Review: Wit Licht
|
Als ambassadeur van de stichting War Child trekt Marco Borsato zich het lot van kinderen in oorlogsgebieden sterk aan. De drive om het grote publiek te laten zien hoe het er in zulke landen aan toe gaat, zorgde onder andere voor Nederlands nieuwste productie Wit Licht. Het verhaal Thomas' beste vriend heet Abu. Hij is de zoon van één van de zwarte personeelsleden van het restaurant. Hoewel Abu in een dorp verderop woont en ze elkaars taal niet spreken, verbindt hun liefde voor voetbal en de Eduard vindt een vluchtelingenkamp en probeert daar meer informatie los te peuteren over Abu en de andere kinderen. Ook ontmoet hij er Valerie (Thekla Reuten), een hulpverleenster die jaren ervaring heeft en het klappen van de zweep kent. Tegen haar advies in gaat Eduard steeds verder in de zoektocht naar Abu. Valerie krijgt echter meer en meer respect voor hem en komt erachter dat niets hem kan stoppen in zijn zoektocht naar de waarheid. Terwijl Eduard wanhopig naar hem zoekt, wordt Abu op gruwelijke wijze opgeleid tot kindsoldaat in het leger van Michael Obeke. Samen met de andere kinderen transformeert hij langzaam in een meedogenloze moordmachine. Abu wil wel ontsnappen en koestert lang de hoop dat dit ook kan, maar uiteindelijk verliest hij toch alle emotie, zijn ziel en zijn kinderlijkheid. Obeke blijkt geen onbekende voor Eduard te zijn, wat hem alleen maar vastberadener maakt. Hij weet het kamp te bereiken en spreekt met Obeke. Als die zegt dat de kinderen vrijwillig bij hem zijn en het Eduard echt niet zal lukken om ze mee te krijgen, spreekt hij nog de waarheid ook. Wanhopig wil Eduard vertrekken uit het kamp, maar is dan per ongeluk getuige van een geheime wapenlevering. Nu moet hij niet alleen vrezen voor het leven van de kinderen, maar ook voor dat van hemzelf... Het oordeel
Jean van de Velde heeft met Wit Licht een hele pure film gemaakt, met mooie karakters ingevuld door sterk acteerwerk. Siebe Schoneveld bewijst een groot talent te zijn en wat dacht je van de Afrikaanse acteurs? Niet zo makkelijk om met al die nationaliteiten en verschillende talen te werken! Van de Velde is het gelukt; hij mag trots zijn om deze film aan zijn cv toe te voegen. Wit Licht zal vast en zeker een succes gaan worden, alleen al omdat half Nederland razend nieuwsgierig zal zijn naar Marco's acteerkunsten. De nodige aandacht heeft de film ook al gekregen door Marco's gelijknamige album plus concertreeks. Laat nu die positieve recensies maar komen! Commentaar van de crew Wit Licht is vanaf 11 december te zien in de Nederlandse bioscopen. |
In deze film speelt Marco de rol van restauranthouder en kok Eduard Zuiderwijk. Na de dood van zijn geliefde vrouw Anna (Ricky Koole), staat Eduard er alleen voor in de opvoeding van zijn 10-jarige zoon Thomas (Siebe Schoneveld). Tegelijkertijd moet hij ook zijn bedrijf draaiende houden, dat voornamelijk bezocht wordt door Westerlingen en rijke Afrikanen. De politieke situatie in het land verslechtert door het rebellenleger dat onder aanvoering van tiran Michael Obeke vecht tegen de regering.
Playstation hen tot onafscheidelijke vrienden. Als het rebellenleger 's nachts het dorp van Abu overvalt, wordt het jongetje samen met tientallen andere kinderen ontvoerd. Thomas is ontroostbaar en bestookt zijn vader met vragen. 'Waarom doen we niets? Waarom gaan we hem niet zoeken? Hij is mijn beste vriend!' De emoties die bij Thomas loskomen, doen Eduard besluiten een poging te wagen om Abu te vinden en uit te zoeken wat er met hem is gebeurd.
Het is verschrikkelijk om te zien hoe die jonge kinderen gehersenspoeld worden. Hoe ze met enorm zware wapens net zo makkelijk hun vrienden als vijanden afknallen. Hoe ze hun eigen identiteit vergeten en zich transformeren naar de wensen van een tiran... en dat op 11-jarige leeftijd. Wit Licht schokt en maakt mensen bewust van wat er aan de andere kant van de wereld gebeurt, zonder dat het één grote donateurwerving voor War Child wordt.
at we dit verhaal over kindsoldaten wilden en moesten vertellen: zo goed mogelijk, zo eerlijk mogelijk, zo aangrijpend mogelijk. Voor mij was het een onvergetelijk avontuur. Ik ben iedereen, iedereen dankbaar die dit project mogelijk heeft gemaakt. En ik hoop oprecht dat deze film naast alles wat een 'normale' film moet doen, ook op enigerlei wijze een bijdrage kan leveren in de strijd om kinderen waar dan ook ter wereld zo lang mogelijk hun onschuld, hun kind-zijn te gunnen. Hoe fatsoenlijker, hoe gelukkiger en blijer kinderen opgroeien, hoe leuker ze als volwassene worden."