Mijn mening: Botox? Ja!!

Maar wat nu als er plotseling een crème zou zijn, die dat wel kan veranderen? Al smerend lijntjes en groeven van je gezicht smelt om na een paar dagen een volkomen gladde huid te onthullen? Een crème die je doet stralen als nooit tevoren of als minimaal tien jaar terug? Nou, dan heb ik goed nieuws, het bestaat! Het zit alleen niet in een potje. Het zit in een spuitje. En het heet Botox. Maar nu is het voor veel mensen opeens geen leuk verhaal meer. Waarom?

Omdat Botox in eerste instantie beelden op je netvlies tovert van dode eenden langs de sloot of de pokerface of Marijke van Helwegen. En plotseling hebben we het over respect voor de natuur en acceptatie van je (verouderende) lichaam. Dat schoonheid van binnen zit en dat oma ook rimpels had en daar niet minder geliefd door was.

Maar tijden veranderen. Toen ik zo'n vijftien jaar geleden voor het eerst in Polen kwam en de stad Przemysl bezocht, helemaal tegen de Russische grens, reden ze daar nog met paard en wagen. En wanneer een Poolse schone naar je lachte, ontblootte zij in veel gevallen een fietsenrek, of bushalte. Dikke wratten met bossen haar ontsierden menig perzikhuidje en niemand die zich daar druk om maakte. Aantrekkelijke vrouwen van veertig plus waren ondenkbaar, die begonnen alvast voorzichtig aan een bochel. Het hoorde er nou eenmaal bij. Het was volkomen natuurlijk.

Maar hoe anders is dat nu! Kinderen lopen rond met beugels, meisjes lachen met witte tanden en wratten zijn (als vanzelf) verdwenen! Veertigers zijn gaan sporten en voelen zich nog fris. En ook dat wordt nu als normaal beschouwd.

Natuurlijk is het jammer dat wij niet in tipi's wonen, noch met de jaren in aanzien stijgen, geprezen om onze verweerde huid en wijsheid. En natuurlijk is het mega irritant dat uiterlijk zo'n overdreven grote rol is gaan spelen. De hele maatschappij draait om jeugdigheid, fitheid en schoonheid. Vooral voor vrouwen. Over levenservaring hoor je helaas niemand. Maar desondanks wil ik zelf ook graag zo lang mogelijk 'toonbaar' blijven. Wie ben ik om me te verzetten? Met als enig resultaat dat Linda de Mol op haar zestigste nog vrolijk als 'mooie vrouw' door het leven huppelt en ik straks rondscharrel als dorre tak. Om het maar eens extreem te stellen.

Op een dag - toen mijn zoontje voor de zoveelste keer vroeg "Mam ben je boos?" - had ik er genoeg van. Die rimpel die in z'n eentje had besloten stug vol te houden en voor de rest van mijn leven de uitstraling van mijn gezicht te domineren. Ik wil er graag uitzien zoals ik mij voel: blij en ontspannen, en pas boos of bezorgd als daar rede toe is. Naast mijn rimpel zette zich een koppige gedachte: Botox!

Botulismetoxine oftewel Botox, is een middel dat al meer dan 100 (!) jaar wordt gebruikt om de spiertjes van wild opzwepende armen en benen bij spastische patiënten 'in rust te brengen', zoals dat netjes heet. Met veel succes en zonder bijwerkingen. Een uniek middel dus, waarvan de veiligheid - in tegenstelling tot andere middelen - ruimschoots is bewezen. De stof wordt heel precies ingespoten daar waar het spiertje van onderaf de huid in een rimpel trekt. Is deze spier 'in rust', dan is de rimpel verdwenen. Ook de lijntjes in de directe omgeving zijn weg. Niets meer, niets minder, gewoon weg. Daar heb je voorlopig geen omkijken meer naar. Hoe lang het werkt is verschillend: heb je pech, dan begin je na een maand of drie alweer wat lijntjes te zien. Heb je geluk, dan gebeurt dit na zes maanden. Maar ook wanneer je besluit het bij een keer te laten, dan nog is je huid lekker opgeknapt van haar 'vakantie', omdat er een paar maanden niet meer constant in 'geknepen' is.

Goedkoop is het niet. Dat is voor mij soms een reden om mijn schoonheidsbehandeling maar even uit te stellen (Grappig, niemand blijkt dat te zien!). Maar beter is het bij beginnende lijntjes opnieuw in te spuiten: hoe langer de spier constant 'in rust blijft' hoe langer je plezier hebt van je behandeling.

Ik vond het een heerlijk gevoel (prik, au!), toen na een paar dagen mijn frons, ontstaan door jarenlang tekenen, schilderen en priegelen met samengeknepen ogen, zich ontspande. En die ontspanning leek zich door mijn hele lichaam te verspreiden. Als een zucht van verlichting. Onbewust zorgen gezichtsuitdrukkingen voor innerlijke stemmingen. Probeer maar eens wanneer je een rothumeur hebt je mondhoeken moedwillig omhoog te trekken tot een (glim)lach, houdt dat een poosje vol en je hersens trappen erin. Zij gaan een ander hormoon aanmaken en je voelt je alweer een stuk beter.

Of wanneer je je slap en moedeloos voelt: recht je rug, trek je schouders naar achter en kin omhoog. Je voelt je al snel sterker. Met je uiterlijk kan je je innerlijk dus beïnvloeden. Dat het verdwijnen van een frons of rimpeltje je een opgeruimd gevoel kan geven, werkt dus waarschijnlijk hetzelfde. Verder kan ik nog steeds heel boos kijken, heel hard lachen en alle rare koppen trekken die je kan bedenken en ik lijk gewoon op 'ik'.

Toch zijn er wel dingen waar je op moet letten. Vanwege de prijs is het verleidelijk in te gaan op stuntaanbiedingen, maar ga er vanuit dat je krijgt waar je voor betaalt. Goedkope Botox is gewoon goedkope Botox. Dat is geen legale versie en is veel minder 'controleerbaar' qua werking. De ene keer zal het veel sterker en langer werken dan de andere keer en daarmee loop je een groter risico op een hangende wenkbrauw of anderszins onbevredigend resultaat. Zo'n hangende wenkbrauw is overigens binnen een week of twee weer normaal.

Een arts die werkt bij een erkende instelling, gebruikt enkel het geregistreerde middel waarvan de werking voorspelbaar is. Botox moet telkens vers worden aangemaakt en binnen een korte periode worden gebruikt, anders wordt de stof 'onstabiel'.

Verder is het natuurlijk belangrijk dat degene die inspuit, geslaagd is voor zijn of haar examen anatomie met specialisatie gelaatsspieren. Maar als aan al deze voorwaarden zijn voldaan, kan je je onbezorgd overgeven aan de gril van deze tijd. En wat mij betreft, spring ik zo op m'n fietsje, op weg naar een lekkere verse Botox!