Botox: Doodgewoon of doodzonde?

Van botox tot scrubben. Voor alle celebs en mensen met poen is het de normaalste zaak van de wereld: botox of een 'boob-jobje' tussendoor. In dit artikel interviewt Ze.nl de 33-jarige Lesley die al onze plastische vragen beantwoordt.

 

Ma: Hardlopen - Sauna ? Scrubben - Kapper 

Di: Hardlopen ? Badderen ? Zonnebank

Wo: Hardlopen ? Douchen ? Botox

Do: Hardlopen ? Douchen ? Yoga - Zonnebank

Vrij: Starten met ontslakkingskuur -  Intake gesprek borstvergroting

Za: Shoppen ? Zonnebank - Badderen ? Maskertje ? High Winen

Zo: Spinning ? Zumba ? Zonnebank - Badderen

 

Een kleine greep uit het leven van een vrouw die veel met haar uiterlijk bezig is. Wellicht herken jij je in één van deze bovenstaande bezigheden of lijkt jouw hele dag op die van de TE perfecte vrouw. 
 

Dat wij vrouwen ons veel met het uiterlijk bezighouden, is duidelijk. Vrouwen willen te perfect zijn en zijn te veel met hun lichaam bezig - het houdt niet op. Van zonnebank tot aan botox, van overmatig sporten tot aan borstvergrotingen en van afslankpillen tot aan facelifts. Het jezelf zijn, maakt plaats voor het alles behalve jezelf zijn. En alles behalve jezelf zijn kost wat flinke duiten, maar dan heb je ook wat. En we beginnen er steeds vroeger mee, kraaienpootjes rond je 26e, botox je gewoon weg. Vervolgens ga je iedere drie maanden terug naar de kliniek om voor de rest van je leven je 26 jaar oude (jonge) gezicht vast te leggen. Er zijn genoeg succesverhalen te lezen over deze ingrepen, maar helaas ook verhalen over vrouwen die voor de rest van hun leven er verminkt bij moeten lopen vanwege foute beslissingen of slechte chirurgen. Waarom gaan ontzettend veel vrouwen zó ver voor een mooiere buitenkant? Is het omdat zij zich daarna beter voelen? Doen ze het voor zichzelf of voor de buitenwereld of haar partner? Verlies je niet jezelf een beetje wanneer je drie facelifts, twee borstvergrotingen en een aantal ooglidcorrecties achter de rug hebt? Doodgewoon of doodzonde? 

 

Om een antwoord te krijgen op al mijn vragen, besloot ik Lesley te interviewen. Lesley is pas 33 jaar, maar heeft een plastisch CV van iemand van zestig. Als ik haar zou mogen omschrijven, dan zou ik Lesley een 9,5 geven voor haar prachtige figuur. Ik schat dat ze iets kleiner dan 1,80 m is, cupmaat D heeft en een echte 90-60-90-vrouw is (stiekem ben ik ergens jaloers). Haar plastisch CV ziet er als volgt uit: ooglidcorrectie, wenkbrauwlift, neusverkleining, borstvergroting (300CC), opgespoten lippen (niet overdreven), meerdere botoxbehandelingen vanwege haar 'enorme' kraaienpoten, liposuctie bij de buik en hier en daar nog wat kleine dingetjes.

Op de vraag of ze dit echt nodig had, antwoordt ze: "Ik heb een aantal foto?s bij me van vóór de operaties, en dan mag jij beoordelen of het echt nodig was! Ik ben ontzettend blij met de nieuwe Lesley en ik heb het ook echt alleen voor mezelf gedaan." Ze overhandigt me een foto van zes jaar terug, waar zij 27 jaar was (net zo oud als ik nu ben) en ik moet zeggen dat het een enorm verschil is. Ik kan niet zeggen dat ik haar nu veel mooier vind. Wel is haar blik op 33-jarige leeftijd veel levendiger. Ik vraag haar of dit door alle operaties komt. "Mijn blik is mijn zelfvertrouwen! Vroeger liep ik met mijn hoofd naar beneden, terwijl ik nu bijna met een opgeheven hoofd mijn boodschappen doe. Ik heb geen neus waarvoor ik me hoef te schamen, in bikini mag ik nu echt gezien worden, mijn ogen hangen er niet meer bij alsof ik 24 uur achter elkaar gewerkt heb, ik leef!" Dat Lesley niet veel zelfvertrouwen had vóór de operaties moge duidelijk zijn. "Ik ben niet alleen van buiten veranderd, ik ben nog veel meer van binnen veranderd. Ik kan juist nu mezelf eens zijn en ik hoef me niet meer druk te maken om hoe anderen naar mij kijken. Sterker nog, nu mogen ze kijken, vroeger voelde ik de ogen in mijn rug prikken en dan wist ik zeker: 'ze kijken naar mijn neus' of 'ze kijken naar mijn slaperige Droopie-ogen'."

 

Lesley heeft het echt voor zichzelf gedaan en terwijl ze over haar oude ik praat, zie je haar hoofd gelijk weer hangen. Ik merk dat ze dit echt nodig heeft gehad om dat stukje zelfvertrouwen te winnen. En als zij zich daar een beter mens door voelt, wie is een ander dan om daar iets van te vinden? 

 

Mijn kijk op een plastische ingreep is enigzins bijgesteld. Wanneer jij het je kunt veroorloven en echt graag iets aan jezelf wilt veranderen, dan moet je dat gewoon doen. Maar dan wel voor jezelf en voor niemand anders. Niet doodgewoon en niet doodzonde.

 

Hoe denk jij over cosmetische ingrepen? En heb je er zelf ervaring mee?