De Nieuwe Vrouw: Mijn trouwjurk in 1000 stukken
Trouwjurk bij grofvuil
Mmm in een prachtige - door mijn moeder gemaakte - champagnekleurige trouwjurk heb ik met mijn (dacht ik) grote liefde aan het altaar gestaan. ‘Ja, ik wil,’ zo galmden onze woorden door de kerk. Ik kon toen niet bevroeden dat ik diezelfde trouwjurk drie jaar later aan 1000 stukken zou knippen en door een grote vuilniswagen zou laten meenemen. Maar ja, soms is het leven niet wat het lijkt… en dat zou ook gelden voor de wereld waarin we leven, ontdekte ik later. Ken je de boeken van Neale Donald Walsch? Ik heb ze allemaal gelezen. Gelukkig al voor mijn scheiding. Echt, deze boeken hebben me geholpen om datgene wat mij overkwam in een groter perspectief te plaatsen. Dat de schrijver gesprekken zou hebben gehad met ‘God’ himself, is natuurlijk apart en mag je in twijfel trekken, maar de inhoud…
Toeval bestaat niet
‘Dacht je nu werkelijk dat de dingen per toeval gebeuren? Niets maar dan ook niets gebeurt per toeval. Niets gebeurt zonder dat het jou de kans biedt er een blijvend voordeel aan te ontlenen.’ Ik ken hele passages uit mijn hoofd. En ik zou de boeken iedereen willen aanraden. Ik had het nooit verwacht en ik had het ook nooit zien aankomen en ik ging door het doucheputje van verdriet, maar toen mijn ex-man een paar maanden achtereen geen knoop kon doorhakken en mij niet kon laten weten of hij voor mij zou kiezen of niet (‘Je bent als een casinoballetje in de lucht, waarvan ik niet weet hoe die gaat vallen.’), besloot ik dat mijn toekomst niet van hem afhankelijk mocht zijn. Ik wilde geen casinoballetje in de lucht zijn. Bovendien zat er een barst in mijn hart en die viel niet meer te lijmen.
Nieuwe stappen
Het klinkt allemaal heel stoer hoor, zoals ik het nu opschrijf, maar hartzeer, je leven dat helemaal op zijn kop staat en bijkomen van één grote deceptie is geen sinecure. Gelukkig kwam ik al heel snel een man tegen, die me al het voorgaande deed vergeten. Met hem aan mijn zijde kon ik de wereld weer aan. Gelukkig maar: in 2005 werd ik ontslagen bij Weekmedia. Maar eigenlijk ben ik daar geen dag rouwig om geweest. De landelijke bladen hebben het moeilijk en de lokale bladen vielen als eersten om. Ik voelde aan mijn water dat nu eindelijk (na 5,5 jaar) de tijd rijp was om nieuwe stappen te ondernemen. Maar ik en freelancen? Dat was een combi waar ik altijd weinig vertrouwen in had. Zou ik dat wel kunnen: freelancen? Mijn geld verdienen met schrijven? Wilde en kon ik het ook echt?
Gevoel en verstand
Mijn verstand en mijn gevoel waren het niet bepaald met elkaar eens. Mijn verstand liet zich regeren door angst en voelde zich veel te onzeker. Mijn linkerhersenhelft zei: ‘Zoek een goede baan en kies voor zekerheid’. Daar was mijn gevoel het niet mee eens: ‘Onzin. Geen enkele vaste baan spreekt je aan. Doe eens gek en spring in het diepe,’ zei mijn rechterhersenhelft. Pfff. Zou ik wel genoeg geld verdienen? We hadden immers net een huis gekocht. En bestond er wel werk voor datgene waar ik echt interesse in had? Toen kon ik nog niet bevroeden dat alles op het gebied van bewustwording en buitenaards leven tot mijn grootste passie zou gaan horen. Dat was maar goed ook. First things first. Maar ik vond mezelf al aardig anders dan anderen en voelde me erg onzeker.
The Universe is Magic
Toen ontdekte ik tijdschrift Ode. Ah ik was niet de enige journalist die zich wilde bezig houden met alles wat er wel goed gaat in de wereld. Ik was niet de enige die verhalen wilde schrijven over mensen en ideeën die de wereld veranderen. Natuurlijk wilde ik het liefst bij Ode als freelancer aan de slag, maar dat bleek niet mijn weg te zijn. Nog steeds gesterkt door de boeken van Walsch, die als een soort bijbel op mijn nachtkastje lagen, besloot ik mijn hart te volgen. Als ik God uit die boeken moest geloven: The Universe is Magic en ik was er klaar voor om dat te gaan ervaren. Na een weekje wintersport, waarbij ik mezelf de opdracht had gegeven: ‘Als het de hele week goed voelt om voor mezelf te gaan beginnen, dan schrijf ik me maandag in bij de Kamer van Koophandel’, hakte ik de knoop door.
En zo geschiedde: in maart 2005 zag mijn bedrijf Inspire People Media het levenslicht. Volgende week vertel ik hoe het werk me als het ware kwam aanwaaien. En hoe in 2006 mijn wereldbeeld volledig op zijn kop kwam te staan en mijn leven sindsdien nooit meer hetzelfde is gebleven…
Liefs Tessa
www.tessakoop.nl
