WELKOM: Doe mij maar een hond

Goed moment dus om de oefeningen van Richard Hoofs in de praktijk te brengen. ‘Een beetje van Richard en een beetje van Maggie’ want het leek me wel handig om eerst dat nare gevoel er ‘uit te slaan’.

"Allereerst gaan we samen voor het ‘papa en mama’ bed staan; 'om ‘de rotzooi’ er lekker uit te gooien", zeg ik tegen mijn meisje die mij enigszins verbaasd aankijkt. We ballen onze vuisten en gaan ‘helemaal los’. Beuken in de kussens, slaan en schoppen zelfs tegen het bed, heerlijk...wat een opluchting! Alles wat zwaar voelde, voelt meteen al lichter en een mooie bijwerking is dat wij er nogal giechelig van worden, helemaal als dochterlief eindigt door keihard met haar hoofd op een kussen te beuken. Zo, dat is er lekker uit!

Vervolgens doen wij de oefeningen van Richard, maar dan in combi met een andere oefening. We blazen zwarte lucht uit en ademen wit licht in. En we eindigen met de oefening waarin wij onszelf een mooie steen cadeau geven, die ik ook uit een van de columns van Richard Hoofs heb ‘gepikt’.

"Mam, dat moeten we vaker doen! Het nare gevoel is helemaal weg!" Roept mijn meisje blij. En ik merk dat het ook bij mij meteen effect heeft. Zo simpel en eenvoudig, en het werkt nog ook.

De dag daarna steek ik een kaarsje aan met de jongste: "zodat jij een mooie dag zal krijgen op school." Maar de jongste vindt alleen een mooie dag toch niet helemaal voldoen, dus ze doet er maar meteen een wens bij: "Ik wens een hond voor vandaag." En ook al doe ik nog zo mijn best, het lukt mij niet om die wens uit haar hoofd te krijgen en uit te leggen dat het kaarsje aansteken daar niet voor bedoeld was...

Welkom!

*Meer Welkom vind je bij de rubriek Actueel