Bitterzoete jaren

Vrije tijd 17 jaar geleden door Redactie Ze.nl

Na de wrede pesterijen in zijn tienerjaren, waarin hij van pleeggezin naar pleeggezin verhuist, maakt hij eindelijke échte vrienden. Ze leren hem voor zichzelf op te komen en vooruit te denken. Manmoedig probeert Dave zijn helse jeugdjaren achter zich te laten en zich te concentreren op de toekomst.

De inmiddels volwassen Dave Pelzer reist de wereld rond als een van Amerika's populairste woordvoerders ter bestrijding en voorkoming van kindermishandeling. In 1994 ontving hij de 'Outstanding Young Persons of the World'-prijs. Zijn bestsellers Ik had geen naam, Ik was niemand en Ik heb geen thuis bereikten een miljoenenpubliek en leverden hem een nominatie op voor de prestigieuze Pulitzer-prijs.

Het verbaast me dat zijn vorige boeken zo lang op de bestsellerlijsten hebben gestaan. Ze moeten wel honderd keer beter zijn geweest dan dit boek, dat me totaal niet kon boeien. Afgezien van een paar wrede pesterijen op school, gebeurt er niks. Na al die boeken over zijn ernstige verleden, vertelt hij nu over het gelukkige deel van zijn jeugd. Helaas is dat dus niet interessant. Helemaal niet voor mensen die zijn overige boeken niet hebben gelezen. Voor fervente lezers van Dave Pelzer is dit misschien het onmisbare vierde deel, maar voor anderen: niet aan beginnen als je je nog niet in Pelzer hebt verdiept!