Blik op nieuws: Eén door voetbal
Je hoeft alleen maar te kijken naar de beelden van die oranje zee op het Museumplein in Amsterdam om het antwoord te vinden. (120.000 mensen zeggen de eerste schattingen over afgelopen zondag). We voelen ons één door voetbal en eenheid maakt blij. En ja, er zijn heel veel sporten waarbij je het eenheidsgevoel kunt oproepen, maar niets werkt zo krachtig als voetbal. Geen één sport staat namelijk zo bol van de heftige emoties. Denk aan de extase van een doelpunt, de bloedstollende spanning tijdens de penalty's, het drama van een onverwacht verlies en de boosheid op een scheidsrechter omdat je vind dat hij onterecht een gele kaart uitdeelt. Voetbal is als het leven zelf. Je weet nooit van tevoren hoe het afloopt en al speel je nog zo mooi en wil je nog zo graag, dat betekent niet dat je ook wint.
Wat lijken mensen toch op elkaar
Zondagavond klopten er vele harten vol van verwachting op dat verlossende doelpunt om ons vervolgens in vreugde te verbinden met elkaar. Het heeft niet zo mogen zijn. Spanje is de wereldkampioen en zij vieren net zo hard feest als wij zouden hebben gedaan. Wat verschillen mensen onderling toch eigenlijk weinig van elkaar, niets maakt dat zo duidelijk als het WK. Ik bedoel: heb jij ooit mensen gezien die moesten huilen van verdriet omdat hun voetbalploeg wereldkampioen werd? Nee toch? We willen allemaal blij zijn, we willen allemaal die verbondenheid voelen.
Eigenlijk kun je niet verliezen
Na het doelpunt van Spanje, vertrok de oranje menigte weer van het Museumplein. Op weg naar huis, naar de treinstations. Ieder weer voor zich. Ik zag een jongen op straat zitten met zijn handen voor zijn gezicht, terwijl hij even daarvoor nog zijn arm over de schouders van een vriend had gelegd. Maar het eenheidsgevoel was er toch. Uiteindelijk is dat het mooiste wat er is. En als je dit weet, kun je eigenlijk niet verliezen.
Een continue extase
En stel dat er ooit een dag komt dat de hele wereld zich zo onderling verbonden voelt met elkaar. Dan moet dat dus een continue extase-gevoel geven van een overwinning in een WK-finale. Wow! Ik kijk ernaar uit...
