Daughter's Day

Lifestyle 17 jaar geleden door Redactie Ze.nl

Ik houd van Moederdag. Niet omdat het de tweede zondag in mei is. Wel omdat de band tussen moeders en dochters uniek is en het fijn is om je van die intimiteit bewust te zijn. Ik voel me er althans heel rijk door. Ik ben namelijk gezegend met een dochter die lief en gezellig is, en die altijd in is voor leuke plannetjes - om maar een paar van haar kwaliteiten te noemen. Zo heeft ze me toen ze een jaar of 11 was een keer op mijn verjaardag verrast met een surpriseparty-op-bed: om 8 uur 's morgens stonden er ineens een paar vriendinnen van me in mijn slaapkamer: gefeliciteerd! En mijn dochter - ik zal haar verder Muis noemen - kwam met een ontbijt op bed aanzetten, inclusief ballonnen en 38 kaarsjes. Muis had al weken eerder stiekem mijn vriendinnen opgebeld en dit plan samen met hen gesmeed. Dit voorbeeld zegt heel veel over Muis, maar vooral ook over onze band: ze vond het fijn om me blij te maken. En mijn hart smolt toen ik me probeerde voor te stellen hoe ze daar de afgelopen tijd stiekem mee bezig moest zijn geweest.

En nu is ze uit huis en is het meestal een kwestie van agenda's naast elkaar leggen om elkaar te kunnen zien. Maar ik heb een idyllisch verhaal.
Vorig weekend heb ik bij Muis gelogeerd, op haar nieuwe kamer. En toevallig, echt toevallig, was het toen Moederdag. Nadat we eerst lekker thee hebben gedronken met chocolademuffins die ik had meegenomen, zijn we rond een uur om 7 gaan eten bij de Griek, bij haar aan de overkant. (Tijdens Muis' jeugd zijn we met zijn tweetjes regelmatig naar Griekenland geweest en we gingen, weer eenmaal thuis, dan ook vaak naar een Grieks restaurant op loopafstand: onze buurtgriek. Heel veel diepe en minder diepe gesprekken hebben we daar gevoerd. We hebben er ook veel gelachen.) De sfeer bij de-Griek-bij-Muis-aan-de-overkant was erg herkenbaar en we hebben het restaurant spontaan gebombardeerd tot onze nieuwe buurtgriek. Dit ook bij gebrek aan de originele buurtgriek want zowel Muis als ik wonen inmiddels niet meer in Utrecht. Na dit genoeglijke etentje, besloten we de koffie bij Muis thuis te nuttigen. Ik had het gevoel dat ze daar subtiel een beetje op aandrong. Het bleek dat ze een lekker likeurtje had gekocht; speciaal voor bij de koffie. Het was ook wel fijn om gewoon bij Muis thuis te zijn want na de copieuze Griekse maaltijd (altijd en overal veel te veel) zat mijn broek behoorlijk strak. We hebben allebei onze slobber- /pyjamabroek aangetrokken - die had ik speciaal voor het logeren meegenomen- en met opgetrokken knieen en een grote pot thee nestelden we ons op de bank en zwijmelden we weg bij een superromantisch wijven-dvd'tje (An Officer and a Gentleman). Zowel Muis als ik hadden aan het eind tranen in de ogen. In de pauzes hebben we foto's gemaakt met de zelfonspanner; altijd weer hilarisch. Bedtijd toen. Een studentenhuisbadkamertje zoals ik me dat ongeveer herinner uit mijn eigen studententijd; maar dan netter. Lekker slapen, maar eerst nog even als vanouds, vanwege een of ander vaag pijntje, Muis' haar ruggetje gemasseerd. Het masseren hielp. Vroeger, toen Muis nog gewoon thuiswoonde, kwam ze ook af en toe bij mij in het-grote-bed logeren. Heel knus en inmiddels jaren geleden. Maar het voelde nu weer net zo knus; samen in een holletje. Hoe oud ze ook is: ze blijft voor een deel altijd mijn kindje. En prompt kreeg ze die nacht een nachtmerrie. De volgende ochtend zei ze dat ze mijn aanwezigheid in haar bed had ervaren als het summum van geborgenheid. (En ik denk dan ook dat ze die nachtmerrie niet voor niets die nacht kreeg).

Opstaan en ontbijten op haar minibalkonnetje met warme broodjes. Ze neemt me mee op een van haar favoriete wandeltjes. We kuieren door Oud-Zuid, naar het Vondelpark. Ik voel me enerzijds toerist (maak nog meer foto's: van mooie panden, romantisch lentegroen en Muis tegen de achtergrond van de Kostverlorenkadegracht) en anderzijds ben ik helemaal op mijn gemak en thuis, samen met Muis. Koffie verkeerd op een prachtig terras in het park en toen weer terug naar haar huis want ze moest zo werken.