MSN: van noodzaak naar doelloos tijdverdrijf

Er is een tijd geweest dat ik MSN als eerste levensbehoefte beschouwde. Maar met de jaren is ook mijn onstilbare drang naar chattend contact met familie en vrienden verdwenen. Hoe is dat bij jullie?

Ik moet een jaar of dertien geweest zijn toen MSN in mijn wereld kwam. Een tijdje daarvoor maakte ik al kennis met de wondere wereld van het internet, waar ik - terwijl mijn moeder over mijn schouder mee keek - kon chatten op de TMF-chatbox.

MSN was een heel ander verhaal. Nu kon ik namelijk chatten met mensen die ik zelf uit kon kiezen. Vooral toen ik op de middelbare school kwam, werd dit steeds belangrijker voor me. Ik kon namelijk mijn sociale contacten met mijn vrienden onderhouden en leerde zelfs nieuwe mensen kennen, die ik via mijn supercoole CU2-profiel had toegevoegd aan mijn lijst.

Miss California!?
Het werd een hele sport om een toffe MSN-screenname te verzinnen. Gewoon alleen een voornaam was not done, dat moest op z?n minst aangevuld worden met een gigantische hoeveelheid aan smiley?s. Maar als je het echt goed wilde doen, verzon je een kekke nickname voor jezelf. Op een gegeven moment had ik mezelf 'Star' genoemd en tijdens mijn dieptepunt zelfs 'Miss California'. Waarom? Ik zou willen dat ik het wist. Tot grote ergernis van mijn beide ouders kon ik hele avonden lang achter MSN zitten. Zonder moeite hield ik vijf chatvensters tegelijk bezig. Zo onderhield ik contact met mijn closest friends.

De MSN-ondergang
Maar inmiddels zijn we een aantal jaar verder. Ik ben 25 en MSN heeft een veel lagere prioriteit gekregen. Als ik familie of medestudenten wil spreken, stuur ik een bericht op Facebook, een Whatsapp-berichtje of bel ik ze gewoon even op. Ik heb er geen tijd en geduld meer voor om hele boekwerken naar mijn vrienden toe te typen. En al zou ik daar wel voor open staan: ik heb het gevoel dat MSN in mijn omgeving helemaal niet meer zoveel wordt gebruikt. Vandaag logde ik na lange tijd offline-zijn weer in op MSN, bij wijze van werkontwijkend-gedrag, en helemaal niemand was online om mijn dagelijkse beslommeringen mee te delen.

Hoe zit dat bij jullie? Hebben jullie je vroeger ook schuldig gemaakt aan trieste MSN-nicknames? En hoe is dat nu? Nog een fanatiek gebruiker of is MSN ook naar de achtergrond verdwenen en verloopt alle communicatie nu via andere wegen?