Jamilla: 'Ik zit in de gevangenis voor drugssmokkel'

Jamilla verhuisde samen met haar twee jaar oudere zus vanuit Curaçao naar Nederland toen ze twintig jaar was. ?Wij kwamen hier voor een beter leven. Ik wilde een opleiding gaan volgen zodat ik later genoeg geld zou gaan verdienen. In Curaçao hadden wij toch minder kansen dan in een land als Nederland."

Jamilla had in een korte tijd een leuke opleiding gevonden en had al snel veel vrienden gemaakt. Zij had niet door dat haar vrienden eigenlijk ontzettend fout waren. ?Achteraf zag ik ze eigenlijk nooit werken, nee? Maar zij zeiden dat ze uit een rijke familie kwamen, dus profiteerden ze van dat geld. Ik dacht dat dat zo ging in Nederland, wist ik veel dat het één grote leugen was!?

Na een aantal maanden in Nederland werd Jamilla verliefd op één van die jongens. Het bleek echter het begin van een nachtmerrie: ?Jurjen leek zo ontzettend gek op mij. Hij gaf cadeautjes, we gingen samen weekendjes weg en we waren een droomkoppel. Ik was zó ontzettend gelukkig! Ik hoopte dat ik met hem oud zou worden??
 
?Helpen?
Helaas ging het na een aantal maanden helemaal mis tussen Jamilla en Jurjen. ?Hij liet al een aantal keren merken dat het financieel niet zo goed ging. Totdat hij op een dag zei dat ik hem moest helpen om daar uit te komen. Natuurlijk wilde ik wel een paar uur meer per week werken om hem te helpen, maar wat daarna gebeurde wil ik het liefste zo snel mogelijk vergeten...?
 
Loverboy
Jamilla's grootste nachtmerrie werd werkelijkheid. Jurjen chanteerde haar en zei dat ze drugs moest gaan smokkelen om hem uit de nesten te helpen. ?Ik was zo bang. Hij bleek gewoon een loverboy te zijn. Hoe kon ik daar nou zijn ingetrapt? Hij kwam niet uit een rijke familie, nee hij liet gewoon allerlei meisjes klusjes voor hem opknappen! Het enige wat ik hoopte was dat het goed zou aflopen en dat ik hem daarna nooit meer hoefde te zien. Het ergste van alles was nog dat hij wilde dat mijn zwangere zus zou meegaan. Zo leken wij onschuldige jonge vrouwen.?
 
Smokkelen
Ondertussen was dus ook Jamilla's zus erbij betrokken geraakt. De meiden vertrokken eerst naar hun familie op Curaçao. Zo zou de reis het minste opvallen. ?Ontsnappen konden wij niet. We werden namelijk overal in de gaten gehouden. Na leuke, maar vooral stressvolle dagen bij familie vertrokken we naar Jamaica. Daar zou tien kilo cocaïne klaar staan voor ons. Ze hadden het spul in de naden en zijkanten van de koffer verwerkt, dus ze zeiden dat de kans klein was dat ik gepakt zou worden. Niet dus!?
 
Alarmbellen
Toen Jamilla eenmaal voor de douane stond brak het zweet haar uit. ?Ik kon wel janken. Ik hoopte dat ik dankzij mijn zwangere zus wel door de douane werd geloosd. Ik moest mij op dat moment zo sterk mogelijk houden. Ze mochten niet zien dat ik gespannen was.? Daar stond ze dan, oog in oog met een vrouw van de douane. ?Het eerste wat ze zei was ?Suitcase, please!? Toen ging mijn koffer door de scan? Binnen enkele seconden gingen werkelijk alle alarmbellen af. Ik wist meteen dat ik erbij was. Mijn zus en ik werden in een apart hokje gezet en onze koffers werden onderzocht. Ook kregen we een scan voor ons lichaam. Ze dachten misschien dat wij ook bolletjes hadden geslikt. Gelukkig werd al snel duidelijk dat mijn zus er niets mee te maken had. Zij werd op het eerste vliegtuig naar huis gezet.?

 
Gevangenis
Achteraf bleken de rechters in Jamaica gelukkig erg mild te zijn. ?Ik heb alles uitgelegd. Dat ik in handen was gekomen van een loverboy en dat ik werd gechanteerd. De rechtbank nam contact op met Nederland en al snel daarna werden de jongens opgepakt. Dat had ik natuurlijk nooit gedacht! Al met al heb ik alsnog een gevangenisstraf van twee jaar opgelegd gekregen. Ik moet zeggen dat het mij hier nog meevalt. Omdat mijn Engels goed is mag ik hier Engelse les geven aan andere gevangenen. Ook mag ik elke week drie computerlessen geven.?
 
Familie
Omdat Jamilla lesgeeft aan de andere gevangenen krijgt ze er ook wat voor terug. ?Elke twee weken mag ik een halfuur met mijn familie skypen. Dat is echt mijn houvast. Als ik over achttien maanden vrij ben ga ik terug naar Curaçao. Hoe dichter bij mijn familie, hoe beter! Achteraf was ik zo naïef toen ik naar Nederland kwam. Zoiets als dit zal mij in ieder geval nooit meer overkomen. Voorlopig geen vriendjes meer voor mij, ik heb mijn lesje wel geleerd...?