ZeWerkt: Amy is dierenartsassistente

Een aantal jaar geleden waren er regelmatig  televisieprogramma?s over dierenklinieken. Dat raakte me iedere keer zo, dat ik eigenlijk al wist dat het iets voor mij zou zijn. Ik ben gek op dieren. We hebben thuis altijd honden, katten en knaagdieren gehad, dus mijn keuze was snel gemaakt.

Wanneer ben je met je opleiding begonnen?
Toen ik klaar was met de middelbare school (op mijn zeventiende), wilde ik een thuisstudie doen. Het leek me heerlijk om thuis te kunnen studeren en ook tijd over te houden voor een bijbaan. Maar de thuisstudie werd me door verschillende mensen uit het vak afgeraden. Het zou langdradig zijn en je moet er bijzonder veel discipline voor hebben. Toen heb ik besloten om mijn studie in Barneveld te gaan volgen. Dat was zes jaar geleden.

Mijn studie duurde twee jaar, waarin je van alles leert over de verzorging van dieren, laboratoriumwetenschap, anatomie, pathologie en medicijnkennis. Maar je leert ook heel praktische zaken zoals EHBO, hoe je dieren moet fixeren (vasthouden, red.), receptiewerk, administratieve zaken en het nemen van hygiënische maatregelen. Je bent dus vrij breed opgeleid als je deze studie achter de rug hebt. Je moet als dierenartsassistente van alle markten thuis zijn.

Hoe ziet een typische werkdag er voor jou uit?
Ik maak lange dagen in de praktijk, waardoor ik maar vier dagen hoef te werken in plaats van vijf. Ik begin iedere dag om half acht. Dan maak ik de praktijk klaar om de eerste mensen en dieren te ontvangen. Ik doe de computers en andere installaties aan. Om acht uur kunnen de eerste mensen komen voor het spreekuur, wat tot negen uur duurt. Wij werken dan volgens afspraak. Ik zit achter de balie, waar ik telefoontjes aanneem, afspraken inplan, behandelingen afreken, medicijnen verpak en dieetvoer verkoop. Ik kan ook in de behandelkamer helpen. Daar fixeer ik de dieren, geef ik vaccinaties, weeg ik dieren en maak ik na iedere patiënt de kamer weer schoon.

Na het spreekuur nemen we de dieren aan die we die dag voor opname hebben. We bereiden ze voor op de operatie. We maken röntgenfoto?s, doen bloed- en urine onderzoeken en verzorgen de dieren zo goed mogelijk. Verder assisteren we natuurlijk tijdens de operaties.

In de middag hebben we nog een spreekuur en de rest van de dag staat in het teken van schoonmaakwerkzaamheden en ander onderhoud aan de praktijk, zoals medicijnen en dieetvoer inruimen.

In de namiddag kunnen de geopereerde dieren meestal weer naar huis en maken we de hokken schoon. Vanaf vijf uur begint het spreekuur op afspraak weer en om zes uur begint het open spreekuur. De ene dag is dat drukker dan de andere dag, maar meestal zijn we om zeven uur wel klaar. Daarna maken we de praktijk weer toonbaar voor de volgende dag en sluiten we af.

Vaak denken mensen dat  je als dierenartsassistente de hele dag met kittens en puppy?s mag knuffelen. Dit komt echt wel eens een enkele keer voor, maar meestal is het keihard werken. Er komt heel veel schoonmaakwerk bij kijken en je hebt veel te maken met administratieve zaken. Het is niet leuk om een klant de rekening mee te geven als die daarnet zijn huisdier in heeft laten slapen.

Wat ik verder jammer vind, en van tevoren ook niet had verwacht, is dat het qua operaties heus niet zo spannend is als op tv. Eens in de zoveel tijd is er een spannende operaties, maar in 90% van de gevallen ben je bezig met het castreren en steriliseren van katten en honden. Als je er tien van gezien hebt, is de elfde niet zo bijzonder meer.

Wat maakt jouw baan écht leuk?
Ik vind de combinatie van het werken met dieren en hun baasjes erg leuk. Daarnaast geeft het een heel goed gevoel om dieren te verzorgen die net geopereerd zijn, ook al was het 'maar' een sterilisatie. De dieren zijn toch bang en van slag, en als je zo een dier dan gerust kan stellen is mijn dag weer goed.

Hoe is het eigenlijk voor jullie om dieren in te laten slapen?
Daar keek ik tijdens mijn studie heel erg tegenop, maar het komt zo vaak voor, dat je er wel professioneel mee om moet gaan. Bijna iedere dag moeten we in onze praktijk wel een dier inslapen en de ene keer raakt dat me meer dan de andere keer. Als het een vrij jong dier betreft, of als de baasjes heel emotioneel zijn. Maar soms ben ik tijdens het inslapen al aan het bedenken wat ik daarna allemaal moet doen. Ik kan wel goed afstand houden en dat is nodig.

Je moet allereerst een hart voor dieren hebben. Het werk verdient niet veel (ongeveer zeven euro per uur!), maar is zowel lichamelijk als geestelijk erg zwaar. De leuke collega?s en de dieren maken wat dat betreft een hoop goed.

Als assistente moet je bereid zijn ook de minder leuke klusjes aan te pakken. Je moet het niet erg vinden om veel schoon te maken en je moet tegen stank kunnen (urine, ontlasting, bloed?). Ook moet je niet van je stokje gaan tijdens een operatie en je moet je emoties onder controle kunnen houden.

Wil jij ook vertellen over jouw baan? Stuur dan een mailtje naar betty@ze.nl, dan neem ik contact met je op!