Houd je hoofd koel
... pogingen neem om mijn mond in bedwang te houden. Ik zou me moeten concentreren op mijn gesprekspartner, op de meneer die mij tijdens een EHBO-cursus probeert uit te leggen hoe ik mond-op-mondbeademing moet toepassen, maar op zo'n moment denk ik alleen maar aan mijn eigen mond. Dat-ie dicht moet blijven. Want geeuwen tijdens dergelijke gelegenheden, dat kan niet. Dat staat ongeïnteresseerd. Een hotel in Australië heeft zelfs in zijn arbeidsvoorwaarden opgenomen dat gapen tot ontslag kan leiden! Als dit soort praktijken ook in ons land zouden voorkomen, dan was ik al honderd keer ontslagen. Zo komt het frequent voor dat ik tijdens een sollicitatiegesprek, een koffiekransje, een gezellige borrel op de redactie, een tien minutengesprek met de juf, een gedachtewisseling met een vriendin die mij haar diepgaande geheimen verklapt, oeverloos tegen deze onverslaanbare maar biologische reflex vecht. Ik kan er niets aan doen. Vooral sinds de komst van kinderen en daarmee talloze gebroken nachten, zegt mijn mond met enige regelmaat: 'Ik wil open! Nu!' en snakt mijn hele lichaam naar een flinke hap lucht. Maar ik zet mijn kiezen op elkaar, probeer er niet aan te denken, trek vreemde gezichten, frummel aan mijn haar, leg spelenderwijs mijn vingers over mijn mond. Ik gooi alles in de strijd teneinde mijn ingang samen te persen en bovenal: dit niet te laten merken. Wanneer het me enigszins lukt mijn lippen op slot te houden, doen mijn neusgaten er wel even een schepje bovenop. Een dit-is-geen-desinteresse-hoor!-verontschuldiging is dan ook meestal het gevolg. Maar hè, hè, het is dan toch eindelijk bewezen. Gapen is geen signaal om aan te geven dat je wilt slapen. Welnee, het is juist een manier om alert te blijven. Volgens Amerikaans onderzoek worden door het wijd openen van de mond de hersenen gekoeld. Koele hersenen werken beter en sneller dan hersenen die relatief warm bloed krijgen aangevoerd. |