Nieuwe Vrouw: Waar wacht jij nog op?

Marsmannetjes

Op een verjaardag van een vriendin raakte ik afgelopen zaterdag aan de praat met een leuke vrouw. We kenden elkaar niet echt, maar ik wist wel van haar dat ze ‘ook met spiritualiteit bezig is’ en dat ze paranormaal begaafd is. Nou dat schept wat mij betreft meteen een band en met dat enthousiasme dook ik het gesprek in.

Ik ben heel open en dus vertelde ik haar gaandeweg over mijn passie: sterrenmensen. “Je bedoelt Marsmannetjes,” vroeg ze me lachend. Dan realiseer ik me meteen weer dat, ook al spreek je met iemand die paranormaal begaafd is, het fenomeen buitenaards leven nog lichtjaren van mensen verwijderd kan zijn.

Wat kan mij het ook schelen!

Zij vroeg me ook wat ik er nu aan had om me in die informatie te verdiepen. “We leven immers hier op Aarde. We moeten het hier doen.” Voor mijn gevoel had ik toen even een fikse brug haar kant op te slaan. Nou ben ik er helemaal niet mee bezig mensen van mijn waarheid te overtuigen. Maar het borrelt en bruist wel steeds meer in mijn systeem om de mensen verder te laten kijken dan Marsmannetjes.

Alleen op zo’n verjaardag … ik vind dat lastig. Je staat onder het genot van een wijntje zogenaamd een luchtig gesprek te voeren, met een onbekend iemand, waarvan je voelt ‘zij komt van Mars en ik van Venus’. Het is dan even lastig om de woorden te vinden. En natuurlijk schoot even door me heen: ‘Hoe vertel ik dit zonder dat ze denkt met een vaag iemand te maken te hebben?’ En ach, wat kan mij het ook schelen als ze dat denkt, schoot er vervolgens direct door me heen. Heerlijk dat ik dat punt nu (net) heb bereikt.

Graancirkels

Dus ik begon haar wat meer te vertellen over sterrenmensen. Dat het universum wemelt van het leven, dat er beschavingen zijn die technologisch en spiritueel verder ontwikkeld zijn en er ‘contact’ is. Om het een beetje aards te houden noemde ik de prachtige, complexe graancirkels als voorbeeld. “Het is toch verbazingwekkend dat zoiets ongelooflijks vooral wordt besproken in het grensverleggende blad Frontier Magazine (waar bijna niemand van heeft gehoord) in plaats van dat het de voorpagina’s van alle kranten haalt?!!” Ze deelde wel mijn mening, wat dit betreft.

Maar ik zag aan haar dat ze nog niet het nut ervan inzag om zich te gaan verdiepen in sterrenmensen. Dat snap ik en vanuit aards perspectief zijn sterrenmensen ook niet onze eerste en belangrijkste prioriteit. We zijn er nog niet eens toe in staat normaal met elkaar om te gaan, laat staan dat er omgang kan zijn met buitenaardsen. Maar er zijn altijd mensen die vooruit lopen op de muziek om de weg te bereiden.

Interieurstyliste

Zo voel ik me; een wegbereider en een poortwachter. Om een soort brug te slaan tussen boven en beneden. Gewoon met beide benen op de grond. Je moest eens weten hoe aards het is om met buitenaards leven bezig te zijn. Ik heb me nog nooit zo aards gevoeld als nu. Omdat ik nu snap wat ik hier aan het doen ben; mensen informeren en inspireren over wie we zijn, wat er gaande is in de wereld en waar we naar op weg zijn.

Zij vertelde mij het leuke nieuws dat ze net voor zichzelf is begonnen als interieurstyliste. Dus ik zei tegen haar: “Dan zal jouw sterke intuïtie je wel goed van pas komen?” Dat beaamde ze: “Vaak kom ik in een woning en dan voel ik dat de inrichting helemaal niet bij die mensen past, ook al behoort het tot de laatste trends. Ik doe veel met kleuren en geuren.” Ik vond het helemaal bij haar passen, dus ik vroeg haar of ze zich ook met haar sterke intuïtie naar buiten toe durfde te onderscheiden (b.v. op website).

Kleur bekennen

Maar nee dat hield ze voor zichzelf. Ze zei: “Daar zijn mensen nog helemaal niet klaar voor joh. Ik wil ook niet dat mensen denken dat ik een zwever ben.” Dat ze er niet mee ‘te koop loopt’, daar heb ik alle respect voor. Ik bedoel je kunt je gave ook uitdragen, zonder het voortdurend te benoemen en het gewoon te ‘zijn’. Dat doe ik ook voor een groot deel maar op bepaalde momenten, zoals in mijn werk als schrijfster, beken ik kleur.

Ik voelde ook zo een weerstand in mezelf tijdens dat gesprek met haar. Het werd me ineens zo duidelijk dat er heeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeeel mensen zijn die wachten met het bekennen van kleur vanwege de negatieve en beperkende overtuiging: dat mensen er nog niet klaar voor zijn. Hoeveel mensen onderdrukken (en wachten met het verwezenlijken van) hun dromen, omdat ze denken dat mensen er niet klaar voor zijn? En die mensen ´die er klaar voor zijn´ maar stilletjes in stilzwijgen hopen dat er meer mensen zijn zoals zij: die er klaar voor zijn om meer vanuit het hart te leven.

Krachtig gereedschap

En dus houden we met zijn allen een werkelijkheid in stand, waar we diep van binnen ´klaar mee zijn´. Ik snap best dat ik een rebel ben door me en plein publiek met sterrenmensen bezig te houden. Maar als iemand er open voor uitkomt haar intuïtie als een krachtig gereedschap te gebruiken bij haar werk als interieurstyliste… dat moet in deze tijd toch wel kunnen? Als ik advies nodig heb bij mijn interieur zou ik het heel prettig vinden als ik weet dat iemand, naast een goed gevoel voor trends, ook haar intuïtie gebruikt. Volgens mij het gros van de lezeressen van VrOuw.nl ook.

Ik bedoel er maar mee te zeggen… Als jij van iets overtuigd bent, krijg je het bevestigd in jouw realiteit. Geloven is zien en dus ervaren. Maar vaak is de dieperliggende oorzaak van een negatieve overtuiging, dat we bang zijn om afgewezen te worden. In haar geval was ze bang om te worden bestempeld als een zwever. En hallo: ik ben geen haar beter hè?! Ik was ook even bang voor haar mening over mij. Maar ik weiger om mijn passie te onderdrukken omdat mensen van alles van me zouden kunnen denken.

En ik ben ervan overtuigd dat er heel veel mensen klaar voor zijn, en zelfs hunkeren naar meer informatie over bewustwording. Op welk terrein dan ook. Als ik kijk naar wat ik tot nu toe hebt bereikt door mijn hart te volgen ben ik zo trots op mezelf. Ik schrijf voor Janosh, die wereldwijd aan de weg timmert met o.a. zijn graancirkelhologrammen. Ik schrijf voor Vrouw.nl. En komende donderdag vindt de eerste Gathering plaats in het Janosh Art Centre. Het onderwerp is ´toevallig´: De Nieuwe Wereld Wacht op jou. En jij, waar wacht jij nog op?

Liefs Tessa
www.tessakoop.nl

PS Er zijn nog twee plaatsen over voor de eerste Gathering.
Als je interesse hebt stuur ik je de nieuwsbrief. Mail naar info@tessakoop.nl