De plot
De film speelt zich voornamelijk af in Texas, Amerika. De twee vrienden Brandon King (Ryan Philippe) en Steve Shriver (Channing Tatum) hebben samen met nog een aantal andere buddies gevochten in de oorlog in Irak. Voor hun land, voor hun trots en omdat ze zich simpelweg verplicht voelden iets te doen na de aanslagen van 11 september 2001. Vol vertrouwen gingen ze richting het Midden-Oosten, totaal niet berekend op wat er eigenlijk komen zou: aanslagen, achtervolgingen, moord en het verliezen van hun 'eigen' mannen. Helemaal niet vechten voor hun land, it's all about surviving. Blij en opgelucht zijn ze dan ook wanneer hun diensttijd erop zit en ze weer naar huis mogen. King en Shriver zijn het er al snel over eens dat ze ermee willen stoppen en een normaal leven willen leiden, zowel dat stoppen en het leiden van een normaal leven zit er niet meer in. Van de hechte vriendengroep hebben de meesten last van nachtmerries, waanideeën of raken verslaafd aan de alcohol. Alsof dat nog niet genoeg is, krijgt King op de dag dat hij gaat stoppen te horen dat hij weer terug moet naar Irak, verplicht en zonder dat hij er iets tegen kan doen. He's been stop-lossed. Zijn enige mogelijkheid om daar onderuit te komen, is te vluchten en alles en iedereen achter te laten, maar is het hem dat allemaal wel waard?
Hoe is 'ie nou?
Stop-Loss boeit eigenlijk meteen vanaf het eerste moment. Zodra de film begint, is er geen ontkomen aan: je zit, of je het wilt of niet, meteen in het verhaal. Een grootscheepse achtervolging, gevolgd door veel heen en weer geschiet en granaten gooien alsof het niets is. Het klinkt misschien niet als het meest leuke begin van een film, maar door de persoonlijke relaties onderling en de 'zelfgemaakte' camshots geeft dat eigenlijk niets. Je ziet precies hoe het eraan toe gaat en voelt vanzelfsprekend mee met de hoofdpersonages. Kenmerkend aan de film is dat ieder karakter diepgang heeft, een eigen verhaal en dus ook zijn eigen problemen met zich meesleept. Ze kampen stuk voor stuk met de trauma's die ze tijdens de oorlog hebben opgelopen en regisseuse Kimberley Peirce (Boys Don't Cry) heeft een zeer goede prestatie geleverd door het op een zo realistisch mogelijke manier neer te zetten. Daar heeft ze dan ook veel moeite voor gedaan. Doordat haar broertje zelf heeft gevochten voor zijn land en ze veel met gedupeerden heeft gesproken, was ze precies op de hoogte van wat er speelde: van de 650.000 soldaten die naar Irak of Afghanistan zijn gestuurd, moesten er ongeveer 81.000 verplicht weer terug. Het verhaal is dan misschien niet waar gebeurd, het is wel gebaseerd op waargebeurde verhalen.
Dus?
Een echt vrouwvriendelijk verhaal heeft Stop-Loss niet en voor de romantiek hoef je het ook niet te doen, maar vriendlief zal vast heel blij zijn als je hem hier mee naartoe neemt. Daarnaast maken hotties als Ryan Philippe, Channing Tatum en Joseph Gordon-Lewitt ook heel veel goed. Dat het einde een beetje tegenvalt, nemen we dan maar voor lief.
Stop-Loss draait vanaf 17 juli in de bioscoop.
Bekijk de trailer
