Eindelijk eens een eng spookhuis!

Ik ben een groot liefhebber van spookhuizen. Nu houd ik sowieso wel van pretparken, maar spookhuizen vind ik altijd een heerlijke manier om even bij te komen van achtbanen en ander grof geweld.

Spookhuis in Disneyland
Mijn favoriete spookhuis was altijd die van Disneyland. Het grote, vervallen landhuis dat je vanaf een heuvel aanstaart, ziet er op een afstandje al indrukwekkend uit. Als je er eenmaal in bent, word je meegevoerd met een spannend verhaal in een prachtige setting. Maar ècht eng wordt het nooit, voornamelijk omdat je veilig in een karretje het huis doorgaat.

Moviepark Gardameer
Twee jaar geleden was ik echter in een pretpark waar ik het allerengste spookhuis allertijden tegenkwam. Het was in een Moviepark in Italië, aan het Gardameer. Het was er één zoals ik dat nog nooit had meegemaakt. De wachtrij naar het daadwerkelijke spookhuis toe was al eng, maar het was geen vergelijking bij wat we daarna mee zouden maken. Wij waren in het attractiepark met zo ongeveer onze hele familie en aangezien je in groepjes van acht door het spookhuis moest, werden we opgesplitst. Ik weet niet welke grapjas het voorstelde, maar uiteindelijk kwam het erop neer dat we een vrouwen- en mannengroep hadden.

Volg de rode lichtjes
Toen het onze beurt was, werden we met acht vrouwen een bloederige lift ingestuurd. Toen we beneden aankwamen, werden we direct begroet met een harde klap op de grond, waardoor we van schrik bijna weer terug de lift insprongen. Vanaf dat moment moest mijn tante voorop lopen en op zoek gaan naar de rode lichtjes. Het was verschrikkelijk donker.

We liepen in een doolhof over de keien van een kerkhof. Na een aantal minuten zo dwalen, langs allemaal enge geluiden, kwamen we in een donkere kamer waar een oude televisie stond te flikkeren. Er zat een lijk in een stoel naar de tv te kijken, waar we langs moesten lopen. Op het moment dat we veilig langs het lijk waren geslopen kwam er, geheel onverwacht, een eng geklede kerel uit een hoekkast gesproken. Gillend renden we naar de volgende kamer, waar ons een soortgelijk scenario stond te wachten.

Achtervolgd door acteurs
Het gehele spookhuis duurde ruim twintig minuten en gedurende die tijd, liepen we de ene enge kamer na de andere in. Overal werden we op totaal onverwachte momenten achterna gezeten door acteurs. Zo was er onder andere een kamer met het meisje uit The Exorcist in een groot bed, zat er ergens een vent op een elektrische stoel en liepen we door een bloederige operatiekamer waar lijken op de tafels lagen. Ik was dan ook meer dan opgelucht toen we er uiteindelijk uit waren!

Eindelijk heb ik een spookhuis gevonden dat niet alleen prachtig afgewerkt was, maar ook echt daadwerkelijk verschrikkelijk eng was.

Vertel: wat was jouw meest enge spookhuis of horrorfilm ervaring?