf vliegtuigen van de vijand neerhalen, met bewijs. En nobody messes with the family of mister Capone, dus Mike is flink de pineut.
Maanden later, tijdens een terugvlucht vanuit België, komen Mike en zijn co-piloot zonder brandstof te zitten en storten neer in het neutrale Ierland. De weddenschap lijkt verloren, de oorlog is immers bijna voorbij en de twee piloten hebben pas vier vliegtuigen neergehaald. Maar in het gehucht waar ze terechtkomen schuilt ook een gedeserteerde Duitser met een vliegtuig. Kan Mike de Duitser zover krijgen dat hij meewerkt aan zijn weddenschap? En wat als blijkt dat de deserteur gezocht wordt door de Gestapo?
Errug cliché
Met de Tweede Wereldoorlog als thema moet je oppassen met een komedie. Eigenlijk is alleen de televisieserie Allo!Allo! hierin echt geslaagd. Het gevaar is namelijk groot: de clichés zijn vaak niet te overzien. Ook in Waiting Fo
r Dublin heeft regisseur Roger Tucker zich vast verkneukeld om het stereotype beeld van DE Amerikaan (stoer, knap, gespierd en gevat), DE Ier (dronken, rood haar en muzikaal), DE Engelsman (netjes, sukkelig en galant) en DE Duitser (grof, gewiekst en een rotkop). Al deze dertien in een dozijn-karakters komen stuk voor stuk voor in deze film.
Door die clichématigheid is het onmogelijk deze film serieus te nemen. Ook al pretenderen de makers dat dit een funny comedy is, zelfs in dat genre past deze flutfilm niet. Het verhaal is flinterdun, springt van de hak op de tak en is echt niet grappig. De film duurt net aan anderhalf uur, vrij kort voor een speelfilm, maar voor je gevoel komt er geen eind aan deze zinloosheid. Vooral door opmerkingen als "Ik besnij me nog liever met een zaag" schieten de wenkbrauwen de lucht in en vraag je je serieus a
f welke scenarioschrijver deze geweldig poëtische teksten uit zijn pen heeft weten te krijgen.
Fake love in the air
Want ja, er is dus ook een liefdeslijntje in het verhaal. De geciteerde opmerking hierboven uit piloot Mike naar de Ierse Maggie (met rood haar en sproeten) op haar vraag met haar te trouwen. Maar drie scènes later is zijn liefde voor haar zo passievol dat hij toch besluit haar te trouwen. De vonken spatten van het scherm, de liefde viert hoogtij en de twee leven lang en gelukkig. Moet de film suggereren dan. Het tegendeel is echter waar: de grote bambi-ogen van Maggie (een rol van Jade Yourell) lijken te zeggen: ik moet nu heel erg verliefd kijken van de regisseur. En het gebrek 
aan acteertalent van Andrew Keegan, daar begin ik maar niet over.
Waiting For Dublin kwam terecht niet in de Nederlandse bioscopen. Maar dat mensen het waard vonden, ja dat ze zelfs de moeite hebben gedaan de film wel op dvd uit te brengen, is mij een raadsel.
Waiting For Dublin
Regie: Roger Tucker
EAN: 8712609658408
Prijs: 18,99
