Reportage: De Parade.
Ik moet het eerlijk bekennen: ik ga al jaren naar de Parade en ik geniet van de heerlijk open en gezellige sfeer die er hangt. Wat in de jaren zeventig klein begon is uitgegroeid tot een groot theaterdorp met meer dan 55 voorstellingen en talloze eettenten. Er is een speciale kinderparade, waar in de middag activiteiten voor kinderen worden georganiseerd. De meeste voorstellingen zijn ook toegankelijk voor doven en slechthorenden door de aanwezigheid van gebarentolken. Voor iedereen is er dus wat en de verscheidenheid van de theatershows zorgt voor een aangename tijdsbesteding.
Een speelplaats
De Parade is een soort speelplaats voor vaak nieuwe voorstellingen van onbekende en bekende artiesten. Grote namen dit jaar zijn Ellen ten Damme, Rene van 't Hof, Theo Nijland, Orkater, George van Houts en Tom de Ket. De voorstellingen hebben verschillende thema's: van absurd tot serieus, van muzikaal tot cabaret. Het is niet altijd makkelijk om een voorstelling bij te wonen, merken wij ook deze avond, want de belangstelling is groot en dat is te zien aan de lange rijen voor de kassa's. Toch lukt het ons om deze avond twee voorstellingen bij te wonen, beide zo verschillend dat we de indrukken even moeten laten bezinken.
Sakuru Zenzen (het kersenbloesemfront)
De eerste voorstelling vindt plaats in soort keet, met wit geschilderde aluminiumplaten genaamd The Lightbuilding. Met zo'n zestig andere bezoekers proppen we onszelf op de houten traptribune en wachten gespannen af op wat er gaat komen. Twee vrouwen met fel gekleurde pruiken, roze en blauw, beginnen hard op de gitaar te spelen en zingen iets wat ik niet versta. Met korte rokjes zien ze er schoolmeisjesachtig uit, maar passen nu niet echt in het zogenaamde gruwelijk Japanse sprookje zoals aangekondigd staat. Op de achtergrond is een filmscherm waarop een soort kersenbloesemboom staat, die haar rode blaadjes verliest. Na een soort sketch met mooie woorden, trekken de dames zich terug achter een scherm, waar licht op schijnt zodat ze een schaduwvoorstelling kunnen geven. Helaas is de voorstelling erg platvloers en zeker niet geschikt voor de aanwezige jonge kinderen in het publiek. Horror, seks en geweld bepalen de scènes en helaas is dat niet onze stijl. Enigszins verbijsterd en wat teleurgesteld komen we uit de voorstelling.
De Wereldband
Eenmaal bijgekomen van de schok, wacht ons een aangename verrassing als we naar de voorstelling van De Wereldband gaan. Deze band is al jaren actief en bestaat uit zes mannen, die zeer veelzijdig zijn. Tijdens de voorstelling gebruiken ze wel 40 instrumenten, soms op ludieke wijze en best moeilijk om te doen, maar ze doen het geweldig goed. De muziek wisselt af van Klezmer naar Jazz, van Afrikaans naar volks Amsterdams. Het is niet alleen muziek spelen wat ze doen, maar ook nog eens puur vermaak door dwaze sketches en soms gewaagde bijna acrobatiek. Sommige van deze mannen zijn al wat ouder, dus onze bewondering is groot. Dit is entertainment in zijn zuiverste vorm en we vervelen ons tijdens de 45 minuten absoluut niet. Het smaakt zelfs naar meer en gelukkig zien we dat de heren binnenkort op theatertournee gaan. In hun nieuwe theatervoorstelling Kopmannen zullen ze zelfs gebruik gaan maken van 99 instrumenten. Dat moet een waar spektakel worden, dus dat belooft wat.
Nog even nagenietend met een kopje thee, kunnen we toch vaststellen dat de Parade weer een feestje was. Gelukkig is het er nog tot 16 Augustus, dus mocht je dit nog willen meemaken, nu kan het nog.
Voor meer informatie: De Parade
Voor informatie over de Wereldband: De Wereldband
