Help, een hijger!

Bij de geluiden die door de telefoon klinken heb je niet veel fantasie nodig en ik wil eigenlijk helemaal niet weten wat deze onbekende geilerd aan het doen is. "Je wilt me hè, toe, zeg het dan, zeg dan dat je me wilt," dramt de onbekende rukker door. Ik sta nota bene met stoffer en blik in mijn hand omdat ik net een pak suiker op de keukenvloer heb laten vallen. Ik sta even in dubio wat ik zal zeggen, maar het enige wat op dat moment in me opkomt is: "Daar heb je toch echt andere telefoonnummers voor hoor," voor ik ophang. Dapper hè? Achteraf weet ik wel een aantal leuke zinspelingen die ik in de hoorn had kunnen roepen, maar op het moment zelf ben ik niet zo vindingrijk. Jammer.

Vriendin M. is dat blijkbaar wel, want als ik haar vertel dat ik een hijger aan de lijn heb gehad, komt ze met allemaal fraaie maatregelen op de proppen voor als het nog eens gebeurt (fluitje, of met de hoorn op een metalen prullenbak rammen). Maar hoe vaak overkomt je zoiets? Het lijkt wel saai ofzo, maar mij is het echt nog niet vaak gebeurd. Bovendien, elke keer als M. mij nu belt, zegt ze met een zwoele stem: "Wat heb je aan? Vertel eens?" De trut. Wat bezielt trouwens zo'n sexueel gefrustreerde lolbroek om een willekeurig telefoonnummer te bellen met z'n pik in z'n handen? Het lijkt mij juist dat alle lust en leven direct verdwijnt als je merkt dat je een oud bibberig vrouwtje aan de lijn krijgt die drie keer vraagt: "Wat zegt u? Kunt u wat harder praten, ik versta u niet!" of juist een barse mannenstem die "HALLO?!?!" in de hoorn blaft. Je moet als hijger ook wel een beetje geluk hebben.

Of, en dat is veel enger, hij weet wel wie ik ben, alleen weet ik niet wie hij is. Hu, niet te lang bij stilstaan. Ik hou niet zo van doemscenario's. Dit was gewoon een toevalstreffer en dat die stakker nou juist mij moet treffen, ik wist gewoon niet hoe te reageren. Maar het had nog erger gekund, want ik had ook van schrik kunnen zeggen "Euh... spijkerbroek? Coltrui?" En dan had ik het nog niet eens over mijn degelijk zittende witkatoenen beha en mijn kniekousen met ruitprint. Het zal wel niet uitmaken wát je zegt, het gaat een hijger alleen maar om de kick om zomaar iemand aan de telefoon te hebben tijdens het betere ruk- en trekwerk.

Zouden er ook vrouwelijke hijgers zijn? Daar hoor je eigenlijk nooit iemand over. Zo'n telefoontje gaat waarschijnlijk op een hele andere manier. Dikke kans dat een hijgende vrouw een mannelijk doelwit minstens net zo geil krijgt als zij op dat moment is. Bij een hijger denk ik onmiddellijk aan een man. In het woordenboek staat een hijger omschreven als 'iemand die met onbekende personen obscene telefoongesprekken voert'. Wat ze bij de Dikke Van Dale over het hoofd zien hier, is dat ik nou niet bepaald vind dat er sprake is van een gesprek voeren. Bij zo'n obsceen telefoontje komt de pret overduidelijk maar van één kant en van een gesprek kan echt geen sprake zijn. Tenzij 'ie met mij belt, want ik geef blijkbaar gewoon antwoord, maar dat terzijde.

Ik vind trouwens telefonische verkoop vele malen irritanter. Ik neem altijd op met mijn naam en dan wordt me in vaak slecht Nederlands gevraagd of ze spreken met DE HEER of mevrouw Velthoen. Nee, voor dit soort telefoonterreur zou ik inderdaad een fluitje aan willen schaffen, omdat ze mijn stemming altijd even onder het nulpunt krijgen. Van een hijger word ik niet depressief. Lichtelijk in verwarring gebracht ja, dat wel. Maar in het vervolg weet ik hoe ik moet reageren. Ik roep gewoon heel hard: "Jan Peter Balkenende!! Schaamluis!! Erika Terpstra!! Moederkoek!! Geert Wilders!!" En als dat niet mocht werken, ga ik toch maar zo'n fluitje kopen.