Column Christine Pannebakker: Kamasutra

Lifestyle 14 jaar geleden door Redactie Ze.nl

En aldus toog ik naar Utrecht, met een stapeltje boeken onder mijn armen. Vrouwenpower was nog niet uit, maar ik had nog wat Mama Masterplannen. En ach, zo bedacht ik, stripteasedanseressen hebben ook een leuk gezin en de mannen die naar hen kijken, nemen op een ander moment vast wel eens een boek ter hand.

Wat hebben raamprostituees een zwaar beroep, realiseerde ik me toen ik achter mijn trieste tafeltje met rood kleedje zat. Overal was het druk, bij de topless bar, de fallische fonteinen en de slipless brigde. Ik zag wel dat er naar me werd geloerd, maar niemand hapte toe. Nu ben ik sowieso ongeschikt voor beurzen. Want moet je nu staan of zitten? In je eigen boek lezen, vind ik zo uitsloverig. Maar passerende mannen in de ogen kijken, lijkt me dan weer te opdringerig.

Vol jaloezie keek ik naar het overvolle dvd-eiland. Misschien moest ik daar de kunst afkijken. Ik sloop erheen, als een kantoormedewerker die tijdens de lunch naar blote meiden op het internet loert en beweert dat hij aan klantenwerving doet. Er ging een wereld voor me open. Zo zag ik vele oudere mannen die aandachtig de hoesjes lazen, wellicht op zoek naar een interessante plotlijn. Toen ik ook een uit een bak haalde, keek ik recht in de opengesperde benen van een vrouw met opvallend veel haar. Alleen al in Frankrijk zijn er 1200 grotten gevonden met schilderingen van vulva’s, maar dat deed men destijds om de vruchtbaarheid van de vrouw te vieren. Het was maar de vraag of de plotlijn van deze film behelste dat deze behaarde vrouw straks in blijde verwachting was.

Toen ik opkeek, stond er een jong joch in een leren broek voor me. ‘Ik word zo horny van je’, sliste hij. ‘Ga je mee naar het erotisch doolhof?’ Er zat een beetje spuug in zijn mondhoek. Ik sloeg het vriendelijke aanbod af, waarna hij direct weer vertrok, wat en sich wel beleefd was.

‘Ik zoek dvd’s van mollige vrouwen’, zei een broodmagere man. Waarna de verkoper hem soepel leidde naar een aparte sectie met vrouwen met zoveel rollen dat hun buik niet meer op het hoesje paste. ‘Mannen overdrijven het altijd zo. Houden ze eens van lekker stevig, slaan ze er weer volledig in door’, zei ik knipogend naar een vrouw die woedend naar haar heupen keek alsof ik haar bedoelde.

Na een tijdje kwam de verkoper naar me toe met een dvd alsof ik een schooljongen was die overweldigd werd door het aanbod. ‘Heel vrouwvriendelijk. Er zit echt een verhaal in’, prijste hij het aan. ‘Geweldig’, bevestigde ik hem om vervolgens te lezen hoe Nancy, voordat ze op de kostschool werd toegelaten, eerst langs een commissie moest van oude, wijze mannen die wat testen met haar wilde doen. Ik lachte de verkoper toe omdat hij mijn smaak zo perfect had geraden. Maar hij adviseerde al een oudere man, die zijn pezige handen geklemd hield om een dvd over een vrouwengevangenis waar iedereen bloot en blij in de boeien zat. ‘We moeten gaan pleiten voor langere straffen’, zei ik knipogend tegen hem. ‘Wablief?’ blafte hij. ‘Dat langere gevangenisstraffen misschien toch niet zo’n slecht idee zijn’, riep ik nog eens. De mensen in onze sectie keken me vol afkeuring aan. ‘Geen politieke standpunten’, berispte de dvd-verkoper me.

Een minuut later zat ik weer achter mijn tafeltje. Alwaar ik de rest van de dag alle tijd had om te bedenken hoe ik mijn vrouwenpower wel in de wereld zou zetten.